Anderhalf jaar heeft de zoektocht geduurd, maar de spreekwoordelijke naald in de hooiberg is gevonden. De kleine Rachèle heeft een stamceldonor en kan dus een transplantatie ondergaan. Dat heuglijke nieuws liet mama Evie Landuyt maandagavond weten via sociale media. Evie en haar man benadrukken dat ze iedereen ontzettend dankbaar zijn voor alle moeite en het grote engagement dat tijdens de zoektocht is getoond.
Rachèle lijdt aan aplastische anemie, een zeer zeldzame beenmergziekte, waardoor ze geen bloedcellen of -plaatjes aanmaakt. Daarom is de kleine meid noodgedwongen aangewezen op bloedtransfusies. Meer dan 130 keer moest ze een transfusie krijgen. Het UZ Gent werd sinds de diagnose haar tweede thuis.
“Na anderhalf jaar ziek zijn en meer dan 130 bloedtransfusies is dit de weg vooruit”
De enige redding? Een behandeling met stamcellen. Maar van de 41 miljoen geregistreerde donoren waren er slechts drie die een volledige 10/10 matchen vormden met Rachèle. Maar die drie waren niet beschikbaar. In de hoop een nieuwe ‘10/10 match’ te vinden trokken Maarten en Evie de baan (en de sociale media) op, gesteund door tientallen vrienden en familieleden.
22.000 Vlamingen
Die campagne miste z’n effect niet. De oproep van mama Evie en Maarten zette heel wat mensen aan om zich te registreren als stamceldonor. Liefst 22.000 Vlamingen, van wie 6.400 provinciegenoten, hadden zich na amper zes maanden al kandidaat gesteld. Het Rode Kruis kon de enorme toestroom amper bijbenen. Maar het bleef zoeken naar die ene geschikte donor. Tot nu. Mama Evie konden we dinsdag nog niet persoonlijk spreken, maar uit haar mooie bericht op sociale media spreekt hoop en geloof in een betere toekomst voor haar dochtertje. Ze schrijft dat Rachèle ‘met een koffer vol moed’ klaar stond om de strijd aan te gaan en blikt even terug op het bijzonder zware jaar dat het gezin achter de rug heeft. “We zijn ontzettend dankbaar voor alle moeite en ontzettend groot engagement dat er in deze zoektocht is getoond, door zó vele mensen. Van jong tot oud, van vrienden en familie tot nobele onbekenden en mensen van overal ter wereld die meeleven. Velen trokken aan de kar en vochten mee alsof het om hun eigen kind ging.”
Maar met het vooruitzicht op een transplantatie is de strijd niet gestreden. Integendeel. Evie beseft ook dat de vondst van de donor pas de eerste stap was. “De transplantatie zal voor haar levensreddend zijn, maar ze zal ook levenslang opgevolgd moeten worden. Maar ze zal wel terug naar school kunnen gaan, kunnen spelen met vriendjes, zwemmen, blaadjes raapjes in het bos. Ze zal weer kind kunnen zijn, zoals het hoort. Daar gaan we voor. We zijn dankbaar dat ze deze kans krijgt. Na anderhalf jaar ziek zijn en meer dan 130 bloedtransfusies is dit de weg vooruit”, klinkt het strijdvaardig. (SV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
