Drie Izegemse vrijwilligers over hun engagement om bij te springen in het vaccinatiecentrum
De bewoners van Izegem, Ingelmunster, Lendelede en Ledegem krijgen straks een coronavaccin in zaal ISO, maar de echte drukte in het centrum wordt pas tegen de zomer verwacht. Wij konden drie vrijwilligers spreken die klaar staan om het centrum mee te bemannen.
Dokter Francis Vandendriessche: “De vaccinatiecentra zullen goed geëquipeerd zijn”
Een jaar geleden ging dokter Francis Vandendriessche (67) met pensioen. In 1983 startte de uit Deerlijk afkomstige orthopedist in de Sint-Jozefskliniek. “In de beginjaren was ik vooral bezig met traumatologie, met andere woorden de gevolgen van ongevallen. Maar ik ging me ook specialiseren in het plaatsen van nieuwe heupen en knieën.”
Dokter Vandendriessche ging dus net voor de uitbraak van corona met pensioen. “Het zwarte gat heb ik nog niet gezien. Ik ben aan een tweede episode in mijn leven begonnen. De voorwaarde is wel dat je gezond moet blijven.” Straks wordt hij ook een van de toezichthoudende artsen in het Izegemse vaccinatiecentrum. “Ook mijn vrouw ( Janneke Deknudt, red .), die vroedvrouw/verpleegkundige is, zal als vrijwilliger helpen. Naar verluidt moeten we shifts van vier uur voor onze rekening nemen, verdere instructies moeten we nog krijgen. In het centrum zullen we goed geëquipeerd zijn mocht er iets gebeuren. Hopelijk benaderen we 100 procent vaccinatiebereidheid, want het vaccin is voor iedereen belangrijk.” Zijn eigen inbreng minimaliseert de dokter. “De echte helden van de hele coronacrisis zijn de verpleegkundigen die vrijwillig op de covidafdelingen zijn gaan werken en zo de frontlinie zijn binnen gestapt.”
Onthaalmedewerkster Mauricette Deblauwe: “Het vrijwilligerswerk zit bij mij zowat in de genen”
Mauricette Deblauwe (71) is in Izegem geen onbekende, mede door haar engagement bij heel wat verenigingen waar ze zich voor inzette. Ze was ook 40 jaar het gezicht van de Sint-Jozefskliniek waar ze het onthaal verzorgde. Mauricette zetelde voor CD&V van 1994 tot 2007 in de gemeenteraad. “Maar toen ik met pensioen ging heb ik mijn zetel doorgegeven.”
Mauricette is nu nog voorzitter van de CD&V-senioren, is aangesloten bij Askovi, is actief binnen Okra en Femma en zingt bij Die Boose. “Maar daar staat alles op een laag pitje. We mogen niet samenkomen, voor een sociaal mens als ik ligt dat moeilijk. Zelfs op de zaterdagmarkt is het niet evident om eens kort een praatje met iemand te slaan. Maar we zijn gezond, dus mogen we ook niet klagen.”
Ze stelde zich meteen kandidaat om te gaan helpen in het vaccinatiecentrum. “Ik belde voor stad Izegem ook al de 75-plussers op. Voor mensen die alleen zijn is het in deze periode zeker niet gemakkelijk. Vrijwilligerswerk zit bij mij zowat in de genen, bovendien hebben we nu ook niets anders te doen. Ik heb al veel kruiswoordraadsels ingevuld en ook urenlang gebreid”, knipoogt ze. “Ik heb overigens het volste vertrouwen in de werkzaamheid van de vaccins.”
Verpleegkundige Rik Debal-De Baere: “Vaccinatie is enige weg terug naar ons oude leven”
Rik Debal-De Baere (69) is geboren in Roeselare, woonde lang in Maldegem en sinds twee jaar huist hij met zijn vrouw Katrien Debrabandere in een mooie nieuwbouwwoning in de Vinkenlaan in Emelgem. “In 1972 ben ik afgestudeerd, toen als een van de eerste mannelijke verpleegkundigen. Ik werkte vervolgens in Elisabeth Ziekenhuis ( nu AZ Alma, red. ) in Sijsele en in AZ Sint-Jan, eerst aan het Minnewater, later in het huidige gebouw dat ook al van 1978 dateert. Daarna ben ik ook in de farmaceutische industrie aan de slag gegaan, eerst bezocht ik huisartsen, later werden dat specialisten in de neurologie. En zo leerde ik ook mijn vrouw kennen die als medisch secretaresse en studiecoördinator werkte op de dienst neurologie van AZ Delta. De laatste jaren van mijn beroepsloopbaan – ik ben nu een zestal jaar met pensioen – heb ik op zelfstandige basis cursussen gegeven, vooral over epilepsie.”
Rik is ook vrijwilliger bij petanqueclub De Mol en stelde zich eind 2020 al kandidaat om in de vaccinatiecentra een handje toe te steken. “Net als mijn echtgenote trouwens. Ik ben er wel van overtuigd dat dit de enige manier is om deze pandemie te overwinnen en naar ons oude leven terug te keren, zodat we de kleinkinderen mogen zien, op restaurant en naar het voetbal mogen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier