Frederic Vansteenkiste uit Roeselare houdt van de natuur. Duurzaam leven en doordacht omgaan met onze planeet zijn geen ijdele begrippen in het leven van de man, die werkt op de communicatiedienst van Mirom. Hij probeert zelf ook altijd het goede voorbeeld te geven.
Frederic Vansteenkiste: “Ik heb in Gent communicatiebeheer gestudeerd, met als optie journalistiek. Ik heb stage gedaan bij Woestijnvis, maar het schrijven trok me net iets meer aan. Toen ik nog studeerde, heb ik eens een ludieke, fictieve tekst over Vox Musica naar De Weekbode gestuurd. Redacteur Jos Remaut belde me op dat ze dergelijke teksten niet konden publiceren, maar hij wilde wel eens praten met mij.”
En je werd freelancer?
“Inderdaad, en dat bleef ik ook toen ik beroepshalve als journalist aan de slag ging bij PMG in Zedelgem, dat onder meer bekend is van Dobbit. Maar op een bepaald ogenblik vroeg Roularta mij om editieredacteur van De Weekbode Roeselare te worden en dat heb ik aanvaard.”
Na vijf jaar volgde een nieuwe uitdaging binnen Krant van West-Vlaanderen?
“Ja, men begon met een website voor de krant en ik had het geluk om daar van bij de start als web-redacteur bij betrokken te worden. Ik mocht mee helpen aan de uitbouw van de website kw.be. Op een bepaald ogenblik was ik zelfs alleen als ‘webbie’. De laatste jaren dat ik er was, vormde ik met Frederik Jacques een tweemansredactie en was Lieven Mathys onze chef.”
Jullie hebben mooie zaken georganiseerd?
“Ja, de Reis rond de wereld waarin we West-Vlamingen die naar alle uithoeken van de wereld zijn verhuisd, hebben geïnterviewd, was ongelooflijk leuk. Maar ook KW kaapt Gent is een actie die me altijd zal bijblijven.”
“Toen brachten we het nieuws van de West-Vlamingen in Gent. Dat was best wel een rebels project.”
In 2018 klopte Mirom aan de deur?
“Ik was niet echt van plan om van job te veranderen. Maar ik was bijna 40 en ik had het idee dat het nu het moment was als ik op professioneel vlak nog iets anders wilde. Enkele dagen voor de deadline heb ik gereageerd op een vacature van Mirom. Ik klopte dus eigenlijk aan hun deur. (lacht) Mirom zocht iemand voor de dienst communicatie en wilde nog meer duidelijk maken dat duurzaamheid en milieubewustzijn erg belangrijk zijn voor iedereen. Vermits ik ook al jaar en dag veel belang hecht aan duurzaam leven, besloot ik op de valreep deel te nemen. En ik werd aanvaard.”
Wat houdt je functie precies in?
“Als assistent op de dienst communicatie zorg ik voor de website, de Facebookpagina, de milieukrant en schoolprojecten op maat van de kinderen en leerlingen. Ik maak ook de kalender op en er is ook een luik administratie. Maar ik voel me heel goed in mijn job. Het is afwisselend en ik kan toch vaak mijn eigen ding doen. Het is geen bandwerk. Ik doe soms voorstellen aan mijn chef en daar zitten soms vreemde zaken bij. Sommige worden aanvaard, andere niet.”
Van vreemde zaken gesproken: jij bent toch ook de man die op de redactie een zelfgebakken verjaardagstaart zette, die gemaakt was van wormen?
“Dat klopt. Ik bak graag en iedere zondagavond maak ik koekjes voor onze kindjes. Dus was het maar een kleine stap om een meelwormencake voor de collega’s te bakken. Het was trouwens precies in de periode dat er veel gesproken werd over dergelijke voedingsproducten.”
Je bent ook heel bewust met voeding bezig?
“Wij houden van de korte keten en proberen zo veel mogelijk lokaal te kopen. Ik koop niets online als ik het in Roeselare kan vinden. De Lokaalmarkt is ons eigenlijk op het lijf geschreven. Ik werk vrijwillig mee met hun communicatie, verzorg een nieuwsbrief en hun Facebookberichten. Ik probeer ook mee te denken over een nog betere beleving van Lokaalmarkt. Het gebeurt vaak dat we op vrijdag daar ons weekend starten: we doen onze boodschappen en drinken er een aperitief.”
Jullie woonkamer wordt eens per jaar ook een mini-museum?
“Vijf jaar geleden zijn we met enkele vrienden een museumweekend begonnen. We vragen enkele vrienden om een kunstwerk te maken en in onze living te plaatsen, waar we dan een expo houden.”
“Het mooie is dat er heel wat ‘vrienden-kunstenaars’ niet echt een affiniteit hebben met kunst. Het is prachtig om te zien wat mensen, die volledig uit hun comfortzone worden gehaald, kunnen verwezenlijken.”
Het is opvallend dat jullie ook geen wagen hebben?
“We hebben inderdaad al drie jaar geen wagen meer en ja, dat lukt. We wonen en werken natuurlijk in de stad en ook onze vrienden en familie wonen in of vlakbij het centrum. En als we eens een wagen nodig hebben, kunnen we altijd wel een wagen van een vriend gebruiken.” (PS)
Rodenbachgesprek
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
