Voetbaltrainer Geoffrey Barre (47) uit Emelgem (Izegem) kreeg in oktober vorig jaar te horen dat hij tongkanker had. Ondertussen is hij geopereerd en staat hij ook weer langs de zijlijn zijn team aan te moedigen. “Maar eerlijk: ik sta nu anders in het leven. Vroeger kon ik me wel eens opwinden over pietluttigheden, daar steek ik nu geen energie meer in.”
Geoffrey Barre is een uitzondering in het voetbalwereldje, al tien jaar lang is hij trainer bij VV Emelgem-Kachtem. Hij startte al assistent en ondertussen is hij al zeven jaar hoofdtrainer bij de club. Zijn club is hij dus al jarenlang trouw, maar vorig jaar in oktober besloot hij van werk te veranderen. “In die periode liet ik ook eens bloed trekken. Je kent dat: je eens op punt laten zetten. Maar ik had ook al een tijdje last van aftjes op mijn tong. Ik had zelf ook wat opzoekingswerk gedaan, het kon tongkanker zijn… De huisdokter verwees me door naar specialisten. Mij is altijd gezegd dat je bij kanker best naar het UZ Gent gaat, daar is ook een biopsie gedaan. Uit het stukje weefsel dat ze bij mij wegnamen bleek dat ik inderdaad tongkanker had. Maar ik had het geluk er vroeg bij te zijn.”
Eerste dagen na operatie cruciaal
De tumor werd operatief weggenomen. “Ze hebben ook ruim gesneden, zodat alles zeker weg was. En ze verwijderden ook klieren”, wijst Geoffrey naar het litteken in zijn hals die een blijvende herinnering is aan dat deel van de operatie. “Er werd ook een reconstructie gedaan mijn tong. Daarvoor haalden ze stukken uit mijn bil, zo heb ik daar ook een litteken van wel een halve meter. Maar bij de operatie deden zich ook complicaties voor, ik moest met spoed opnieuw geopereerd worden. De eerste dagen zijn ook cruciaal bij een dergelijke ingreep. Toen ik weer bij bewustzijn was, wist ik van de wereld niet. Het was ook later dan voorzien, omdat ik een tweede keer moest geopereerd worden. Maar alle lof gaat uit naar de dokters en verpleegkundigen van de dienst, een prachtig team dat er alles aan doet om je in optimale omstandigheden te verzorgen.”
“Niet kunnen babbelen! Je kan niet geloven hoe lastig dat is…”
Er werd ook een canule aangebracht in zijn keel. “En zolang die er zat, kon ik niet praten. Maar het duurde ook een hele tijd voor mijn tong ontzwollen was. Het gevaar is ook dat je kan stikken. Ook mijn gezicht zat enorm dik. Maar eens de canule verwijderd was, kon ik weer beginnen met praten. Je kan niet geloven hoe dat voelt als je niets kan zeggen. Maar beetje bij beetje ging het beter, nu hoor je het nog wat. Maar vooral naar de avond toe is het soms moeilijk, dan zit die tong vaak weer gezwollen door het praten overdag. In het begin kon ik sommige letters ook niet goed uitspreken, zoals de R. En in Barre staan er twee in”, lacht hij.
De gewezen spits, die uit Rollegem (Kortrijk) afkomstig is, verbleef twee weken in het ziekenhuis. “Volgens mijn dokters lag ik al voor op schema, maar ik wilde dat het nog sneller ging. Ik was net ook veranderd van werk”, zegt de ondershoudstechnicus die voor Mera Claeys in Oostkamp drank- en snoepautomaten herstelt. “Daar waren ze begripvol, maar ik wilde ook zo snel mogelijk aan het werk.”
Harde dobber voor de familie
En ondertussen denderde het voetbalseizoen ook verder. “Van de eerste wedstrijd heb ik zelfs niet beseft dat hij zonder mij werd gespeeld, daarna kon ik het wel volgen. Jeugdcoördinator Steve Vanherreweghe filmde zelfs een match via WhatApp, zo kon ik live volgen.” De club had een moeilijke start van het seizoen gekend, maar leefde daarna op en rukte op naar de top van het klassement. “Net voor Nieuwjaar nam ik opnieuw over. Het deed deugd om weer terug te zijn bij de ploeg. Daarvoor was ik al mee geweest op de bank als T3, maar als je niet veel kan praten is het moeilijk als coach natuurlijk.”
Geoffrey woont met zijn gezin, echtgenote Inge Vansteenkiste en zonen Aiden (19) en Dylan (17) op een boogscheut van het voetbalveld. “Ook voor hen was dat een harde dobber natuurlijk, net als voor de rest van mijn familie. Maar ik heb het geluk het na te kunnen vertellen. En dat doe ik dan ook, ik kan er goed over babbelen. En dan valt het op hoeveel mensen wel aan kanker lijden. Er zijn heel wat verhalen van mensen die vechten tegen een of andere vorm van de ziekte.”
Gezonder eten, minder drinken
Ook zijn levensstijl past hij aan. “De oorzaken van tongkanker zouden bij roken en drinken liggen. Een roker ben ik niet. Maar ik dronk wel eens een glas, of soms meerdere. Je kent dat in de voetbalwereld, na een match of zelfs training wordt er wel eens in het bier gevlogen. Het is niet dat ik niets meer drink, maar ik geniet nu met mate. Ik wissel af met watertjes. Ook mijn voeding heb ik aangepast. Voor mijn job ben ik veel de baan op, dan stop je al eens snel aan een frituur voor een snelle hap. Dat heb ik nu teruggeschroefd, ik eet ook veel meer fruit en groenten dan vroeger. Ik besef dat ik een tweede kans krijg, die wil ik met twee handen grijpen.”
Maar Geoffrey ervaart ook dat hij anders in het leven staat. “Vroeger kon ik me wel eens opwinden over kleinigheden, maar dat doe ik niet meer.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
