Op paaszondag 9 april verzorgt pater Eric Ingelaere nog één keer de misviering in de Sint-Blasiuskerk in Krombeke. Een afscheid dat niet alleen bij hem pijn zal doen. Op zijn 83ste wordt hij teruggeroepen naar het missiehuis van Scheut in Torhout na 37 jaar missie en 21 jaar parochie.
Pater Eric Ingelaere was heel blij dat hij in 2014 als nog actieve priester en pastoor zijn 75ste verjaardag en zijn 50-jarig priesterjubileum mocht vieren met zijn parochianen in Krombeke en Proven. En elk jaar wilde hij er een jaartje bij doen. Hij wilde nog zo graag volgend jaar zijn diamanten priesterjubileum vieren in zijn twee kleine parochies, maar zal dit nu wellicht moeten vieren met zijn confraters in het missiehuis in Torhout. Dat hoopt hij althans.
Scheutist
Dat pater Eric Ingelaere na zijn missietijd in parochies rond de hoppestad actief werd als pastoor, verwonderde niemand. Hij is geboren in Poperinge op 16 juni 1939 in een gezin met vier kinderen en groeide er ook op. Zijn familie woont trouwens nog altijd in de omgeving van Poperinge.
“Ik volgde lager en middelbaar onderwijs in het toenmalige Sint-Stanislascollege in Poperinge. Tijdens mijn jeugdjaren werd het al duidelijk dat ik geroepen werd door God. Eigenlijk voelde ik me geroepen om als missionaris naar verdere oorden te trekken. Zo trok ik op 8 september 1958 naar het noviciaat in Zuun in Sint-Pieters Leeuw bij de Orde van de Scheutisten. Na een initiatiejaar volgde ik een zesjarige opleiding filosofie en theologie.”
“Op 2 augustus 1964 werd ik tot priester gewijd in Scheut in Anderlecht door Mgr. Charue die toen bisschop van Namen was. We waren toen met 40 gewijde priesters in Scheut, en nu zijn er zo goed als geen meer. Bijna geen paters, maar ook bijna geen priesters. Dat doet me ergens wel pijn.”
Filipijnen
“Veel mensen hebben wel al gehoord van de Orde van Scheut die eigenlijk de Congregatie van Het Onbevlekt Hart van Maria is en in 1862 door de Vlaamse priester Theophiel Verbist gesticht werd met als motto ‘één van hart en één van geest’. We werden de missionarissen van Scheut genoemd omdat onze eerste woning gelegen was langs de Ninoofsesteenweg in de wijken Scheut en Scheutveld in Anderlecht.”
“Aanvankelijk legde de congregatie zich toe op het vormen en uitzenden van priesters naar voornamelijk Binnen-Mongolië in China. Vanaf 1888 trokken de Scheutisten naar het Congo van toenmalig koning Leopold II, en later ook nog naar andere oorden zoals de Filipijnen, waar ik naartoe ben getrokken”, geeft pater Eric graag een overzicht van zijn weg naar Scheut.
37 jaar
Een goed jaar na zijn wijding tot priester trok Eric Ingelaere met een groep Scheutisten op 10 september 1965 per schip vanuit Rotterdam naar de hoofdstad Manilla op de Filipijnen in Zuid-Oost-Azië. “Eerst als onderpastoor en later als pastoor heb ik er 37 jaar gewerkt in de bergprovincies, en ik ben er heel graag geweest.”
“Ik heb er op heel wat plaatsen gewerkt en zo heb ik er heel wat Filipijnse dialecten leren spreken in een land waar meer dan 100 talen worden gesproken die evenwel allen verwant zijn aan elkaar. Alhoewel ik er bijzonder graag werkte, ben ik in 2002 toch teruggekeerd. Ik werd toen gevraagd of ik nog een parochiale taak op mij wilde nemen.”
Parochies Poperinge en Vleteren
“En zo kwam ik vanaf 1 december 2002 terug naar mijn streek. Ik ging toen wonen in de pastorie van Roesbrugge, en ik kreeg de parochies Krombeke en Proven, waar pastoor Jules Lamote net vertrokken was, onder mijn hoede. Toen op 9 maart 2003 de parochiefederatie Poperinge West opgestart werd, bleef ik actief in beide parochies, alhoewel ik ook naar andere parochies trok.
“Ik voel me goed tussen de mensen. Maar er is een tijd van komen en gaan. Ik ben dankbaar dat ik na het opgaan van de parochiefederatie Poperinge West eind 2021 in de Pastorale Eenheid Sint-Bertinus met de parochies van Poperinge en Vleteren, als gepensioneerd priester toch nog mocht blijven meewerken.”
“Straks word ik 84 en de jaren beginnen toch meer te wegen. Ik trek naar het missiehuis van Scheut in Torhout, en ik hoop er af en toe toch nog wel eens iemand van de streek terug te zien. Ik hoop vooral ook dat er voor de parochies een oplossing kan gevonden worden zodat er toch nog regelmatig een misviering kan plaatsvinden. En toch zal onze Kerk overleven, daar blijf ik van overtuigd”, aldus pater Eric Ingelaere.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
