Gefascineerd door het licht dat door gekleurd glas valt, begon Brecht Surmont zelf glasramen in lood te herstellen en te maken. Ondertussen is hij met zijn bedrijf Raamkunst erkend als ambachtsman door de overheid.
Het atelier van Brecht Surmont (56) ziet eruit zoals je dat van een ambachtsman kan verwachten. Verspreid over de snijtafel liggen stukken glas, in alle kleuren en vormen. Aan de muur hangen tekeningen van voltooide en toekomstige ontwerpen. De ruimte straalt rust uit. Glasramen maken en herstellen, dat moet wel veel concentratie en een kalme aanpak, vragen we ons af.
“En toch ben in eerste instantie een televisiemens”, verrast Brecht. “Televisie is de rode draad doorheen mijn hele loopbaan. Het is een job die af en toe behoorlijk wat druk met zich meebrengt. Momenteel ben ik chef techniek bij PMH dat de streaming van sportwedstrijden verzorgt van Proximus naar de verschillende Belgische televisiezenders. Heel vaak zijn dat voetbalwedstrijden, dus wanneer de voetballiefhebber zich voor zijn tv installeert om een match te bekijken, vind je mij in de ‘master controlroom’ van de Pro League in Brussel. Of in een voetbalstadion waar ik dan verantwoordelijk ben voor de registratie en doorsturen van de beelden.”
Wereld van glas en lood
Maar eens hij de kabels, koptelefoons en monitors achter zich laat, komt Brecht thuis en wacht hem een heel ander soort werk. “Het begon als een hobby”, zegt hij. “De schoonheid van licht dat door gekleurde glazen valt, vond ik altijd al fascinerend. Op een dag bedacht ik dat ik wel zelf zo’n gebroken glas zou kunnen vervangen, zo is dat begonnen. Na een aantal cursussen te hebben gevolgd verdiepte ik me geleidelijk aan in de wereld van glas in lood. En kijk, vijf jaar later is mijn bedrijf Raamkunst officieel erkend door de FOD Economie als ambachtsman.”
Glas is een dankbare materie, omdat het zo breekbaar is
De Wevelgemse glazenier kreeg ondertussen al heel wat opdrachten. Sommige zijn eerder eenvoudig te noemen, zoals het inpakken van glasramen in dubbel glas. Andere zijn telkens weer een uitdaging die met de grootste omzichtigheid dient aangepakt. Zoals de herstelling van de koepel van het natuurhistorisch museum in Brussel.
De opdracht die hem nu wacht bekijkt hij zelfs met enige nervositeit. “De bibliotheek in Ronse wordt verbouwd”, vertelt Brecht. “Ze vroegen me om een groot, oud glasraam in te pakken in dubbel glas. Op zich geen probleem. De moeilijkheid is wel om het bestaande raam uit de muur halen. Dat is het meest risicovolle. Een lang en geduldig werkje.”
Knutselen
Dergelijke opdrachten komen wel vaker voor. Glasramen die aan herstelling toe zijn bevinden zich meestal in oude gebouwen, veelal beschermd erfgoedpatrimonium. “Je kan zelden zeggen hoeveel tijd een herstelling in beslag zal nemen”, vervolgt Brecht. “De kleur bepalen van een te vervangen glas is een proces van trial-and-error. Je moet er rekening mee houden dat je pas na een aantal keren glas te kleuren en te bakken, je de juiste kleur bekomt. Het allermoeilijkste zijn de ramen die gebrandschilderd zijn: gebroken stukjes dienen opnieuw geschilderd te worden en in het resultaat moeten kleur en motief kloppen.”
Er komt dus wel wat creativiteit bij te kijken, bij het beroep van glazenier. Zowel bij het schilderen, bakken of kleuren onder een welbepaalde temperatuur. Raamkunst herstelt niet alleen ramen, het bedrijf ontwerpt ook ramen of driedimensionale voorwerpen.
Of voert een creatief idee van de klant uit. “Dat is het leuke aan deze job”, vindt Brecht. “Eigenlijk ben je creatief aan het knutselen. En precies omdat het breekbaar is, is glas een dankbare materie.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
