Gezin van Gunther Dekie en zijn Portugese echtgenote vanavond in twee kampen: “Er zullen zeker traantjes vloeien”

Sport bracht Tieltenaar Gunther Dekie en zijn Portugese echtgenote Marlene Santo samen. Maar zondagavond is het ook sport die hen even scheidt. Gunther zal met de oudste zoon Tiago vurig de Belgen aanmoedigen, Marlene zal haar zuiders temperament in de strijd gooien om met de twee jongste snaken de Portugezen naar de kwartfinale te schreeuwen. En dat laatste mag je letterlijk nemen. “Toen we nog op een appartement woonden, wisten de buren wel wanneer het Portugese team aan het spelen was.”

Gunther Dekie en Marlene Santo, beiden 43, wonen met hun gezin niet meer op een appartement, maar in een gezinswoning op de Molenakker in Egem (Pittem). De gps moet ons onze bestemming niet bevestigen, uit het raam zien we al de vlaggen van België en Portugal wapperen. In de tuin zijn de drie zonen, Tiago (12), Telmo (11) en Tomaś (6), een balletje aan het trappen. Uiteraard in de outfit van hun favoriete land. Het gezin leeft in hoogspanning toe naar zondagavond. Maar ze hadden woensdagavond al een hectische avond achter de rug.

Gunther: “De Belgen waren al geplaatst, ik was dus op mijn gemak.”

Marlene: “Wij zaten in de ‘groep des doods’. Het kon die laatste speeldag nog alle kanten uit. En dan tegen Frankrijk moeten spelen. En we kregen ook een onterechte strafschop tegen. Gelukkig bleef Christiano Ronaldo koelbloedig en trapte hij twee strafschoppen binnen. Hij is ook op recordjacht. Hij maakte al vijf doelpunten dit EK. Hopelijk volgen er nog.”

Gunther: “We hadden natuurlijk liever gezien dat we pas in de finale tegen elkaar moesten. Maar het lot heeft het nu zo gewild.”

Marlene: “Ik heb de nacht van woensdag op donderdag wel niet geslapen door de adrenaline die nog door mijn lichaam gonsde.”

José Mourinho speelde nog in de jeugd bij Leiria, het stadje waar ik opgroeide

Gunther en Marlene leerden elkaar kennen dankzij de sport. Gunther Dekie was een begenadigd atleet, Marlene speelde op hoog niveau tafeltennis. Fisec, de internationale schoolsportfederatie van het katholiek onderwijs bracht hen samen. “Op zo’n internationaal tornooi leerden wel elkaar kennen en we bleven contact houden. Na mijn studies ben ik naar Portugal getrokken. Ik had al Spaans gestudeerd, maar leerde daar al sprekend ook Portugees. Ik was daar ook onmiddellijk goed ontvangen. Ik heb meer vrienden over gehouden aan mijn jaartje Portugal dan mijn vier jaar in België in het hoger onderwijs.”

Maar het koppel belandde uiteindelijk toch opnieuw in België. “Gunther vond er geen werk. Dus moest hij wel terugkeren. En gezien hij mij naar Portugal was gevolgd, was het nu mijn beurt. Het zou maar voor vijf jaar zijn, maar ondertussen wonen we hier nog”, lacht Marlene.

Gunther werkt bij Beaulieu, Marlene is logistiek medewerker bij AZ Alma in Eeklo. Hun sportieve genen hebben ze doorgegeven aan hun kinderen. Tiago speelt voetbalt bij KM Torhout, Telmo bij KSV Pittem. Beide jongens leven zich ook uit bij atletiekclub AV Molenland en ook de jongste Tomaś zal weldra in hun voetsporen treden en doet ook al aan atletiek. Pa Gunther was ooit Belgisch recordhouder bij de scholieren op de 400 meter en haalde ook vijf Belgische titels bij de jeugd. Mama Marlene speelt nog tafeltennis in Tielt. “Maar dat ligt ook al sinds oktober stil.”

