Georges Depestele wordt op vrijdag 21 februari liefst 102 jaar oud. Anders dan de meeste eeuwelingen verblijft hij niet in een woonzorgcentrum, maar woont nog steeds zelfstandig, in hartje Damme. “Ik rijd nog elke dag twee keer een kwartier op mijn hometrainer, dat doet me goed”, zegt Georges.
Twee jaar geleden, naar aanleiding van zijn honderdste verjaardag, waren we al op bezoek bij Georges Depestele. Hij ontving ons toen ook in zijn rijwoning in de Corneliestraat, in het centrum van Damme.
“Ik kom uit een gezin van drie kinderen en heb nog één broer en één zus. Wellicht hebben we goede genen, want mijn broer was 89 toen hij stierf en mijn zus is een maand geleden overleden op haar 93ste”, vertelt Georges. Hij groeide op in Damme, in de Kerkstraat. Zijn echtgenote, intussen overleden, woonde in de straat waar Georges nu nog woont en ze trokken als kind al vaak samen op. Georges ging op zijn vijftiende werken bij de brouwerij Van Coillie in de Oude Zak in Brugge. Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog werd hij meegenomen naar Duitsland om er te werken als dwangarbeider. Al bij al kwam hij behoorlijk ongeschonden uit die strijd en eens terug in België kon hij aan de slag bij de bottelarij van de Brugse brouwerij Aigle Belgica.
“Daar moesten we ook wel eens aan ‘kwaliteitscontrole’ doen”, lacht Georges. Toen de brouwerij eind jaren 70 overgenomen werd door Jupiler kreeg hij zijn ontslag. Daarna werkte hij nog een korte tijd als schilder bij het stadsbestuur van Damme. Georges heeft met politie-inspecteur op rust Roland één zoon en mocht ook nog een kleindochter en een achterkleinkind verwelkomen. Hij verbouwde zelf zijn woning en ging, eens met pensioen, graag kaarten en biljarten in de Damse cafés.
“Ik heb ook altijd graag gefietst, bij de wielerclub uit Sint-Pieters. Nu rijd ik nog elke dag twee keer een kwartier op mijn hometrainer, dat doet me goed. Vrijdag is er een feestje voor mijn verjaardag bij de mensen van de keramiekwinkel hier om de hoek. Het wordt een bescheidener feestje dan dat voor mijn honderdste verjaardag, maar we zullen er toch eens op klinken”, besluit Georges. (PDV)
