Op vrijdag vierde hij nog zijn 69ste verjaardag, maar de dagen nadien had Johan Lamote uit Beernem zich ongetwijfeld anders voorgesteld. De zestiger herstelt momenteel in het ziekenhuis nadat hij zaterdag tijdens een jeugdwedstrijd vlak na de aftrap in elkaar zakte. “Een hartstilstand. Niks wees erop dat het zou gebeuren”, getuigt Johan, die zijn reddende engelen eeuwig dankbaar is én zijn blik al richt op de toekomst.
De aftrap was nog maar enkele minuten gegeven in de jeugdwedstrijd tussen de U15 van Merendree en Aalter. Het leek een zaterdagmiddag te worden zoals Johan Lamote (69) uit Beernem er al veel beleefde. Sinds enkele jaren is de man scheidsrechter tijdens jeugdwedstrijden en in het zaalvoetbal. Een passie, noemt hij het zelf. Maar voor het oog van de voetballende kinderen zakte Johan plots in elkaar. De wedstrijd was toen amper vier minuten bezig. Aan de manier waarop de zestiger viel, wisten omstanders meteen dat de situatie ernstig was.
Reanimatie
“Ik herinner me er zelf niks meer van”, vertelt Johan vanop zijn ziekbed. “Blijkbaar kreeg ik in het begin van de wedstrijd een hartstilstand. Maar ik wéét zelfs niet meer dat ik op dat veld stond.” Wat de man — die daags voordien nog zijn verjaardag vierde — wél weet is dat hij zijn reddende engelen dankbaar is. Thomas Lefere, de trainer van de jeugdploeg, snelde de scheidsrechter meteen te hulp. “Dankzij mijn job — ik ben directeur op het Emmaüsinstituut in Aalter — heb ik een cursus gevolgd. Je hoopt nooit in de situatie te komen dat je het effectief nodig hebt, maar zaterdag was ik toch blij te kunnen helpen”, getuigt Thomas. Samen met een vrouwelijke supporter van Merendree gaf hij een hartmassage en gebruikten ze de defibrillator. Na drie pogingen kwam de man gelukkig opnieuw bij bewustzijn.
“Ik breng zeker nog persoonlijk een bezoekje aan mijn reddende engelen”
“Die mensen mogen er zeker van zijn dat ik hen nog persoonlijk een bezoekje zal brengen. Maar dan moet ik eerst uit het ziekenhuis geraken natuurlijk”, glimlacht Johan. “Je moet op zo’n moment wat ‘geluk’ hebben. Als ik neerval waar niemand het ziet of er was niemand die kon reanimeren, was ik er wellicht niet meer.”
Toekomst
Johan richt zijn blik nu in de eerste plaats op zijn herstel. “Niks wees erop dat ik een hartstilstand zou krijgen. Vijftien jaar geleden ben ik wel eens geopereerd aan mijn hart, maar last ondervond ik daar sindsdien niet van. Voor de wedstrijd had ik ook niks van klachten. De dokters zijn nu volop bezig met onderzoeken. Zo moeten ze nog beslissen of ik een defibrillator krijg ingeplant of niet. Maar het gaat zeker goed met me. In de mate van het mogelijke”, zegt de man.
Over zijn toekomst als scheidsrechter kan Lamote nog niks met zekerheid kwijt. “Ik doe dit nu al zo’n drie jaar”, legt hij uit. “Er was een tekort aan arbiters en zo ben ik erin gerold. Momenteel zeggen de dokters dat ik in principe nog op een veld ga kunnen staan. Wat als ik officieel groen licht krijg? Dan zou ik zeker terug op een veld gaan staan, ja. Waarom niet”, besluit Johan optimistisch. (MM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