Tandem De Bruyne – Lukaku

Tijdens het Europees kampioenschap gaat het er zenuwachtig aan toe ten huize Dekie-Santo. “Bij ons in Portugal is voetbal sport nummer één. Tijdens een tornooi staat het land op stelten. De nationale ploeg doet het ook erg goed. We wonnen in 2016 het EK en in 2019 de Nations League. We zijn dus ook niet bang om tegen de Belgen te spelen”, zegt Marlene.

Gunther: “Ze hebben natuurlijk goede spelers. Jarenlang zelfs ook een betere ploeg dan de Rode Duivels, maar nu wil ik het wel nog eens zien. Met Lukaku en De Bruyne hebben we een tandem die iedere ploeg ons benijdt.”

Marlene: “En ook een goede doelman Courtois. Maar wij hebben Rui Patrício en die is net als ik afkomstig uit Leiria, pal tussen Lissabon en Porto. Ook José Mourinho speelde daar nog in de jeugd. Maar die heb ik niet persoonlijk gekend.”

Het gezin is echt Belgisch-Portugees en de kinderen zijn ook tweetalig opgevoed. “Gunther praat goed Portugees zonder accent, onder elkaar spreken wij ook Portugees. Gunther babbelt met de kinderen in het Nederlands, ik in mijn moedertaal”, zegt Marlene (in het Nederlands). “Vroeger, voor Gunther Portugees kende, spraken we in het Frans.” Maar het voetbal dwingt hen ook om kampen te kiezen. Voor papa en mama bestaat daar weinig twijfel over, ook de kinderen hebben duidelijk hun voorkeur. “Onze oudste Tiago is echt voor de Belgen. Hij plaagde me zelfs door voor de Fransen te beginnen supporteren toen wij tegen hen speelden”, verklapt Marlene. “En Telmo en Tomaś kiezen de kant van Portugal. De wedstrijd van de Portugezen tegen Duitsland kon ik niet bekijken. Ze hadden die opgenomen, maar ik moest niet naar de uitslag raden. Ik zag het al aan de reactie van onze twee jongste zonen.”

Ik hoop vooral ook dat het een wedstrijd wordt zonder polemiek. Bijvoorbeeld geen dubieuze scheidsrechterlijke beslissingen. Dat de beste moge winnen

Een van de twee landen zal uiteraard moeten sneuvelen in de achtste finale. Gunther: “Dat is jammer natuurlijk. Maar het verliezende kamp zal dan uiteraard in de latere fase van het tornooi mee supporteren voor het winnende kamp.”

Zondagavond zullen de decibels zich ongetwijfeld een weg buiten de woningmuren banen. Marlene: “Ik ben een luide supporter, dat geef ik toe. Dat zuiderse zit nog in mij. Er zal een winnaar zijn, maar dus ook een verliezer. Dus verwacht ik ook traantjes bij wie het niet haalt.”

Gunther: “We zullen volledig uitgedost voor tv zitten. Het wordt sowieso spannend.”

Marlene: “In Portugal vinden ze België een goede ploeg, maar niettemin zijn ze volledig overtuigd dat ze zullen winnen.”

Gunther: “Dat land is echt voetbalgek. Je hebt de drie grote ploegen: Benfica, Sporting Lissabon en Porto en die hebben elk hun eigen voetbalkrant. Bij een koffietje wordt daar over niets anders gesproken dan over voetbal.”

Driemaal per jaar gaat het gezin normaal op familiebezoek in Portugal, maar het is nu al ruim een jaar geleden dat ze nog naar daar konden reizen. “Mijn papa is overleden, mij mama verblijft in een rusthuis. De laatste keer dat we er waren kon ik haar ook amper zien, al pasten ze de bezoekregel soepeler toe voor mij. In het rusthuis wisten ze ook wel dat ik speciaal vanuit België was gekomen. Ik heb ook nog twee broers. Een van hen is al overleden, de andere woont met zijn gezin in Brazilië.”

Tot slot polsen we uiteraard nog even naar een pronostiek.

Marlene: “Het wordt 3-1 voor ons.” Telmo houdt het op 2-1 voor de Portugezen.

Gunther: “Ik denk 1-0 voor de Belgen, na verlengingen. Ik hoop vooral ook dat het een wedstrijd wordt zonder polemiek. Bijvoorbeeld geen dubieuze scheidsrechterlijke beslissingen. Dat de beste moge winnen.”