Ichtegemnaar Dylan Casteleyn begon een aantal jaar geleden met een stamboomonderzoek van zijn familie en dat bracht hem naar ons dorp. De Casteleyns wonen hier al jaar en dag waaronder ook Albert Vandewalle, wiens mama een Casteleyn was. Vreemd genoeg staat naast zijn naam in het bevolkingsregister ‘vermoedelijk gestorven eind april 1945 in Duitsland’. Wat volgde is een zesjarig onderzoek door Dylan dat hij in 2019 met glans afgerond heeft. Door zijn onderzoek wordt het grafsteen van Albert Vandewalle aangepast.
Voor de reconstructie van zijn verhaal keren we eerst terug naar het jaar 1945. WO II is voorbij en vele gezinnen wachten met een bang hart de terugkeer van hun vaders, zonen en broers af. Albert Vandewalle keerde helaas nooit terug en voor de familie bleef het een raadsel wat er met hem gebeurd is.
Dylan bracht duidelijkheid. “In maart 1943 komt Albert Vandewalle als verplicht tewerkgestelde terecht in Goslar. Net als alle Belgen krijgt hij een logement toegewezen bij particulieren thuis. Een jaar later schaft een zekere Elias Vanbecelaere uit Roeselare zich met de hulp van drie Fransen een radio aan om naar buitenlandse berichten te luisteren. Ze krijgen daarbij vaak het gezelschap van nog drie andere Belgen, waaronder Albert Vandewalle uit Gits. Hiervoor worden ze in 1944 alle zeven opgepakt. De Duitsers veroordelen Vanbecelaere tot drie jaar gevangenisstraf en de zes anderen tot 18 maanden”, vertelt Dylan.
Zijn vader en zussen zijn gestorven zonder ooit te weten wat er met Albert gebeurd is
“De gevangenen komen eerst terecht in de gevangenis van Wolfenbüttel. Later worden Albert en Ernest overgeplaatst naar een kalkmijn in Oker. Maandenlange ondervoeding en zwaar werk eist zijn tol. Wanneer de geallieerden naderen, worden alle gevangenen teruggebracht naar Wolfenbüttel. Albert is verzwakt en ziek en de familie blijft in het ongewisse. Een lijst, die opgestuurd werd naar de gemeenten, maakt melding van een graf van de Belg Albert Vandewalle in Champigneul. Uiteindelijk wordt Albert in 1948 overleden verklaard. Vader René en zussen Bertha en Martha sterven zonder ooit te weten wat er met Albert gebeurd is.”
Amerikaans hospitaal
“Uiteindelijk kwam ik te weten dat de Amerikanen Albert op 10 mei 1945 vanuit Hildesheim met het vliegtuig naar Frankrijk brachten waar hij overleed op 20 mei 1945 in een Amerikaans hospitaal in Soissons. Vervolgens werd hij begraven op een begraafplaats voor Amerikanen en geallieerden in Champigneul (Marne). Na de oorlog werd het kerkhof geruimd en verschillende lichamen werden verplaatst. In het geval van Albert was dat naar het Belgisch militair kerkhof in Leopoldsburg. Albert Vandewalle werd door een hele reeks misverstanden en onwetendheden als militair slachtoffer geregistreerd, in plaats van burgerslachtoffer”, gaat Dylan verder.
“Defensie heeft nu zijn grafsteen aangepast. Er staat nu dat hij een burgerslachtoffer is en geen militair slachtoffer. Daarnaast werd de taal aangepast in het Nederlands in plaats van het Frans. Defensie ging akkoord met mijn wens om de oude naamplaat naar Gedenkstätte in der JVA Wolfenbüttel te brengen. Daar wordt het volledige verhaal van Albert uit te doeken gedaan met als centrale voorwerp zijn voormalige naamplaat op de begraafplaats in Leopoldsburg.”
“Ook is de laatste van de zeven veroordeelden, de Fransman Robert Lerouge, in 2019 op 98- jarige leeftijd overleden. Jammer dus dat hij dit niet meer kon meemaken, ook al viel het spreken over deze periode in zijn leven hem erg zwaar. Eigenlijk zou op of nabij het oorlogsmonument op Gits Platse een vermelding kunnen aangebracht worden dat Albert Vandewalle na al die tijd niet langer ‘vermist’ is”, besluit Dylan.
(EVG)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
