“Ik hield van het gevoel dat ik mijn eigen pad kon bewandelen, letterlijk en figuurlijk. Maar dat pad ziet er nu anders uit, en ik ben opnieuw aan het zoeken.” De jonge Gaëlle Deverwerre stond vol in het leven en zat boordevol plannen, maar haar leven nam plots een drastische wending. De jonge dame raakte verlamd toen ze een metalen kar met drank op zich kreeg. Sindsdien zit ze in een rolstoel. Maar verlamd of niet, opgeven doet ze niet. “Ik heb altijd een droom gehad en die voelt nu meer dan ooit de juiste keuze.”
Gaëlle was vijf maanden geleden aan de slag in Gent toen het noodlot toesloeg. Ze deed op dat moment verschillende jobs, en één daarvan was meehelpen in een cateringbedrijf. “Tijdens het werk viel plots een zware metalen kar vol frisdranken van de laadklep van een bestelwagen. Ik had die eigenlijk moeten laten vallen, maar in een reflex probeerde ik alles tegen te houden. Het gevolg was dat ik heel die kar op mij belandde.”
Benen verlamd
De jonge vrouw kon geen kant meer uit en kon enkel nog luidkeels om hulp roepen. “Ik wist onmiddellijk dat het ernstig was, ik dacht bij mezelf dat ik nog niet mocht doodgaan. Het duurde even voordat er iemand ter plaatse was, maar gelukkig was het niet ver naar het ziekenhuis. Op dat moment kon ik mijn rechterbeen al niet meer bewegen en ook uit mijn linkerbeen leek al het gevoel te verdwijnen.”
In het UZ volgde een operatie en daarna kwam het harde verdict voor Gaëlle: haar benen waren verlamd en ze moet verder in een rolstoel door het leven. “Voor mijn linkerbeen is er echter wel nog een beetje hoop. Ik kan het een beetje bewegen. Het kan nog beter worden, maar de dokters durven echter geen voorspellingen doen. Het is dus afwachten. Mocht ik één been opnieuw kunnen gebruiken, dan zou dat voor mij wel een groot verschil maken.”
Gaëlle leefde een tijd in Wevelgem, waar ze de lagere school afwerkte, en woonde ook in onder meer Marke en Sint-Denijs bij Zwevegem. Ook verhuisde ze ooit naar Moldavië, waar haar vader een bedrijf had. “Maar ik verloor mijn hart aan Gent”, zegt de jonge vrouw. “Ik studeerde hier interieurvormgeving en meubel en design aan het KASK. Na mijn studies bleef ik hier hangen, zoals zovelen.”
“Creativiteit is altijd een groot deel van mijn identiteit geweest, en ik wil niets liever dan dat blijven doen”
“Voor mijn ongeval was ik iemand die volop genoot van het leven. Ik was zelfstandig, reisde vaak alleen en vond vrijheid in nieuwe plekken en ontmoetingen. Sociaal contact betekende alles voor mij, en ik had een actief leven vol beweging en creativiteit. Ik hou ervan om dingen met mijn handen te maken, nieuwe ideeën uit te werken en kunst en design tot leven te brengen. Creativiteit is altijd een groot deel van mijn identiteit geweest, en ik wil niets liever dan dat blijven doen”, zegt de jonge vrouw. “Ik hield van het gevoel dat ik mijn eigen pad kon bewandelen, letterlijk en figuurlijk. Maar dat pad ziet er nu anders uit, en ik ben opnieuw aan het zoeken.”
Probleem met woning
Ondertussen verblijft Gaëlle al even in het revalidatiecentrum van het ziekenhuis in Gent, waar ze een kamer heeft. “Elke dag werk ik aan mijn herstel en ik blijf positief. Ik wil leven en ik ben ervan overtuigd dat het goed komt met mij. Ik krijg ook heel veel hulp en ik heb het gevoel dat mensen mij graag helpen. Maar ik sta voor een groot probleem: ik moet mijn huidige huurwoning in Sint-Amandsberg verlaten omdat ik die niet kan aanpassen aan mijn nieuwe situatie. Het is heel spijtig, want ik woonde er graag. De badkamer en de slaapkamer zijn echter boven, wat het met een rolstoel moeilijk maakt. Een geschikte woning vinden is echter extreem moeilijk. De meeste woningen zijn niet toegankelijk, en kopen is bijna onmogelijk voor iemand van 25 die net zijn leven aan het opbouwen is.” (lees verder onder de foto)
Gaëlle weigert echter op te geven. “Ik wil er echt alles aan doen om weer een zelfstandig en zinvol leven op te bouwen”, klinkt het. “Maar daarvoor heb ik eerst stabiliteit nodig, een plek die echt van mij is en volledig aangepast aan mijn situatie.”
De vrouw droomde er voor haar ongeval van om een oude loods te kopen en die om te bouwen tot een woning met een atelier. Daar zou ze dan werken en designmeubelen maken. “Het is niet omdat ik in een rolstoel zit, dat ik die droom opgeef, integendeel”, zegt ze. “Die droom voelt nu meer dan ooit de juiste keuze. In zo’n ruimte kan ik alles op maat maken en tegelijk een plek creëren voor andere kunstenaars. Mijn plan is om extra atelierruimtes te voorzien en als conciërge een rol te spelen in een kleine gemeenschap die er ontstaat. Op die manier kan ik niet alleen een eigen thuis creëren, maar ook een sociale en inspirerende omgeving behouden.”
Weer opbouwen
“Mijn lichaam mag veranderd zijn, maar mijn passie en doorzettingsvermogen zijn nog net zo sterk. Dit project betekent voor mij niet alleen een oplossing, maar een kans om opnieuw op te bouwen”, aldus nog de moedige dame.
Om die droom te realiseren, roept Gaëlle echter hulp in: ze vraagt via een crowdfunding geld te storten om haar droom waar te maken. “Door te doneren, help je mij niet alleen aan een aangepaste woning, maar bouw je mee aan een plek waar creativiteit en gemeenschap samenkomen”, zegt ze. “Elke bijdrage maakt een verschil. Deel mijn verhaal, doneer als je kan en help mij een toekomst creëren waarin ik, ondanks alles, mijn passie en vrijheid opnieuw kan ervaren. Mijn dank is ongelofelijk groot daarvoor.”
Wie Gaëlle wil steunen kan dat via deze link
