Luc Dewispelaere (87) leeft al sinds 1987 met een hart van iemand anders en is daarmee de langst levende Belg met een donorhart. Naar aanleiding van de Week van het Hart werd hij in zijn thuisgemeente Ruiselede gehuldigd door het gemeentebestuur, samen met zijn familie. Opmerkelijk is dat zijn kleindochter Joke (33) werkt als hartchirurg.
Luc was in zijn vorig leven schepen van Sport en Middenstand in Ruiselede. In 1984, tijdens een vergadering van het schepencollege, zeeg hij plots neer. Een hartinfarct, op amper 47-jarige leeftijd. “Op dat moment veranderde alles”, vertelt hij. “Het was de start van een heel onzekere, donkere periode, zowel voor mezelf als voor mijn familie. Mijn bedrijf heb ik moeten overlaten. Op een bepaald moment woog ik nog amper 40 kilo. Drie jaar lang heeft mijn leven aan een zijden draadje gehangen en bracht ik meer tijd door in het ziekenhuis dan thuis.”
“Ik hoop van harte dat mijn verhaal mensen inspireert om donor te worden.”
In 1987 werd Luc op een wachtlijst gezet voor een donorhart. Na amper 21 dagen was er een geschikte donor gevonden. “Op goede vrijdag werd ik geopereerd in het Erasmusziekenhuis in Brussel, onder leiding van professor Primo. Hij was toen de enige arts in België die zulke operaties kon uitvoeren. De transplantatie verliep goed en ik ben hem en de familie van de 18-jarige jongeman wiens hart vandaag nog altijd in mijn borst klopt enorm dankbaar. Ik ken zijn naam niet, maar hij heeft me een tweede kans op leven gegeven, en dat besef draag ik elke dag met me mee.”
Zwaar herstel
Het herstel was zwaar, want niet alleen moet Luc al 37 jaar medicatie nemen om afstotingsverschijnselen tegen te gaan, 35 jaar lang diende hij elke maand voor een controle naar Brussel te gaan. De voorbij twee jaar gebeuren die controles wat dichterbij in Brugge. “Dat neem je erbij”, gaat Luc verder. “Ik heb een redelijk normaal leven kunnen leiden en alle mensen die hier vandaag zijn hebben een steentje bijgedragen aan mijn herstel. De voorbije 37 jaar waren voor mij één grote reis van dankbaarheid.”
Kleindochter is hartspecialist
De orgaandonatie veranderde niet alleen het leven van Luc. Zijn 33-jarige kleindochter Joke Verlinden is namelijk hartchirurge en is verbonden aan het UZ Gent. Luc vertelt dat hij na de maandelijkse controles in de Brussel zelfs vaak documentatie en infobrochures mee naar huis nam, toen hij merkte dat z’n kleindochter zo geïnteresseerd was. Ook zij was zaterdag samen met haar oudere zus Leen bij de huldiging.
“Ik was nog niet geboren toen opa geopereerd werd, maar zijn herstel heb ik inderdaad wel van dichtbij meegemaakt. En geneeskunde heeft me altijd al geïnteresseerd. Of ik hetzelfde pad gekozen zou hebben zonder die ervaring? Dat is moeilijk te zeggen. Het zal sowieso een invloed gehad hebben. En het is in elk geval ook zo dat ik toch vaak aan hem denk als ik aan de operatietafel sta. Ik weet uit eigen ervaring wat het effect kan zijn van een tweede kans. Dankzij mijn grootvader besef ik heel goed hoeveel levensvreugde je als hartchirurg kunt geven aan iemand met deze operatie. Wat het kan betekenen voor een mens.”
Registreren
“Daarom is het ook zo enorm belangrijk je te laten registreren als donor”, zegt Luc. “Ik hoop van harte dat mijn verhaal mensen inspireert om donor te worden.” We geven nog even mee dat elke Belg in ons land na zijn overlijden automatisch een mogelijke donor is, maar dat nabestaanden sowieso bevraagd worden over je standpunt. Geen evidente beslissing op zo’n moment. Door je tijdens je leven expliciet te registreren als donor kan je je wens echter op voorhand vastleggen. Registreren kan gratis via je huisarts, in het gemeentehuis of online via deze website.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
