Gilbert Loones ontvangt zilveren ereteken Sint-Donatius: “Ik werd ooit opgesloten in de kerk”

De leden van de Kerkraad Marialoop met v.l.n.r. : Paul Lambrecht, Lieve Verstraete, Rudi De Smedt, Mevr. Rita Loones, Rita Callewaert, Alexandre van Cleemput, Gilbert Loones, Daniël Vanbiesbrouck en Magda Landuyt. (foto Luc)
Luc Bouckhuyt
Luc Bouckhuyt Medewerker KW

Op maandag 27 maart nam Gilbert Loones na 18 jaar trouwe dienst afscheid als lid en als klusjesman van de kerkraad van Marialoop in Meulebeke. Voor al die jaren dienst kreeg hij in naam van de bisschop van Brugge het zilveren ereteken van Sint-Donatius en een oorkonde.

Gilbert Loones werd in 1948 geboren in West-Vleteren. Hij liep er het lager onderwijs aan de Sint-Sixtusschool, trok vervolgens naar Poperinge om er de wetenschappelijke B-afdeling te volgen en ging daarna 4 jaar naar Brussel om er zich te specialiseren aan de kunsthogeschool RITCS. Na zijn legerdienst vatte hij zijn politieloopbaan aan. Hij werd veldwachter in Kanegem. Ondertussen huwde hij Rita Butstraen. Gilbert promoveerde tot Commissaris van Politie tot hij in 2004 met pensioen ging.

Zijn betrokkenheid met de kerk van Marialoop startte op het ogenblik dat zijn jongste zoon een wankel misdienaarstoeltje meebracht naar huis om het door papa Gilbert te laten herstellen. “Ik ben altijd een handige Harry geweest en werken met hout genoot mijn voorkeur. Ik herstelde dus het zitje tot grote vreugde van toenmalig pastoor E.H. Van Parijs. Het duurde niet lang of ik kreeg een tweede opdracht, een reeks laden die knelden. Toen kwam alles in een stroomversnelling. Deuren die sleepten, lambrisering die aan vernieuwing toe was, een laagje verf hier en daar tot zelfs het reinigen van de dakgoten van de kerk. Hierbij kreeg ik steeds assistentie van Daniël Van Biesbrouck. Toen ik enige tijd gemotiveerd bezig was, kreeg ik de vraag van zuster Gernay of ik geen lid wilde worden van de kerkraad van Marialoop. Wij wonen wel op grondgebied Tielt maar wat de parochie betreft, behoren we tot Marialoop. Het grootste karwei dat ik ooit in het kerkgebouw uitvoerde, was een reeks loopbruggen monteren in de toren naast de klokken om de firma Clock-o-matic in staat te stellen aan de klokken en de wijzerplaten te kunnen werken. Waar ik nu nog heel trots op ben is de lezenaar naast het altaar die ik zelf heb gemaakt. Het kostte me heel wat voorbereidend werk om alles te laten accorderen met het altaar en het koor.”

Geen zwart gat

“Wat ik nooit vergeet, was dat ik ooit opgesloten werd in de kerk. Ik was aan het werk in de sacristie, had alle tijdsbesef verloren en wist niet dat het tegen sluitingstijd aanliep. Gelukkig werd mijn vrouw ongerust en is ze op de kerkdeuren komen kloppen. Ik riep dat de ze sleutel moest halen bij Lieske Gernay. Eén van de rijke momenten die ik hier beleefde was naar aanleiding van 175 jaar kerk toen Mgr. De Kesel, toenmalig bisschop van Brugge, de viering hier leidde. Fotografie is mijn passie en ik mocht van het gebeuren een fotoalbum maken. Ik denk niet dat ik een zwart gat zal vallen. Ik fotografeer nog vaak, ik werk graag in de tuin en maak graag een uitstapje met Rita, daar heb ik nu meer tijd voor.”

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier