Grietje Dewulf herenigt de Brugse vlaggenzwaaiers
“Uit nostalgie naar mijn jeugdjaren en uit respect voor het werk van mijn vader heb ik twee groepen vlaggenzwaaiers opgericht en stapte ik op Hemelvaart mee in de Heilig Bloedprocessie”, aan het woord is Grietje Dewulf, die sinds haar vijftiende deelneemt aan Brugges Mooiste Dag. Eén dag per jaar geeft zij het ter ziele gegane Brugse danstheater Aglaja een nieuw leven. Een heus Brugs mirakel.
Grietje Dewulf (48), lerares fysica aan de Broederschool in Roeselare, is weliswaar afkomstig uit Ruddervoorde en woont nu in Veldegem.
En toch mogen wij haar bijna een ‘volbloed Brugse’ noemen. Niet alleen liep zij school in het Brugse lyceum Hemelsdaele, maar zij is de dochter van Jan Dewulf, gewezen leraar plastische opvoeding in de Frères én stichter en bezieler van het Brugse danstheater Aglaja.
Balletopleiding
“Mijn ouders stuurden mij wel niet naar de Frères (Sint-Franciscus-Xaveriusinstituut), die was in die jaren, in de humaniora, nog altijd een jongensschool”, zegt Grietje. Maar na een balletopleiding bij Roos D’Ivry in Oostende en een cursus jazzdans bij Fedes werd zij als een van de eerste meisjes op 14-jarige leeftijd ingelijfd bij de vlaggenzwaaiers van Aglaja. “Dat danstheater was nog maar pas gemengd. Er zijn daar trouwens veel koppeltjes gevormd, ik heb er zelf mijn man Paul Claeys, die leraar aardrijkskunde en toerisme is in de Jozefienen (Sint-Jozef…), leren kennen.”
Zegen
Sinds 1966 nemen de vlaggenzwaaiers van Aglaja deel aan de Heilig Bloedprocessie. “Aanvankelijk alleen de mannen. Pas eind de jaren ’90 kregen de meisjes de zegen van de Edele Confrérie van het Heilig Bloed om ook mee op te stappen, in een aparte groep. Bijgevolg zette ik noodgedwongen mijn eerste stappen in de processie als lid van het Getuigeniskoor”, vertelt Grietje.
Grietjes ogen stralen, als wij haar vragen over haar ervaring bij Aglaja. “We hebben met deze dansgroep tal van optredens verzorgd in binnen- en buitenland. In het Paleis voor Schone Kunsten en het Sportpaleis, maar ook in de Bundesgarten shows in Mannheim, Stuttgart en Karlsruhe. En in 1993 in Moskou en 2015 in Athene.”
“Er zijn veel koppels gevormd bij Aglaja, ik leerde er zelfs mijn man kennen”
Met uitzondering van haar studentenjaren Grietje studeerde een master Fysica aan de KU Leuven miste onze gesprekspartner al die jaren geen enkele editie van de Heilig Bloedprocessie. “Ik danste niet mee met de vrouwelijke vlaggenzwaaiers, maar stapte mee als groepsverantwoordelijke, terwijl papa de mannengroep begeleidde.”
Stille dood
Met spijt in het hart zag Grietje hoe Aglaja in 2016 een stille dood stierf. “Mijn vader was al enige jaren met pensioen, het werd alsmaar moeilijker om jongeren te rekruteren”, verklaart Grietje. Maar datzelfde jaar vroeg regisseur Dominique Deckers of ik geen twee gaten in de processie kon of wou opvullen…”
“Ook ik vond dat de vlaggenzwaaiers een plaats verdienden in de processie. Op een week tijd heb ik via de sociale media 300 oud-dansers van Aglaja opgespoord, met de vraag of ze niet wilden deelnemen aan Brugges Mooiste Dag. Op die manier slaagde ik erin om tien mannen en twaalf vrouwen te rekruteren.”
“Vorig jaar namen we voor het eerst deel met die nieuwe groepen. Dit jaar heb ik de choreografie wat gewijzigd. Ik moest er rekening mee houden dat de gemiddelde leeftijd van de mannelijke vaandeldragers 50 jaar was! Zij hanteren een zware, vierkante vlag. Maar de meisjes moeten niet onderdoen, met een 3 meter lange wimpel.”
Kracht en techniek
“Wat een goede vaandeldrager maakt? Het is een combinatie van kracht en techniek. ‘t Is zwaar werk, als de wind met je vlag speelt. Je moet ook een goed gevoel voor ritme hebben. En er is de nodige présence vereist.”
“Pas na de processie kunnen de vrouwelijke en de mannelijke vlaggenzwaaiers met een frisse pint bier ‘verbroederen’. Niet alleen mijn man Paul en ik vormen en koppel, er zitten onder de andere rekruten tal van liefdesparen die elkaar ook bij Aglaja leren kennen hebben”, besluit Grietje Dewulf.
Op kw.be vindt u een fotospecial van de Heilig Bloedprocessie en volgende week blikken we terug in de krant.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier