Al meer dan vier decennia was hij de spil van het sportgebeuren in Jabbeke, vaak zes dagen per week en altijd aanspreekbaar. Maar vooral heeft Gino Jonckheere zich ook geamuseerd. Op vrijdag 17 juli, tijdens de Baloise Ladies Tour, is zijn laatste werkdag als sportbeleidsfunctionaris van Jabbeke.
Gino groeide op in Jabbeke en keerde na zijn studententijd in Heverlee al snel terug naar zijn geboortedorp. “Ik studeerde voor regent lichamelijke opvoeding, biologie en godsdienst”, zegt hij al lachend, terwijl hij naar het derde studiegebied verwijst.
Sportinfrastructuur
“Na mijn legerdienst kon ik in oktober 1984 al meteen aan de slag in Jabbeke. De sporthal in het centrum, waar nu het park en de appartementsgebouwen zijn, was toen net gebouwd. De vzw Sportbeheer, die vanuit de gemeente werd opgericht, zocht iemand om het sportgebeuren in Jabbeke te ondersteunen. In die jaren hield ik me ook bezig met jeugd, cultuur en toerisme. Omdat ik eigenlijk onder een vzw werkte, was dat een heel vlotte, niet-ambtelijke manier van werken. Ik denk dat we mede daardoor veel hebben kunnen realiseren. De voormalige gemeentesecretaris Gabriël Acke gaf de gemeente bovendien heel wat impulsen. Daardoor beschikt Jabbeke vandaag over sportinfrastructuur waar veel andere gemeenten in de regio jaloers op zijn.”
Waar een topsporter naar zijn palmares kijkt, mag Gino met trots terugblikken op de vele realisaties waarbij hij als spilfiguur betrokken was. Hij zette tal van initiatieven op om mensen te motiveren tot sporten. Maar zijn hart lag bij het voetbal. De minivoetbalcompetitie die hij uitbouwde, telde in de hoogdagen maar liefst 70 ploegen. “Er is natuurlijk ook het sportaanbod voor de jeugd, of de traditie van ondertussen al 40 jaar turnen voor senioren, de Sportkriebels,… En dan was er het aanbod voor mensen voor wie sporten minder evident is. Denk maar aan de sportdag ‘Oog voor Sport’ voor blinden en slechtzienden, of aan de sportdag voor mensen met een beperking. Dat was heel fijn en dankbaar om te organiseren”, blikt Gino Jonckheere terug.
Ronde van Vlaanderen
“Daarnaast herinner ik me de doortocht van de Ronde van Vlaanderen en het daaraan gekoppelde feestjaar ‘1000 jaar Varsenare’, de Jumborun, het Romain Maesjaar en – in de beginperiode – de Meispelen. Dat was een soort ‘Spel zonder Grenzen’ tussen de verschillende deelgemeenten. Helmut Lotti trad daar toen nog op. We betaalden 24.000 Belgische frank voor die opkomende ster. Alleen hadden we het podium midden op de plas van het Klein Strand gezet, en Helmut heeft watervrees”, lacht hij. “Maar uiteindelijk kregen we hem toch op het podium.”
“Jarenlang was ik bijna elke avond te vinden in de sporthal van Jabbeke” – Gino Dejonckheere
“Mijn vrouw zegt altijd dat ik een evenementenbureau had moeten opstarten. Ik deed het echt graag: de draaischijf zijn van een evenement en mensen aanspreken op hun kwaliteiten. Vaak waren het lange dagen, maar zo voelde het nooit aan. Jarenlang was ik bijna elke avond te vinden in de sporthal van Jabbeke of Varsenare, ook omdat ik zelf een fervent sporter was. Overuren nam ik zelden op. De job is wel veranderd. De afstand tot de sporters is groter geworden. Dat komt omdat ik zelf minder sport, omdat mensen minder verantwoordelijkheid opnemen in hun vrije tijd, en omdat de manier van werken is veranderd door de nieuwe technologieën. Vroeger kwam men langs om zaken te bespreken of vast te leggen. Nu gebeurt alles via mail en digitale reservatieformulieren.”
Warme herinneringen
Ook wij bewaren warme herinneringen aan Gino als organisator. Zo was er die memorabele avond na een evenement bij Marie-Jeanne, waar deze reporter samen met de toenmalige sportfunctionaris en zijn politieke verantwoordelijke Duvels dronk. De reporter kon op het einde zelfs niet meer op zijn benen staan. Gino heeft heel wat anekdotes, maar een boek zal hij er niet over schrijven. “Sommige verhalen zijn ook niet geschikt voor publicatie”, lacht hij. “Maar ik zie ons nog altijd staan om drie uur ‘s nachts aan de bar van de kantine van de sporthal. En dan begonnen we daar corners te trappen, waarbij barman Patrick de ballen moest vangen!”
Gino wordt op sportief vlak opgevolgd door Robbe Vandendriessche en Sabine Desmedt. Maar de glory days zullen niet meer terugkomen. Gelukkig blijft hij zich nog uitleven op het tenniscourt of op de golfbaan.
