Grand Hotel Belle Vue: méér dan de plek waar Einstein graag een thee kwam drinken

Grand Hotel Belle Vue is zo’n hotel dat in één oogopslag een hele kustgemeente symboliseert. Het architecturale pareltje met de iconische helmtoren in het hart van De Haan spreekt al decennia tot de verbeelding van locals én toeristen. Zelfs Albert Einstein kwam er geregeld over de vloer.

A la recherche du temps perdu, prijkt er in sierlijke letters boven de receptie. De quote van Marcel Proust – naar zijn gelijknamige boek uit begin vorige eeuw – vat volgens gastvrouw Petra Van Brussel perfect samen waar Grand Hotel Belle Vue wil voor staan: rust in een tijdloos kader.

Het was in dezelfde periode, rond 1912, dat het hotel in Anglo-Normandische stijl verrees aan de kust. Het bleef drie generaties lang in dezelfde familie, tot Brigitte Hochs het in 2006 overliet aan een Oost-Vlaams koppel. Een erfenis die Petra Van Brussel en Didier De Groote niet voor vanzelfsprekend namen. Nog steeds niet. Er weerklinkt trots in de afgemeten stem van de gastvrouw, die naar eigen zeggen meteen een klik had met mevrouw Hochs.

Het verhaal van Petra en Didier begon dan weer meer dan tien jaar eerder. Petra, met roots in Zaffelare, werkte als bedrijfspsychologe terwijl Didier uit Destelbergen aan de slag was als chef-kok. “Alleen zagen we elkaar amper”, aldus Petra. “Dat kon niet blijven duren. Op een gegeven moment wisten we het: er moest iets veranderen. Didier kwam op dat ogenblik toevallig te weten dat de Royal Ostend Golf Club in De Haan op zoek was naar nieuwe uitbaters. Hij nam toen contact op en niet veel later kwam hij thuis en zei: we moeten eens praten.” (lacht)

Sabbatical

“We waren eigenlijk helemaal klaar om de sprong te wagen. We zijn hier aangespoeld in 1995. Voor mij was het niet zo’n grote stap, want ik had al verschillende keren in de horeca gewerkt en ik had al een job waar ik vooral met mensen moest werken.” Petra denkt na als we vragen of ze ergens spijt van heeft, maar ze antwoordt zelfverzekerd. “Nee, geen seconde. We hebben hard gewerkt. Keihard. Al hadden we geen tijd om ons in het gemeenschapsleven te integreren, maar de kinderen brachten daar verandering in.”

“Na elf jaar voelden we dat het verhaal helemaal op was in de Golf Club. Doordat we zo hard werkten, hadden we geen tijd om uit te kijken naar iets anders, maar we namen een sabbatical en zouden wel zien wat er op ons afkwam. We hadden er wel vertrouwen in. We waren 36 jaar en hadden nog geen dag niét gewerkt. We zullen niet zonder werk zitten, zeiden we tegen elkaar. Dat bestaat niet.”

De kans diende zich sneller aan dan gedacht. Na een paar weken kregen ze te horen dat het Grand Hotel Belle Vue over te nemen was. “De grootmoeder van mevrouw Hochs had deze zaak opgericht en onder geen beding zou haar kleindochter dit overlaten aan mensen met wie het niet klikt.” Natuurlijk twijfelde Petra of ze niet te ver sprongen. “Maar het hotel was vanaf dag één operationeel én rendabel. Dat trok ons ook over de streep. Die oorspronkelijke sabbatical heeft uiteindelijk vier weken geduurd. Het heeft die hele periode geregend. God straft onmiddellijk.” (lacht)

Gommetjes

Alleen was de grandeur van weleer eerder tanende. “Er was veel werk op technisch en decoratief vlak. Er was enkel glas, tochtgaten waar je je hand kon doorsteken… Ik zat in de winter aan de receptie – toen nog een kabinetje van anderhalve meter groot – helemaal ingeduffeld, met voor mij een groot boek waar alles genoteerd werd in potlood. De gommetjes netjes op een rij op een van de vele kabelgootjes.”

Petra steekt niet onder stoelen of banken dat die eerste weken moeilijk waren en voor het personeel een even grote aanpassing. “Waar we ons het meest aan mispakt hebben, is de winter. Wij konden het ons niet financieel permitteren om tussen oktober en april te sluiten. Alleen was het hotel daar niet op voorzien. De verkalkte warmwaterketel van 700 liter zorgde voor warm water voor de eerste gasten, maar de vierde gast die naar beneden kwam, had enkel koud water. Er was telkens één verwarming voor ofwel de kamer of de badkamer, nooit tegelijkertijd.”

Petra vist de ene kafkaiaanse anekdote na de andere boven, zoals hoe ze door Toerisme Vlaanderen tijdens dat eerste jaar – ondanks de kleine verbeteringen – van drie naar twee sterren dreigden te gaan, of die keer dat ze een kerstmenu moesten bereiden zonder ramen in de keuken. Maar opgeven stond opnieuw niet in hun woordenboek, dus pakten ze eerst stelselmatig de kamers aan. “Noodgedwongen op buikgevoel. Het was echt centen tellen”, herinnert Petra zich. “We wisten wel wat we wilden: de lat moest hoger. We wilden ook op jongere mensen mikken. In het begin was de gemiddelde leeftijd rond de 80 jaar. Er moest iets veranderen. We moesten op een ander segment mikken, met meer comfort en modern design. Van dag één werkte het, dus we wisten dat het goed zat.”

“Ons publiek is erg divers, van alle leeftijden. Naast Belgen zakken ook veel Duitsers af naar hier. Zij zijn verzot op de rustieke charme van De Haan, de parkachtige wijken en het ontbreken van hoogbouw. Of mijn Duits beter is dan mijn West-Vlaams? Dat laat ik in het midden.” (lacht)

Wist je dat?

• de bekendste gast Albert Einstein was? In 1933 verbleef hij een tijdlang in Villa Savoyarde. Het is welbekend dat hij op het terras van Grand Hotel Belle Vue regelmatig zat met een thee en een stuk kramiek (briochebrood met rozijnen, red.). Aan de ingang van het hotel staat een borstbeeld van de beroemde wetenschapper.

• de oudste zoon Emile (25) de rechterhand is van zijn vader in de keuken? Hij heeft na de hotelschool al een indrukwekkend parcours afgelegd. Zo werkte hij al bij toprestaurants als l’Air du temps, Boury, Vrijmoed, Comme Chez Soi en Lasarte in Barcelona. Zoon Damier (23) is dan weer verzot op auto’s en volgt een brugtraject van industrieel naar burgerlijk ingenieur.

• er in het merendeel van de 32 kamers uitvergrote foto’s hangen? De foto’s zijn afkomstig van vroegere postkaarten van De Haan en Oostende.

• de kamers met erkers de meest gevraagde zijn? In de torens werd telkens een minisalon ingebouwd.

• de zolderruimte bestaat uit een indrukwekkende wellnessruimte, compleet met sauna en hammam? En dat in de grootste helmtoren twee verwarmde matrassen liggen om even te ontspannen of te mediteren tijdens een wellnessbeurt?

• de tapijten werden verwijderd? Dat laat het hotel ook toe om honden te verwelkomen.