Johanna Christiaen en Björn Eeckhout uit de Keiemdorpstraat zijn de trotse ouders geworden van Laurelaih Eeckhout. Het dochtertje werd geboren in de kraamkliniek van Torhout en is het zusje van Robbe, Owen, Oakley, Bailey, Riley, Shilouh, Romaney, Finnley, Scottey (+), Tjarley en Lysias. Haar komst was ietwat onverwacht, maar heel welgekomen voor Johanna en Björn.
Johanna (45) en Björn (46) leerden elkaar kennen toen ze in Ieper op leercontract waren. Zij is afkomstig van Diksmuide, zijn roots liggen in Oostduinkerke. “Onze eerste ontmoeting dateert van zo’n 28 jaar geleden”, zegt Johanna. “Mijn man was meteen verliefd, van mij heeft het eventjes geduurd voor de vonk oversloeg. Hij heeft wel even achter me aan moeten lopen”, lacht ze. “Op 10 maart 2000 stapten we in het huwelijksbootje. Dit jaar vierden we dus ons zilveren huwelijksjubileum. We spraken uiteraard over gezinsuitbreiding en we wilden heel graag kinderen. Het was nooit onze bedoeling om zo’n groot gezin te hebben. We dachten in eerste instantie aan een gezin tussen de twee en vier kinderen, maar het werd uiteindelijk twee maal vier en sinds vorige week dus drie maal vier.”
19 keer zwanger
In mei 2000 verwelkomden ze hun eerstgeborene: zoon Robbe. “Daarna kwamen Owen (23), Oakley (21), Bailey (18), Riley (16), Shilouh (14), Romaney (12), Finnley (10), Scottey (+), Tjarley (6), Lysias (4,5). Jammer genoeg was het niet allemaal rozengeur en maneschijn. Ik was in 2017 zwanger van Scottey, maar hij overleed jammer genoeg na 13 weken zwangerschap in mijn buik. Hij leed aan trisomie 18, ook bekend als het Syndroom van Edwards. Er waren nog verschillende miskramen tussen 6 en 10 weken. In totaal was ik 19 keer zwanger. De 19de keer was een aangename verrassing. We hadden het niet meer verwacht en ik had het pas na acht weken door.”
“Ik ben 45 jaar en dat is wel een risicovolle leeftijd om zwanger te zijn. Ik zat er wel mee in, maar het is uiteindelijk allemaal goed gekomen en ook de bevalling verliep probleemloos.”
The Scorpions
“We zijn zo trots op ons klein wondertje. Haar naam was mijn idee. Ik zat eigenlijk al 12 jaar met Laurelaih in mijn hoofd. Het verwijst naar het prachtige nummer Lorelei van The Scorpions, maar dan iets anders geschreven. We zijn wel fan van rockmuziek. Laurelaih zag op 26 maart het levenslicht in de kraamafdeling van AZ Delta, campus Sint-Rembert in Torhout. Bij de geboorte woog Laurelaih 2,810 kg en mat ze 47 centimeter. Zo zijn we nu met drie meisjes in ons gezin, maar ze staan goed hun mannetje tegen al die jongens.”
“Als we op stap zijn, gebeurt het dat er mensen ons aanstaren”
Op de vraag of Laurelaih op de mama of de papa lijkt, reageert er een van haar broers in de achtergrond. “Ze lijkt op mij”, schatert hij.
Huis stelselmatig uitgebreid
Het is al jaren een gezellige drukte bij de familie. “We wonen hier nog bijna allemaal. Onze oudste zoon woont nu met zijn vriendin in Ieper, maar hij komt nog graag terug naar huis. Er is altijd leven in de brouwerij, maar al bij al valt het hier goed mee qua drukte. We wonen al altijd in hetzelfde huis en hebben na verloop van tijd wat uitbreidingswerken gedaan. Als er mensen op bezoek komen, zeggen ze soms dat het stiller is dan in een huis met twee kinderen. De kinderen entertainen elkaar en ze komen allemaal goed overeen. Ook op praktisch vlak hebben we weinig moeilijkheden. De oudste kinderen hebben hun rijbewijs en rijden al met hun eigen wagen.”
De Mokker in Koekelare
Johanna engageert zich graag in de school waar de kinderen hun schoolcarrière starten. “Ze beginnen allemaal in De Mokker in Koekelare, dat is een afdeling van De Lettertuin. De Mokker is een kleinschalige en gezinsgerichte school en wij vinden het ideaal dat ze daar kunnen starten. Nu zitten ze allemaal een beetje verspreid op school in Diksmuide en Koekelare. Bij De Lettertuin was ik voor de zwangerschap van Laurelaih actief als vrijwilliger en ik combineerde dat met horecawerk in het weekend. Ik ben ook actief in de ouderraad. Mijn man is chauffeur bij afvalverwerkingsbedrijf Remondis.”
Ze krijgen veel positieve reacties, maar helaas wordt het gezin af en toe geconfronteerd met negatieve commentaren. “We gaan graag met z’n allen op uitstap, bijvoorbeeld naar een pretpark. Het ene jaar nemen we een abonnement op Bellewaerde en het andere jaar op Plopsaland. Toen ik 35 weken zwanger was, gingen we naar De Efteling. Een andere jaarlijkse traditie is dat we rond de kerstperiode naar de Pizzahut gaan.”
Geen nieuw geschenkje meer
“Als we op stap zijn, gebeurt het dat er mensen ons aanstaren. Het lijkt dan alsof we geteld worden en dat is niet zo fijn. Ook op Facebook lazen onze kinderen al negatieve reacties bij artikels over andere grote gezinnen. Het is jammer dat de mensen zo hard kunnen zijn”, aldus Johanna, die zegt dat Laurelaih wellicht de laatste telg van het gezin zal zijn. “Een nieuw geschenkje is nooit uitgesloten, maar het hoeft niet meer voor ons. We zijn dolgelukkig dat ze erbij gekomen is, maar het is goed zoals het is. We zijn enorm trots op onze kinderen.”
