Maandag 13 mei was een bijzondere feestdag in het wzc Amphora in Wingene, want dan vierde het echtpaar Georges Steenbeke (99) en Clarisse Desmet (94) zijn 75ste huwelijksverjaardag. Het is een moment dat de meesten onder ons nooit zullen meemaken. En wat nog straffer is: tot vorig jaar leefde het koppel nog zelfstandig in zijn eigen huis in de Toekomstlaan in Ruiselede.
Georges Steenbeke is geboren in 1925, Clarisse Desmet in 1930. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, waren ze nog kinderen. Toch kan Georges zich nog een en ander uit die tijd herinneren. “Mijn ouders bouwden toen een schuilkelder van bomen en takken”, herinnert hij zich. “Soms hoorden we de bommen overvliegen. ’s Avonds mocht er geen licht aangestoken worden en leefden we in volslagen duisternis. We smokkelden patatten, boter en kaas bij de boeren. Bij de bevrijding in 1944 herinner ik me nog, dat de Duitsers een granaat in een Poolse tank hadden gegooid. Die is nog voortgereden tot vlak bij ons, in de Poekebeek.”
Gullick-bier
Georges en Clarisse hebben twee zonen: Freddy (74) en Jacky (71). Freddy Steenbeke heeft twee dochters, Anne en Eva, Jacky heeft één dochter: Vanessa. “Mijn vader heeft zich altijd goed uit de slag kunnen trekken”, vertelt Freddy.
“Wij smokkelden patatten, boter en kaas bij de boeren” – Georges Steenbeke
“Amper 14 hielp hij al bij een slager en na de oorlog hielp hij kranten verdelen. Hij heeft toen nog zijn legerdienst gedaan en leren autorijden, wat hem in zijn latere jobs prima van pas kwam. Zo’n 27 jaar werkte hij eerst in brouwerij Faict in de Bruggestraat, waar ze onder meer het bier Gullick brouwden. Daarna in de wasserij Edelweiss. Zijn loopbaan eindigde hij bij de firma Bekaert in Aalter. Onze moeder Clarisse was bedrijvig in het naaiatelier Billiet, daarna bij Wally’s Jeans in Wakken en ten slotte hielp ze mee in de wasserij.”
Kampioen
Georges en Clarisse zijn nooit op reis geweest en hebben daar ook nooit echt behoefte aan gehad. “Mijn vader ging graag naar het voetbal, naar de Groene Leeuwen kijken”, weet Freddy. “Hij kaartte ook graag en is zelfs een paar maal kampioen geweest in de kaartclub van dienstencentrum Den Tap. Hij heeft altijd een goed geheugen gehad. Hij was ook pompier bij de vrijwillige brandweer en is nog altijd de oudste overlevende ex-pompier van Ruiselede. Door hun oorlogservaringen hebben onze ouders een sober leven geleid, maar als er een verjaardagsfeestje werd gevierd of als het Moederdag was werd er op geen cent gekeken.”
Ronduit opmerkelijk is dat het kranige koppel tot vorig jaar nog zelfstandig in zijn eigen huis in de Toekomstlaan woonde. Ze verblijven nog maar een jaar in het wzc Amphora in een serviceflat. “Met een looprek kunnen ze nog altijd goed hun plan trekken”, lacht Jacky.
In intieme kring
Maandag 13 mei werd het albasten huwelijk in intieme familiekring gevierd. Georges en Clarisse zijn namelijk – zeer begrijpelijk – niet zo gesteld op grote drukte. Maar ze lieten zich de cava, de hapjes, het etentje en de taart goed smaken. Dat was voor een goed deel te danken aan Amphora-directeur Hans Declerck, die het mogelijk maakte om de viering in het wzc zelf te houden. Hij feliciteerde het koppel, wenste hen nog veel mooie momenten en toonde zich blij getuige te zijn van een toch zeldzame gebeurtenis.
In de geschiedenis van het wzc is dit nog maar twee keer voorgevallen. Als mensen aan Georges Steenbeke vragen wat hij doet om zo lang te leven, heeft hij een redelijk nuchter antwoord klaar: “Simpel, gewoon blijven ademen…”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
