Op 1 april wordt Hans Jaques het nieuwe diensthoofd van de Torhoutse wijkpolitie. Hij volgt aan de top van het plaatselijke korps commissaris Marc Vanderbrigghe op, die met pensioen gaat. “Ik mag dan in een leidinggevende functie terechtkomen, toch wil ik op de eerste plaats te midden van ons team staan”, zegt hij. “Ik hecht groot belang aan collegialiteit, niet aan rang of stand. Ik ben ploegspeler.”
Hans is zelf geen commissaris en wordt dat ook niet. Hij blijft natuurlijk wel hoofdinspecteur. Ook Bart Vanpraet heeft die graad. Hij volgt Hans op als coach, zeg maar de tweede in rang. De overige tien leden van de Torhoutse wijkpolitie zijn allen inspecteurs, aangevuld met twee administratieve bedienden. Een van die twee, Lieve Deceuninck, ligt Hans al heel lang na aan het hart, want ze is zijn vrouw. Ze behartigt sinds jaar en dag het onthaal in het politiecomplex in het oud-vredegerecht op het Conscienceplein.
Gestart in de eerste Mobiele Groep in Gent
Hans (56) en Lieve (bijna 60) wonen in de Moertjes, niet ver van het ouderlijk huis van Hans in de Ruddervoordestraat. Hij stamt uit een bekende Torhoutse familie. Zijn vader August Jaques, gestorven in mei 2006, speelde als vrijwilliger jarenlang een belangrijke rol in het verenigingsleven.
“In maart 1983 ben ik bij de toenmalige rijkswacht gestart”, duikt Hans in het verleden. “Eerst een jaar opleiding en vanaf maart 1984 effectief in dienst van de eerste Mobiele Groep in Gent. Ik behoorde tot de zogenoemde ABT, de Anti-Banditisme en Terrorismecel. Het werden woelige jaren tachtig met de boerenbetogingen, de CCC-aanslagen, de sluiting van steenkoolmijnen, de politieke problemen in de Voerstreek en in 1985 het Heizeldrama. Er dook altijd wel een serieus probleem op.”
Rijkswachtsnorretje was niet echt een succes
“Ik kreeg een kamer in de rijkswachtkazerne, maar de verplaatsingen van Torhout naar Gent begonnen door te wegen”, vervolgt Hans. “Plus: bij de rijkswacht had bijna iedereen een snor en hoewel ik er toen ook ene liet staan, was dat niet echt een meevaller bij mij. (lacht) En dus greep ik de kans om vanaf 1 december 1987 tot de nog volledig zelfstandige Torhoutse politie toe te treden. Ik werd agent in opvolging van wijlen Maurice Savels, die met pensioen ging. Onder wijlen commissaris André Vandoorne en met wijlen Jerome Dieryckx als mijn mentor. Ik kreeg de wijken Sint-Henricus en De Goede Herder onder mijn hoede, plus de Eugeen Van Oyestraat. Alles samen was dat een hele boterham.”
Hans begon in een vrij snel tempo opleidingen te volgen. Daardoor werd hij lid van het middenkader, toen inspecteur genoemd, nu hoofdinspecteur. In 1990 behaalde hij ook het brevet van officier van de gerechtelijke politie.
“Alles ging zijn gangetje tot op 1 april 2001 de eengemaakte politie realiteit werd. In de wijkwerking van de zone Kouter was er eerst geen ruimte voor mij als hoofdinspecteur en dus ben ik een tijdje bij de interventieploegen actief geweest. Tot juli 2002, het moment waarop Antoon Demeulenaere met pensioen ging en ik hem als hoofdinspecteur bij de wijkpolitie kon opvolgen. Luc Savels was coach, wat in vervlogen tijden adjunct-commissaris heette. Toen hij op 1 mei 2012 aan zijn pensioen toe was, heb ik hem als coach opgevolgd. Tot nu.”
”Ik wil de wijkinspecteurs graag zoveel mogelijk de straat op”
“De Torhoutse politie vormt een hecht team. Met het vertrek van commissaris Vanderbrigghe zijn we met een mannetje minder: 14 in plaats van 15 mensen in de rangen. Ik heb even getwijfeld of ik als diensthoofd het aparte kantoor van Marc wel zou innemen. Of ik niet beter gewoon aan mijn vertrouwde bureautje tussen de collega’s bleef zitten. Ik heb uiteindelijk een compromis met mezelf gesloten (lacht) : ik doe beide. Ik behoud mijn huidige bureau én heb voortaan een tweede stek in de ruimte waar het diensthoofd in principe hoort te zitten.”
Geen achterbaksheid maar openheid in het team
Wellicht al begin 2023 zal het centrale politiecomplex aan de Ambachtstraat af zijn en verhuist de Torhoutse wijkpolitie daarheen. Na al die jaren weg van het Conscienceplein. “Dat wordt wennen”, geeft Hans toe. “Vooral omdat we dan niet meer in het stadscentrum zullen zitten. Maar ik ben vast van plan om de wijkinspecteurs zoveel mogelijk de straat op te sturen. De zichtbaarheid in het straatbeeld vind ik erg belangrijk. Dat schept vertrouwen.”
Hans, die bekend staat als een man met een zacht karakter, wil sowieso inzetten op samenwerking, onder andere met de stadsdiensten. “Binnen het eigen korps wil ik alvast blijvende openheid benadrukken. Geen achterbaksheid, want daar huiver ik van. Als er zich toch een probleem voordoet, wil ik graag bemiddelen.”
Hans maakt binnen de politiezone Kouter deel uit van de werkgroep Materialen en Middelen voor de bouw van het centrale politiecomplex. Ook heeft hij zitting in het stedelijke Mobiteam.
In zijn vrije tijd gaat hij graag fietsen met de lokale groep Demoltrotters. Voorts houdt hij van klussen en tuinieren. Een blauw diensthoofd met groene vingers!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
