Frederik en Petra starten inzamelactie om tweede kindje te kunnen krijgen via ICSI

Een kindje krijgen, het is niet altijd zo evident. Daar kunnen Frederik en Petra uit Knokke-Heist van meepraten. Zij heeft een erfelijke ziekte waardoor het koppel afhankelijk is van de medische wetenschap om zwanger te worden. Ze dromen al jaren van een broer of zus voor hun zoontje Vic. Twee keer was Petra zwanger, maar ze verloor jammer genoeg beide kindjes. Slechts zes ICSI-pogingen worden terugbetaald, maar omdat hun kinderwens steeds heviger werd, besloot het koppel om een inzamelactie op poten te zetten.

Frederik Devinck (33) en Petra Mesuere (34) uit Heist zijn de trotse ouders van zoontje Vic (4,5). Ze wisten al heel snel dat ze graag nog een broertje of zusje wilden voor hem. En dat is niet evident voor hen.

Erfelijke ziekte

“Ik heb een erfelijke bindweefselziekte”, vertelt Petra. “Dat is ontdekt toen ik 24 jaar was. Mijn zus is ook getest en zij heeft het ook. Op zich mag ik niet klagen hoor. Ik leef er al die tijd al mee. Maar toch is het iets dat ik niet wil doorgeven aan mijn kinderen. Ik wil dat zij zorgeloos kunnen leven. Ik heb gezonde eicellen, maar ook eicellen met een afwijking. Omdat je dat natuurlijk niet kan weten, zijn we afhankelijk van ICSI ( de afkorting voor intracytoplasmatische sperma injectie en naast IVF de tweede techniek voor bevruchting van eicellen in het laboratorium, red. ) om zwanger te worden.”

Bij zoontje Vic lukte het na twee ICSI-pogingen. “We wilden heel graag snel een tweede kindje”, zeggen Frederik en Petra. “De kinderwens nu is zelfs sterker dan met Vic.”

In België worden in totaal zes ICSI-pogingen terugbetaald. In 2019 hadden Frederik en Petra hun pogingen opgebruikt. “Het was niet gelukt. We hebben toen talloze testen ondergaan. Ze vonden niets, het was onverklaarbaar. We deden er zelf alles aan om het te doen lukken: gezond eten, meer sporten, veel rusten. En wanneer je er over denkt dat je niet mág stressen, dan is het natuurlijk nog erger.”

Natuurlijk zwanger

In samenspraak met de artsen besloot het koppel om de gok te wagen en te proberen natuurlijk zwanger te worden. “Bij nader inzien was het wat naïef om het zo te proberen”, zegt Petra. “Ik was zwanger, maar ons zoontje had de genetische afwijking. Op 14 weken ben ik bevallen. Ons kindje was helemaal af. Vingertjes, teentjes, gezichtje. Enkel nog heel klein. Hij paste op onze hand.”

“We zouden het onszelf nooit vergeven mochten we niet verder gedaan hebben. Dus we verzamelden al onze centen, stelden alle grote kosten uit en gingen voor een zevende ICSI-poging. Begrijp ons niet verkeerd, Vic is een fantastisch kind. Maar we voelen dat we nog zoveel meer liefde te geven hebben. Nu overladen we hem alleen.” (lacht) Frederik vult aan: “En Petra is dan ook nog eens een fantastische mama.”

Een wonder geschiedde: Petra is na de zevende poging opnieuw zwanger. “Nadat we het bij de zwangerschap van ons tweede zoontje met niemand hadden gedeeld, durfden we het nu langzaamaan te vertellen aan onze dichte kring. Op 16 weken vertelden we het aan Vic, al begreep hij het nog niet echt. En dan stortte onze wereld in. Op de echo op 20 weken bleek er iets mis te zijn. Onze dochter had de genetische afwijking niet, maar ze had een open ruggetje. Een kans van 4 op 10.000. En dan lees je de volgende week in de krant: een open ruggetje is een te vermijden aandoening, door foliumzuur te slikken. Dat doe ik al drie jáár!”

Brief aan minister

Maar de kinderwens, die blijft. Daarom heeft het koppel nu een inzamelactie op poten gezet. “Het ligt niet in onze aard om in de belangstelling te staan. Maar we doen dit ook niet enkel voor onszelf, we willen graag een signaal geven aan de overheid dat dit een realiteit is voor veel mensen met een erfelijke ziekte. Vorig jaar hebben we een lange brief geschreven aan toenmalig minister Maggie De Block. Uiteindelijk kregen we er antwoord op: een dokter moest aan het RIZIV onze situatie uitleggen. Tot op vandaag hebben we de papieren nog niet ontvangen, waarschijnlijk om ons de teleurstelling te besparen, want er wordt bijna geen enkel dossier nog goedgekeurd. Maar we geven niet op.”

Frederik en Petra hopen 10.000 euro in te zamelen. 4.000 euro van de vorige behandeling – die factuur is nog op komst – en 6.000 euro voor een nieuwe ICSI-poging. “Zamelen we meer in, dan hebben we iets achter de hand voor een eventuele tweede poging, mocht de eerste niet gelukt zijn. Alles wat we over hebben, gaat dan integraal naar een goed doel zoals vzw Boven De Wolken en het Berrefonds. De respons op de inzamelactie tot nu toe is echt overweldigend. We hadden dat nooit verwacht. De eerste keer hebben we ons verdriet met niemand gedeeld. We namen vakantie wanneer we moesten rusten. Je voelt zoveel schaamte, voelt je machteloos en weet niet hoe je er mee om moet gaan. Nu delen we ons verdriet, zodat andere mensen ook weten: je staat er niet alleen voor.”