Gudrun Tahon uit Eggewaartskapelle brengt haar eerste kinderboek uit

Vlak naast de kerk van het kleine, landelijke dorpje Eggewaartskapelle woont Gudrun Tahon. Voor deze voltijds werkende logopediste bij De Strandloper in Oostduinkerke haar rustige thuishaven, maar tegelijk de geboorteplek van haar eerste kinderboekje Ik ben ik. Ze mag er trots op zijn en dat is ze ook, wanneer je haar honderduit over haar creatieve eersteling hoort praten.

“Ik loop al heel lang rond met het idee om een verhaal voor kinderen te maken”, bekent Gudrun (55). “Maar als alleenstaande was ik verantwoordelijk voor de opvoeding van mijn dochters Freya en Margot. De meisjes woonden thuis, hebben gestudeerd, dat kost allemaal geld. Intussen hebben ze beiden een vaste job, een partner en zijn ze het huis uit. Toen dacht ik bij mezelf: ‘Nu moet ik het doen!’. Eigenlijk is het boekje Ik ben ik toch al zes, zeven jaar klaar. Maar aangezien ik het in eigen beheer uitgegeven heb, moest ik daarvoor ook een budget hebben.”

Gedreven logopediste

Gudrun is een geboren Veurnse. Ze werkt voltijds als logopediste in de school voor bijzonder onderwijs De Strandloper in Oostduinkerke. Ook voor haar beroep moet ze veel creativiteit aan de dag leggen. “Ik mag van mezelf wel zeggen dat ik creatief ben”, zegt Gudrun. “Ik heb dat wellicht van mijn vader mee. Hij was een verdienstelijke kunstschilder en zelf ga ik ook graag met houtskool aan de slag. Toen ik jonger was, schreef ik ook graag poëzie, gewoon voor mezelf. Deze gaven komen mij uitstekend van pas in mijn job als logopediste. Het grootste deel van mijn didactische materiaal heb ik zelf gemaakt. Ik geef les aan kinderen met een lichte, matige tot ernstige mentale beperking. Voor hen is afwisseling heel belangrijk. Mijn lesmateriaal is heel divers en bestaat uit prenten, foto’s, een extra verhaal, powerpoints, een liedje, … In al die jaren heb ik vol overgave al een en ander bijeen geknutseld. De voorbije jaren wordt de administratie rond het lesgeven wel heel zwaar. Het houdt nooit op, ook niet als je ‘s avonds thuiskomt. Voorbereidingen en verslagen, opvolgingen, evaluaties, planning, klassenraden, … De taak is nooit af. Het is bijzonder veeleisend, wat maakt dat er nog maar weinig tijd voor iets anders overblijft. Dat is jammer, maar ondanks alles ga ik nog elke morgen heel graag werken.”

Grote dierenvriend

Ze mag dan een veeleisende job hebben, toch vond Gudrun nog de tijd, energie en creativiteit om een kinderboek uit te geven. “Dat gebeurt vooral in de vakanties. Maar eigenlijk ben ik een vrij rusteloze ziel. Ik ben altijd wel met iets bezig. En als ik bijvoorbeeld naar tv kijk, schiet me plots iets te binnen. Of ik lig in mijn bed en er komt bij mij een mooi rijm naar boven. Dan moet ik daarmee aan de slag.”

Alle teksten – het boekje is volledig op rijm, red. – en tekeningen heeft Gudrun zelf gemaakt. “De tekeningen zijn ingeschilderd met ecoline, wat een precisiewerkje is. Een foutje en je mag opnieuw beginnen, maar ecoline heeft zoveel meer mogelijkheden. Zo kan je vijftig tinten blauw creëren, en dat vind ik zeer fijn.”

Ik heb bewust voor dieren als personages gekozen, omdat kinderen en dieren altijd een goede match zijn

Ik ben ik gaat over een mama schaap, dat acht kleintjes krijgt. Zeven hebben zachte krullende wolletjes, één schaapje heeft steil haar. “Ik heb bewust voor dieren als personages gekozen, omdat kinderen en dieren altijd een goede match zijn. Daarenboven houd ik ook enorm veel van dieren. Ik zou niet zonder kunnen. Ik heb hier mijn hond Tessa en de poes Theo van toch al achttien jaar rondlopen. Daarnaast heb ik een alpaca in Zonneweelde (het dierenpark in Oostvleteren, red.) geadopteerd. Ik sponsor dat beestje dus.”

In eigen beheer

“In mijn boekje kaart ik een socio-emotioneel thema aan. In Ik ben ik gaat het over anders zijn, zich uitgesloten voelen, erbij willen horen om dan vast te stellen dat je toch maar beter je eigen zelf blijft. Eenmaal de tekst en tekeningen af waren, ben ik op zoek gegaan naar een uitgeverij. Ik kwam bij Beefcake in Gent terecht. Die uitgeverij werkt met auteurs die hun werk in eigen beheer willen uitgeven. Ze zagen potentieel in mijn boekje en hebben mij heel goed begeleid, want ik had alleen mijn tekst en tekeningen op A4’tjes. Ik moest op zoek naar een grafisch ontwerper en vond die in de persoon van de Beauvoordse Sofie Van Biervliet. Ook met haar klikte het meteen. Net als ik is zij heel perfectionistisch. Het was de eerste keer dat zij de grafische lay-out van een boek deed, maar ze heeft dat fantastisch goed gedaan. We zijn er alle twee heel tevreden over”, vertelt Gudrun Tahon.

“Nu ben ik volop promotie aan het voeren. Ik trek naar boekhandels, speelgoedzaken en had ook een standje op de kerstmarkt in de Strandloper. Van de opbrengst stond ik een deel af aan de school, want de school heeft mij altijd gesteund. Ik werk daar graag en heb heel toffe collega’s. Dat mag ook eens gezegd worden.”

In het voorjaar plant Gudrun voorleessessies in bibliotheken en in kleuter- en lagere scholen. In een uurtje wil ik het boekje vertellen aan de hand van materiaal en met interactie met mijn publiek. Zo heb ik al een mama-schaap en acht lammetjes, een poedel, krulspelden, zal ik prenten aan een waslijn ophangen, breng ik een liedje, …”

Toekomstdromen

Of het bij dit ene boekje blijft? “Het volgende is al min of meer klaar. Het gaat over een kat en over vooroordelen”, verklapt Gudrun. “En die alpaca, die zal ook nog weleens een hoofdrol spelen. Ik zou eigenlijk heel graag een serie maken, die nu met dit schaap gestart is. Maar vooraleer ik mij aan een tweede uitgave waag, wil ik eerst zien wat Ik ben ikwordt. Ik heb het op 250 exemplaren laten drukken. Alhoewel het pas uit is, heb ik al heel veel positieve reacties gekregen en ook de verkoop loopt goed. Het is spannend afwachten.”