Jolien, Evy en Sofie Steelandt uit Oostkamp zijn alle drie verzorgende bij Thuiszorg Familiezorg. Naar aanleiding van de Dag van de Verzorgende op woensdag 16 oktober vertellen ze over hun gedeelde passie en werkgever. “Voor sommige mensen zijn wij het enige gezicht dat ze zien op een dag. Dan willen ze zoveel mogelijk vertellen of een eens knuffel geven. Ook dat mag.”
Sofie (42), Evy (39) en Jolien (38) Steelandt groeiden op in een gezin met zes kinderen in Ruddervoorde. “We hebben nog twee broers – Frederik en Pieter – en een zus Charlotte. Zij werkt ook in de zorg, maar dan als kinderverzorgster. Of ze misschien ook ooit de overstap maakt naar Thuiszorg Familiezorg? Wie weet?!”, lacht Jolien. De vier zussen Steelandt studeerden ook allemaal af als zorgkundige. “Hoe dat komt? Door op te groeien in een groot gezin zijn we het gewoon om voor elkaar te zorgen. Dat zorgende zit gewoon in ons. Zo zorgen we ook voor elkaars kinderen. We stemmen zelfs onze verlofperiodes daarop af.”
“Door op te groeien in een groot gezin zijn we het gewoon om voor elkaar te zorgen. Dat zorgende zit gewoon in ons”
Jolien was de eerste van de zussen die 5,5 jaar geleden voor Thuiszorg Familiezorg ging werken. “Maar eigenlijk was onze nonkel de eerste van onze familie. Daarvoor werkte ik in een rusthuis, net als Sofie en Evy trouwens.”
Sofie verlegde drie jaar geleden van werkgever en Evy wisselde 2,5 jaar geleden het woonzorgcentrum in om als verzorgende aan de slag te gaan bij Thuiszorg Familiezorg. “Het is een heel ander leven”, klinkt het unaniem. “In het rusthuis is het hard werken en is er voor zorgkundigen gewoonweg veel minder tijd om met de mensen bezig te zijn. En al zeker niet om een luisterend oor te bieden. Let op, we hebben altijd graag in het rusthuis gewerkt, maar na corona werd de druk nog groter. Nu bij Thuiszorg Familiezorg kunnen we wél tijd maken voor de mensen. Bovendien biedt de job ook veel meer afwisseling”, legt Sofie uit.
Kopje koffie
Het beeld dat een zorgkundige in thuiszorg vooral moet poetsen, ontkrachten de zussen meteen. “Dat is het bijlange niet. Ja, als er eens tien minuten over is, stofzuigen we wel,” aldus Evy, “maar onze huishoudelijke taken gaan veel verder. We koken gelukkig alle drie graag, want op veel plaatsen hoort dat erbij. Dat kan samen of zonder de cliënt zijn. Ook boodschappen doen wij vaak, al dan niet samen met de zorgvrager. Maar ook een voetbadje of een andere verzorging geven wij graag. Nog een heel belangrijk – misschien zelfs hét belangrijkste – onderdeel van onze job is het sociale aspect. Zorg bieden in de vorm van een luisterend oor of een rustig momentje, al dan niet bij een kopje koffie.”
“Voor sommige mensen zijn wij het enige gezicht dat ze zien op een dag”
De eenzaamheid die sommige mensen ondergaan is niet te onderschatten, ondervinden de zussen. “Het is wat wij steeds meer ervaren. Voor sommige mensen zijn wij het enige gezicht dat ze zien op een dag. In die paar uurtjes tijd willen ze dan ook zoveel mogelijk vertellen. Of ze willen eens een knuffel geven. Ook dat mag. Het doet deugd en geeft veel voldoening dat mensen blij zijn dat we er zijn. We komen trouwens niet enkel bij ouderen aan huis, maar ook bij jonge mensen. Er zijn verschillende redenen waarom mensen ondersteuning nodig hebben, zoals een psychische kwetsbaarheid of een problematische gezinssituatie.”
Net geen 10.000 zorgvragers
Ter gelegenheid van de Dag van de Verzorgende-Zorgkundige op donderdag 16 oktober zette Thuiszorg Familiezorg zijn 1.200 verzorgenden in de provincie in de bloemetjes. “We zijn zeer trots op onze zorgkundigen en zijn blij dat de spotlights vandaag eens op hen gericht zijn. Onze zorgkundigen hebben een heel afwisselend en rijk beroep en verdienen daarvoor alle appreciatie. Vorig jaar boden zij bij 9.626 unieke zorgvragers gezins- en ouderenzorg aan. Dit in heel West-Vlaanderen en enkele randgemeenten in Oost-Vlaanderen. Het totaal aantal zorguren dat zij presteerden was liefst 1.199.766 uren ”, aldus Liesbeth Vroman, directeur gezinszorg bij Thuiszorg familiezorg.
Pensioneringsgolf
Dat Thuiszorg Familiezorg een goede werkgever is, blijkt uit de hoge anciënniteitscijfers. “De gemiddelde anciënniteit van de verzorgenden bedraagt 19 jaar. Positief is dat we door de lange samenwerking kunnen spreken van een vertrouwensrelatie tussen onze organisatie en veel medewerkers. Anderzijds maakt het dat we aankijken tegen een ware pensioneringsgolf. We zijn dus op zoek naar nieuwe medewerkers. We begrijpen dat sommigen misschien terugdeinzen voor de grote verantwoordelijkheid en de vele vaardigheden die we verwachten van verzorgden in de thuiszorg. Maar ik kan hen geruststellen: je staat er niet alleen voor. Wie bij ons start, krijgt van bij het begin een stevige begeleiding. We organiseren ook twee keer per jaar een opleiding tot verzorgende. Goed nieuws dus voor wie het voelt kriebelen om in de thuiszorg aan de slag te gaan”, besluit Liesbeth Vroman.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
