Joke (15) raakt verlamd na operatie, school en vrienden springen in de bres: “Mijn doel? Een zo normaal mogelijk leven leiden”

Wat een routineoperatie moest zijn, schudde het leven van Joke Stragier helemaal door elkaar. De 15-jarige atlete ontwaakte in een nachtmerrie: ze was vanaf haar middel verlamd. Maar aan de moed opgeven, denkt ze niet. Meer nog: Joke wil zo snel mogelijk een handbike in huis halen om opnieuw te kunnen sporten. Enkele steunacties moeten die droom realiseren.

Al sinds haar negende is Joke Stragier (15) een trots lid van de Roeselaarse atletiekclub AVR. Met een brede glimlach trok ze twee keer per week naar de training en haast wekelijks stond er een wedstrijd op het programma.

In februari 2021 werd echter tijdens een onderzoek bij het CLB scoliose (een abnormale kromming van de rug die bij ongeveer 3 procent van de mensen voorkomt, red.) aangetroffen.

Af en toe had Joke last tijdens of na de wedstrijd. Een operatie drong zich op en in juli vorig jaar, net na de start van een verdiende zomervakantie, ging Joke onder het mes.

Maar tijdens de ingreep liep het fout. “Toen ik ontwaakte, was ik vanaf mijn middel volledig verlamd”, vertelt de moedige meid, die met haar ouders Filip Stragier en Micha Vantorre in Beveren bij Roeselare woont.

Ik sta er niet alleen voor, dat betekent heel veel voor me

Een schok voor Joke en iedereen die haar in het hart draagt. “Ik ging ervan uit dat het een routineoperatie zou zijn, zodat ik niet veel later weer op de atletiekpiste zou staan”, getuigt ze.

“Aanvankelijk heb ik fel geworsteld met de situatie, maar nu heb ik het een plek gegeven. Ik kan de tijd niet terugdraaien, ik heb geen andere keuze dan aanvaarden dat een rolstoel altijd deel van mijn leven zal uitmaken.”

School leeft mee

Jokes ouders pasten hun woning ondertussen volledig aan de noden van hun dochter aan en plaatsten onder andere een nieuwe badkamer.

“Ze doen letterlijk alles voor me”, zegt Joke. “Ik kan hen niet genoeg bedanken. En ook op school leven ze enorm mee met wat me overkomen is.”

Joke volgt het vierde jaar sociaal-technische wetenschappen aan het Instituut Heilige Kindsheid in Ardooie. “We willen ervoor zorgen dat Joke op een zo normaal mogelijke manier naar school kan komen, klinkt het bij directeurs Jo Willemyns en Dirk Declercq.

“Haar klas volgt alle lessen op de gelijkvloerse verdieping en vorige week nog trok Joke mee op schoolreis naar Amsterdam. Met dank aan haar klasgenoten die bijzonder goed voor haar zorgen.”

Joke knikt. “Het doet me enorm veel deugd dat zoveel mensen me een duwtje in de rug willen geven. Ik sta er niet alleen voor, dat betekent heel veel voor me.”

Sinds haar operatie kan de eens zo sportieve Joke zich niet meer uitleven op de atletiekpiste. Iets wat ze verschrikkelijk mist, zegt ze.

“Sport was en ís mijn grote uitlaatklep. Dat wil ik niet zomaar overboord gooien. Mijn grote droom is om een eigen handbike te hebben waarmee ik weer kan sporten.”

Die droom lijkt realiteit te worden, want VDL Bus Roeselare, de werkgever van Jokes mama, sloeg de handen in elkaar met atletiekclub AVR, WTC Beveren en Ferm en Landelijke Gilde Beveren om een pannenkoekenverkoop te organiseren. “Die liep als een trein”, pikt mama Micha in.

“De opbrengst zullen we pas in de loop van volgende week te weten komen, maar we koesteren goeie hoop dat we genoeg geld in het laatje zullen hebben om de handbike aan te schaffen. Die zou om en bij de 5.000 euro kosten. Het zou fantastisch zijn om onze dochter opnieuw te zien sporten.”

Steunrekening

Ook Jokes school is ondertussen in actie geschoten. “Wij hebben meteen 75 kilo pannenkoeken gekocht, maar enkele leerkrachten wilden ook zelf iets organiseren.”

“We hebben een steunrekening voor Joke geopend en organiseren tijdens onze opendeurdag van zaterdag 21 mei een tombola”, aldus directeurs Jo Willemyns en Dirk Declercq.

“Daarvoor willen we zoveel mogelijk lotjes verkopen en de opbrengst gebruiken om aangepast meubilair aan Joke te schenken. Zo kan ze nog een sta-tafel gebruiken, die 3.500 euro kost. Daarnaast willen we ook een zogenaamd freewheel voor haar rolstoel financieren. Daarmee kan ze zich dan ook makkelijk op oneffen ondergrond voortbewegen.”

“We hopen ons doel te bereiken, de lotjes gaan alvast vlot over de toonbank. En op de steunrekening zijn al enkele mooie bedragen gestort. Alles om Joke te helpen.”

Joke zelf is erg dankbaar voor alle steun die ze mag ervaren. “Prachtig om te zien”, glundert ze. “En het maakt een wereld van verschil voor me. Mijn leven ziet er sinds een klein jaar wel helemaal anders uit, maar ik ga vechten.”

“Ik moet nog vier keer per week naar het UZ Gent om te revalideren, maar uiteindelijk wil ik zo comfortabel mogelijk kunnen leven en met volle teugen genieten. Dát is wat telt.”