In wzc Ter Linden in Veurne werd Malvina Roosens in de bloemetjes gezet voor haar 106de verjaardag, daarmee is ze de oudste inwoner van Veurne. Ze werd geboren in Vlissingen omdat haar ouders door de oorlog naar Nederland waren uitgeweken. Maar na de oorlog keerde het hele gezin met alle 5 kinderen terug naar België en vestigde zich uiteindelijk in De Panne.
Malvina moest thuis mee de handen uit de mouwen steken en ze steunde haar ouders ook financieel door te gaan poetsen en te naaien. Malvina was ook altijd bij de pinken en ze sprak al snel een aardig mondje Frans. Zo kwam ze terecht in Hotel Teirlinck in De Panne. Tijdens WOII trouwde ze op 15 november 1941 ze met Jules Deboyser, en het leek alsof ze voor elkaar waren voorbestemd, want ze waren op identiek dezelfde datum geboren. Het huwelijk werd gezegend met twee zonen, Willem en Roland.
Kruiswoordraadsels
Malvina Roosens zorgde voor haar kroost maar ging ook nog parttime in het RITO werken. De zonen trouwden, er kwamen kleinkinderen en achterkleinkinderen maar Malvina is intussen de tel kwijt geraakt hoeveel ze er nu wel heeft. Toen Malvina in 2001 er alleen kwam voor te staan, kwam zoon Roland boven haar wonen, maar toch bleef de krasse dame tot haar 101 zelfstandig wonen. Ze bleef de actualiteit volgen in de krant en hield haar hersenen scherp door kruiswoordraadsels op te lossen…
In 2019 belandde Malvina een tijdje in het KEI (Koningin Elisabeth Instituut) om te revalideren, en daarna nam ze definitief haar intrek in wzc Ter Linden. Hoewel haar benen, ogen en oren niet meer zo goed mee willen, geniet ze van elke dag die haar nog te beurt valt. Ze is gelukkig met kleine dingen zoals lekker eten en laat zich graag verleiden door een dessertje. “Vroeger waren we in de fleur van onze jeugd, nu in de fleur van onze slete”, filosofeert Malvina op haar humoristische manier.
Duinelied
“Mijn geheim om 106 te worden? Ik heb altijd redelijk sober geleefd. Ik at en eet nog altijd weinig vlees, drink geen alcohol en heb het mijn hele leven bij één man gehouden. En ik zing graag!” En ze voegt meteen de daad bij het woord, als ze samen met schepen Hoste het Duinelied aanheft: “Leve De Panne, daar staat mijn huis, Leve De Panne en het zeegedruis, Leve de duinen met hunne kruinen, Groene van de biezen en wit van ’t zand… Hoepsa, hoepsa, hand in hand, wij zijn de kinderen van het Duinenland!”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
