“Dit is een droevige dag voor ons dorp! Ik kan het niet anders zeggen.” Landbouwer Jo Maeyaert uit Hoogstade bij Alveringem, wiens echtgenote Inge penningmeester is van de plaatselijke kerkfabriek, was nagenoeg tot tranen toe ontroerd na de allerlaatste weekendmis van afgelopen zondag 30 november.
Priester-moderator Jos Ostyn uit Veurne stuurde hulppriester Ludo Lepee uit Beveren naar Hoogstade om er op zondag 30 november de allerlaatste weekendmis te doen. Er waren 26 aanwezigen. Deze laatste zondagmis werd opgeluisterd door Leiselenaar Luc Masscheleyn aan het orgel. En ere wie ere toekomt: de man heeft een prachtige stem en hij zingt wondermooi.
“Zonde”
“Ik heb mijn best gedaan om de weekendmis in Hoogstade te kunnen behouden”, reageert voorzitter van de kerkfabriek en verstokt parochiaan Noël Beheydt. “Maar telkens als ik dat zei, lachte priester Jos een keer. Hoogstade en Gijverinkhove wisten al snel dat ze geen kans zouden maken. Zo’n mooie kerk, dat is toch zonde. Ik heb uit redelijk betrouwbare bron vernomen dat tegen eind volgend jaar men in Alveringem geen enkele weekendmis meer zal doen. Enkel Veurne zal overblijven. Is dat niet jammer? Er waren hier vandaag in Hoogstade wel 26 mensen, hé! Hoogstade zal algauw niks meer hebben.”
Ontroerd
Landbouwer Jo Maeyaert uit Hoogstade was best ontroerd na afloop van de dienst. Zijn twee kinderen zijn al vele jaren misdienaar in Hoogstade en waren dat vandaag ook. “Dit is een droevige dag voor ons dorp. Alles wordt boven onze hoofden beslist. Neem nu die nieuwe uniformiteit van de uren waarop de priester de mis doet. Ik ben daar geen voorstander van. Wie gaat er nu om 9 uur naar de mis? Een landbouwer toch niet. Hulppriester Ludo is een Alveringemnaar. Hij doet niets liever dan de mis opdragen en hij doet dat goed. Zolang als hij dat ziet zitten, kon Ludo toch mis blijven doen? De kerk neemt rare beslissingen en ik betreur die.”
Kwinkslag
Hulppriester Ludo Lepee sloot af met een kwinkslag: “Vanaf 1 december is Beveren-aan-de-IJzer een unieke gemeente. Een dorp met twee pastoors, dat bestaat nergens meer!”
