Zondagmorgen 7 januari wordt de herdenkingswedstrijd voor Peter Devos (55) gespeeld, de opbrengst gaat naar het goede doel. Een de spelers waar het publiek naar uitkijkt is Tom Coghe, de man die jarenlang de topschutter was bij KFC Izegem en ook zes seizoenen onder Peter Devos voetbalde. Zelf lijdt Tom aan Parkinson, maar sporten doet hem deugd. “Peter en ik konden het wel met elkaar vinden. We waren allebei geen tafelspringers.”
“Eén keer nam Peter me apart: om te vragen of ik kapitein wilde worden”
Misschien beginnen met het slechte nieuws. “Ik sukkel met een knieprobleem, nu toch al een maand. Ik ben naar het ziekenhuis geweest, maar wacht nog op de uitslag. Maar ik vrees ervoor, aantreden zal allicht moeilijk worden zondag. Maar ik zal zeker naar de wedstrijd komen. Maar lang zal ik ook niet kunnen blijven, zondagnamiddag moeten we hier nog de inventaris doen.”
Tom Coghe had er al een mooie professionele carrière op zitten toen hij zes jaar geleden besloot om met zus Eline de Delhaize in de Ieperstraat in Tielt over te nemen. “We hebben er geen spijt van, maar het is wel een serieuze uitdaging. We werken hier met een tiental vaste mensen, verder ook flexi’s en zoals nu in de vakantie ook jobstudenten. En kijk daar,” wijst Tom. “Ook mijn dochter loopt hier al rond.”
Zoon net als zijn pa
Tom Coghe wordt dit jaar 44. Nadat hij zijn voetbalcarrière bij KFC Izegem beëindigde werd Parkinson bij hem vastgesteld. Een ziekte waaraan je niet sterft, maar die natuurlijk wel een serieuze impact heeft. “Er is medicatie, ik let goed op mijn voeding en ik sport ook veel”, zegt Tom.
Nadat Tom zijn actieve voetballoopbaan, die hem veel mooie momenten opleverde, stopzette, had hij niet echt veel contact meer met het voetbalmilieu. “Met oud-ploegmaats Pieter Debaere en Brecht Vervaeck gaan we samen vaak nog iets eten. Maar voetbal kijken, eerlijk, dat doe ik niet zo graag. Je zal me ook niet snel op een wedstrijd van Club Brugge zien, of het zou moeten zijn dat mijn zoon er eens naar toe wil.”
“Het was typisch voor Peter dat hij niet met zijn ziekte te koop liep, ik schrok toen ook toen ik hoorde dat hij overleden was”
Tom bleef tot na zijn studies bij zijn moederclub KSV Pittem spelen. “Mijn zoon speelt er nu ook, in de spits of er net achter. Net als zijn vader. En net als ik wil hij zijn vrienden niet verlaten. Torhout en Deinze informeerden al eens, maar hij blijft liever daar.”
Aan de zijlijn bij de eerste ploeg in Pittem of Izegem zul je hem dus niet gauw zien, zelf voetballen doet hij nog altijd. “Veldvoetbal is er niet meer bij, nadat de studax van KFC Meulebeke gestopt zijn. In een goede week speel ik nog twee keer minivoetbal en een keertje zaalvoetbal.”
Geen grootspraak
Het overlijden van Peter Devos, nu dik een jaar geleden, kwam koud binnen bij Tom. “Ik wist zelfs niet dat hij ziek was. Maar zo was Peter ook, hij liep met zo’n dingen niet te koop. Qua karakter kenden we wel wat gelijkenissen, beiden waren we geen tafelspringers. Bij KFC Izegem had ik eerst drie jaar Bart Mauroo gehad als trainer toen Peter arriveerde. Hij was iemand die de zaken vanop afstand bekeek en niet iedereen zijn mening wou opdringen. Hij hield niet van grootspraak, maar nam wel de beslissingen waar het moest. Zo was hij de man die veel zaken in beweging bracht en een structuur neerzette bij KFC Izegem. Hij vormde ook een goede tandem met voorzitter Paul Seynaeve, die twee konden het goed met elkaar vinden.”
Tom Coghe was ook jarenlang kapitein onder Devos. “Het was de enige keer dat hij me echt apart heeft geroepen. Ik zie ons nog zitten op de bank. Hij vertelde dat Bruno Debo zou stoppen en vroeg me of ik de nieuwe kapitein wilde worden.”
Peter Devos verloor de strijd tegen kanker, ook Tom kampt al op jonge leeftijd met de gevolgen van een hevige ziekte: Parkinson. “Ik voel met vrij goed nu. Maar het vergt in het dagelijkse leven wat organisatie natuurlijk. Vroeger was ik hier altijd van 5 uur ’s morgens aanwezig, nu kom ik wat later en doe ik de late shift. Maar nu met de eindejaarsdagen was het een hectische periode, dat is vermoeiend en kruipt in de kleren. Kerst- en oudejaarsavond hebben we rustig gevierd in familiale kring.”
Hoewel hij dus zelf allicht niet zal aantreden, belooft Tom zeker op post te zijn. “Het wordt een blij weerzien”, zegt hij, terwijl hij de lijst van aanwezige spelers overloopt. “Veel van hen heb ik al niet meer gezien sinds ik gestopt ben.”
De herdenkingswedstrijd voor Peter Devos, een initiatief van zijn familie ondersteund door de werkgroep onder leiding van Paul Seynaeve, wordt gespeeld op zondag 7 januari om 10.30 uur in het stadion van Mandel United. In een wedstrijd van twee keer een half uur nemen twee selecties het tegen elkaar op. In de ene ploeg voornamelijk oud-spelers van KFC Izegem, in het andere team voetballers die onder Peter Devos sjotten bij de andere teams die hij onder zijn hoede had. Na de wedstrijd is er een etentje voorzien, er zijn al ruim 250 mensen ingeschreven. Die inschrijvingen zijn afgesloten, de wedstrijd bijwonen kan wel nog. De opbrengst gaat naar het goede doel, meer bepaald de dienst digestieve oncologie van AZ Delta waar Peter goede zorgen genoot.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier