Het meest hechte viergeslacht woont zelfs in dezelfde straat: “We nemen mémé overal mee”

Het dubbele viergeslacht bestaat uit v.l.n.r. Marie-Lou De Lathouwer (3), oma Carine Devlieger (57), mémé Georgette Verbouw (85), de jongste spruit Julice De Lathouwer (geboren op 19 augustus) en mama Eline Scherrens (32). (foto PDV)
Piet De Ville
Piet De Ville Medewerker KW

Ze wonen allemaal in dezelfde straat, niet verder dan 500 meter van elkaar, en doen quasi alles samen. Maak kennis met het viergeslacht – van Georgette (85) tot Julice (1 maand) – van de Brieversweg in Vivenkapelle. “We nemen mémé overal mee naartoe. Ze is er zelfs nog bij geweest toen we met onze vrienden oudejaarsavond vierden”, zegt Eline (32).

We brengen in deze krant wel vaker een foto met tekstje over een viergeslacht – vier generaties in mannelijke of vrouwelijke lijn – maar dit mooie exemplaar uit de Brieversweg in Vivenkapelle verdient toch wel wat meer aandacht. Om te beginnen al omdat ze effectief allemaal in dezelfde straat wonen. “We wonen dan ook nog eens allemaal aan dezelfde kant van de straat en dat binnen een afstand van niet veel meer dan 500 meter tussen het eerste en het derde huis”, lacht Eline Scherrens.

In 2018, bij de geboorte van Marie-Lou De Lathouwer (nu 3 jaar) vormden ze al een viergeslacht bestaande uit overgrootmoeder of ‘mémé’ Georgette Verbouw (85), oma Carine Devlieger (57), mama Eline Scherrens en dus dochterje Marie-Lou. “Voor de geboorte van Marie-Lou waren mama, mémé en ik al overal samen te zien. We waren ‘zes handen op één buik’ en met haar geboorte dus acht handen”, zegt Eline. Intussen werd het viergeslacht al een dubbel viergeslacht, sinds de geboorte van Julice De Lathouwer op 19 augustus van dit jaar.

Mémé Georgette is afkomstig uit Lapscheure. Haar ouders hadden er een landbouwbedrijf en ze bleef ook na haar huwelijk in de boerenstiel. Manlief was immers ook landbouwer met ouderlijke hoeve langs de Brieversweg in Vivenkapelle. “Na al die jaren woon ik nog altijd in diezelfde boerderij”, zegt Georgette. “Mijn echtgenoot, die intussen 12 jaar geleden overleden is, en ik hadden wel een nieuwe woning laten bouwen iets verderop – waar mijn kleindochter Eline nu woont – maar uiteindelijk zijn we daar nooit zelf in gaan wonen. We waren te hard verknocht aan de boerderij en onze beesten.”

Familiemensen

“Toen ik trouwde ben ik toen met mijn man in die woning getrokken”, vult Georgettes dochter Carine aan. “Dus onze dochter Eline en zoon Jonas zijn hier ook opgegroeid. Doordat mijn man ik met onze eigen slagerij in Sint-Kruis enorm veel werk hadden, ook in het weekend, verbleven de kinderen heel vaak op de boerderij bij mémé en pépé. Ze amuseerden er zich altijd bijzonder goed en speelden ‘menagetje’ in het oude huisje achteraan, van voordat de nieuwe woning in 1942 werd gebouwd. Wij hebben dan uiteindelijk verderop in de straat een nieuwe woning gebouwd, en Eline is hier toen met haar gezin blijven wonen.” Eline is in het dagelijkse leven, met een diploma handelswetenschappen op zak, actief bij consultancybedrijf Deloitte.

“Wij zijn echte familiemensen en zien elkaar minstens één keer per dag. En dan sms’en mijn moeder en ik ook nog eens drie keer naar elkaar”, vertelt Eline. “Toen mémé weduwe werd is onze band nog versterkt. We namen haar overal mee naartoe. Ik ging elke week een pannenkoek met haar eten. Ook de vrienden van mijn broer en ik kennen mémé goed; ze is er zelfs nog bij geweest toen we samen met hen oudejaarsavond vierden!”

Memé Georgette gaat zelf nog altijd graag kaarten met Okra in Moerkerke en Vivenkapelle en gaat ook geregeld nog met vrienden op stap. “Ze heeft een drukke agenda”, lacht Eline. “Als we een uitstap willen doen, moet ik al eens haar agenda consulteren. Voor de kindjes geboren waren zijn wel zelfs nog met ons drie op reis geweest naar Tenerife. Memé had nog nooit gevlogen en nooit gezwommen maar genoot er met volle teugen van. En de mensen vonden het vaak bijzonder grappig om ons drietjes bezig te zien!” (lacht)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier