In Ieper ontstaat heel wat kattencommerce voor de Kattenstoet van 12 mei, maar niet overal is winst het doel. Tara Brassaert en Jo Samyn herstellen van een burn-out en bakken de Minneke Poes koek, speculoos met beeltenis van de reuzin uit de stoet. Dankzij de opbrengst bakken lotgenoten verder, als deel van hun therapie.
“Het deeg vormen is delicaat: de fijne koek kan zomaar in stukjes vallen. Je kan het niet forceren, je moet er je tijd voor nemen.” De Ieperse Tara Brassaert (39) haalt voorzichtig een Minneke Poes koek uit de vormplaat. “Ik heb er intussen een 25-tal gemaakt, gedurende enkele uurtjes in de week.”
Goed is genoeg
Dan komt Tara naar de keuken van het ergotherapeutisch centrum van het Ieperse psychiatrisch ziekenhuis Heilig Hart. “Ik kom hier bijna een jaar voor dagtherapie na een burn-out, nooit had ik gedacht dat het mij zou overkomen. Ik miste het stellen van grenzen, anders zou ik niet zo diep zijn beland. In deze keuken werk ik aan mijn perfectionistisch kantje. Tijdens het therapeutisch proces van het maken van de koek leer ik de lat niet te hoog leggen. Goed is ook genoeg, daar moet ik mee leren leven.”
Een tafel verder is Jo Samyn (52) uit Zonnebeke aan het werk. “Het is mijn laatste dag. Sinds mijn opname begin november vorig jaar heb ik hier van alles gemaakt: wafels, confituur, appeltaart, broodpudding…”
Wederzijds begrip
“En sfeer en gezelligheid”, vult Tara aan terwijl ze een nieuwe koek afwerkt. “Ik voelde me gefaald als mens toen ik hier aankwam, maar ervaarde dan herkenning en wederzijds begrip tijdens goede en slechte dagen. Met onze problemen zijn we niet alleen op de wereld. Iedereen zit wel met iets, erover praten is belangrijk. Dankzij prima begeleiding leerde ik mezelf op de eerste plek zetten, zonder me egoïstisch te voelen. Hierdoor kan ik ook beter zorgen voor anderen.”
Openbloeien
“Het is ongelooflijk hoe je hier mensen ziet openbloeien”, zegt Jo. “Je lucht je hart en ziet mekaar groeien. Jammer dat deze plek nog voor velen taboe is. Tijdens het werk in deze keuken kom ik tot rust en pieker ik minder. Ik heb een zwaar beroep en dan doet het deugd eens iets lichter en totaal ander werk te doen. Ik voelde me leeg en uitgezogen bij mijn komst en nu vertrek ik met meer zelfvertrouwen en energie. Ik hoop mijn perfectionisme een beetje achter me te laten, mijn grenzen te stellen en zo beter gewapend te zijn voor de toekomst.”
Kattenkoorts
De Minneke Poes koek, erkend als 100% West-Vlaams streekproduct, is niet nieuw in het centrum maar wordt nu meer gebakken in aanloop naar de Kattenstoet. Ook in de andere ateliers van het ergotherapeutisch centrum duiken katten op, zoals Minneke Poes kaarsen en keramiek in de vorm van kattenkopjes.
“De verwijzing naar de Kattenstoet is een link naar ‘buiten’, een groot evenement in de stad”, vertelt diensthoofd Bruno Libbrecht. “In onze ateliers vinden cliënten hun kracht, sterktes en goesting terug om dingen te doen. Ze ervaren een gevoel van trots op wat ze maken.” De verkoop gebeurt wat verderop in ’t één en ’t ander, de winkel van Heilig Hart, en de opbrengst wordt opnieuw geïnvesteerd in de ergotherapeutische werking.
Therapeutisch proces
“Ik nam vele jaren deel aan de Kattenstoet: als nar met de turnkring en als spelend lid van Koninklijke Harmonie Ypriana”, aldus Tara. “Deze Minneke Poes koeken ogen mooi, ruiken goed en smaken lekker. We zijn fier, maar ikzelf sta er niet te veel bij stil dat het eindproduct in de winkel komt. Anders dreigt mijn perfectionistisch kantje te sterk naar boven te komen. Ik doe dit vooral voor mezelf. Het therapeutisch proces telt: doen wat je gelukkig maakt.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
