Kankerpatiënte Christel (48) krijgt steun van collega’s zodat haar dochters na haar dood hun huis kunnen behouden

Collega’s van de Oostendse Christel Hupperts (48) zijn een crowdfunding gestart om ervoor te zorgen dat haar dochters Xena (22) en Cy-Jay (21) hun thuis kunnen behouden als hun mama overlijdt.

Christel kreeg in mei te horen dat de kanker in haar darmen is uitgezaaid en dat ze niet meer zal genezen. Een bitterhard verdict, maar de alleenstaande mama laat het hoofd niet hangen. Ze probeert niet enkel nog zo veel mogelijk herinneringen te creëren met haar dochters, vrienden en collega’s. Ze wil er ook voor zorgen dat haar dochters ook na haar dood een dak boven het hoofd hebben en ze krijgt daar nu hulp bij uit onverwachte hoek.

Studies

Christel kreeg in mei de boodschap die niemand ooit wil horen, de kanker die in 2021 werd gevonden in haar darmen was niet enkel terug, het was ook uitgezaaid. De alleenstaande mama ging de strijd aan met enkele zware chemokuren maar dat mocht niet baten. De kanker is agressief en had zich ondanks de zware kuur nog verder verspreid. Christel wist meteen wat dit betekende en begon alles voor te bereiden zodat haar dochters konden blijven wonen in hun huis. Xena studeerde dierenverzorging en werkt nog maar net en Cy-Jay is nog volop bezig aan haar studies Criminologie.

Successie

Het is de nachtmerrie van elke ouder om je kind te moeten achterlaten, zeker als ze zelf nog volop hun weg aan het zoeken zijn in het leven. “Ik ben met de notaris gaan praten en daar kreeg ik te horen dat de meisjes elk 11.000 euro aan successierechten zullen moeten betalen als ze het huis willen erven na mijn dood. Ik ben daarop naar de bank gegaan om de optie te bespreken of ik het huis kan schenken aan hen, maar dan zouden ze de lening verder moeten afbetalen. Dat is echter niet haalbaar. Cy—Jay studeert nog en Xena is nog maar net aan het werk. Zij kunnen niet meteen een lening op zich nemen. 22.000 euro hebben ze uiteraard ook niet”, vertelt Christel, terwijl ze ons ontvangt in haar gezellige woning in Raversijde. “Ik probeer zo positief mogelijk door dit proces te gaan, maar nadat ik het slechte nieuws kreeg heb ik eens mijn hart gelucht bij een collega.”

Crowdfunding

Toen gebeurde iets wat Christel niet verwacht had. “De collega’s zeiden dat ze iets wilden doen en dat ze een crowdfunding hadden opgezet. Het is enerzijds confronterend want ik ben meestal zelf degene die andere helpt, maar het doet ook wel deugd. Als het voor mij zou zijn zou ik het moeilijk hebben, maar het is voor mijn dochters en alles wat hen op weg kan helpen maakt me blij.”

Christel zette als mama altijd haar dochters voor haar eigen noden. “Ik heb twee prachtige dochters. Ze zijn heel verschillend, maar allebei heel mooi op hun eigen manier. Het is heel moeilijk om nu te beseffen dat ik er niet zal zijn als ze trouwen, kinderen krijgen of andere mijlpalen in hun leven. Ik voel me schuldig dat ik hen in de steek laat. Ik kan er jammer genoeg niets meer aan doen. Ik heb het verkeerde lotje getrokken. Ik hoop alleen dat ik er tenminste voor kan zorgen dat mijn dochters hier kunnen blijven wonen. Xena is een echte dierenliefhebber. We hebben twee honden, vier katten, cavia’s en kippen. Ze zou die nooit kunnen meenemen naar een huurwoning. Ik hoop echt dat ze hier hun jonge leven verder kunnen uitbouwen. Ze hebben dan tenminste toch een dak boven hun hoofd.”

Palliatief

Ondanks het heftige thema willen Christen en haar dochters de woorden terminaal of kanker niet horen in dit huis. “Ik ben palliatief, maar niet terminaal. Ik weet niet hoe lang ik nog precies heb, maar zolang ik hier ben zal ik er het beste van maken. Ik kan heel open praten met mijn dochters over de ziekte. We spreken weliswaar over tante K en niet over kanker. Het is zo’n beladen woord.”

Bucketlist

Naast de praktische beslommeringen probeert Christel ook nog zoveel mogelijk herinneringen te maken samen met haar geliefden. Christel heeft een bucketlist opgesteld wat ze nog wil doen. “Dat gaat niet over grote dingen als uit een vliegtuig springen. Het was een idee van de psycholoog om nog perspectief te creëren. Ik had al een box gemaakt voor mijn dochters met verjaardagskaartjes tot hun 30ste. Toen dat klaar was viel ik in een gat. Op deze manier had ik nog iets om naar uit te kijken.” Op de lijst staat onder meer een uitstap naar de Beekse Bergen, maar ook kleine dingen zoals het melken van een koe of een uitstap naar Lissewege. “Op een dag belde een collega en ze stelde voor om een uitstap te maken. Ik wist niet waarheen. We kwamen uiteindelijk in Lissewege terecht. Ik vond dat al toevallig, maar we hadden er een leuke middag. Nog iets later werd ik door een andere collega getrakteerd op een massage, ook iets van mijn lijst. Pas toen mijn metekindje Erin me meenam om een Mojito te drinken op een terras wist ik dat mijn dochter mijn bucketlist ‘gelekt’ had”, lacht Christel. “Dit kon echt geen toeval meer zijn. Ik drink nooit alcohol en wilde toch eens een mojito proeven. Het smaakte me trouwens niet”, lacht de Oostendse.

Ze is overweldigd door de vele reacties en mooie daden van haar collega’s, vrienden en familie. “Ik ben enorm dankbaar voor de warmte die ik krijg. Ik heb altijd geprobeerd om er te zijn voor anderen en dat krijg ik nu dubbel zo hard terug. Sommige mensen weten niet wat ze moeten zeggen tegen iemand die ziek is of iemand verloren heeft. Ik kan enkel meegeven dat het altijd beter is om iets te sturen dan niets. Het doet zoveel deugd om te weten dat al die mensen aan mij denken.”