Frank Trybou en Mieke Opsomer verlieten zes jaar geleden hun villa op de grens van Roeselare en Staden om in de Provence een nieuw leven te beginnen. In hun B&B Les Hauts de Piolenc in het Zuid-Franse Piolenc ontvangen ze veel Belgen en Nederlanders en ze hopen dat dit ook deze zomer kan en mag. Ondertussen genieten ze volop. “Dit is eigenlijk het leven waarvan we droomden”, klinkt het.
Wanneer we Frank en Mieke enkele weken geleden opbelden, bleken ze in hun appartement in De Panne te zijn. “Je houdt het niet voor mogelijk maar zoiets moet weer met ons gebeuren”, lacht Frank. “We waren naar België gekomen omdat Mieke een operatie aan de knie moest ondergaan in het ziekenhuis van Veurne. Na de revalidatie in ons appartement in De Panne zouden we halfweg maart terugkeren naar Piolenc maar op 13 maart, op mijn verjaardag nota bene, werden de grenzen gesloten en zaten we vast in België. Erg was dat niet natuurlijk want we hadden hier nog wel een beetje werk. En in Frankrijk mochten we toch geen buitenlandse gasten ontvangen.”
Geduld hebben
“Piolenc is een typisch Provençaals dorpje van 5.000 inwoners waarvan de helft van de bewoners ‘aangespoelden’ zijn. Het dorp heeft echter alle voorzieningen zoals een tandarts, dokters, kinesist, een grootwarenhuis, restaurants en bars. Ik ga iedere dag naar mijn stamcafé om een Duvel te drinken en om Le Vaucluse te lezen. Dat is de plaatselijke De Weekbode waarin je alle nieuwtjes leest, van klein tot groot nieuws. Zeer interessant. De mensen die hier geboren zijn, zijn zeer gesloten maar wel vriendelijk. Iedereen groet hier iedereen op straat. Maar om tot hun vriendenkring te behoren, moet je toch een beetje geduld hebben. Mieke en ik hebben ons onmiddellijk proberen te integreren. Net naast onze B&B is een tennisclub en ik heb me direct lid gemaakt van de club. Kan moeilijk anders met drie tennisterreinen in onze tuin (lacht).”
“Ik ben ook lid van een kaartclub en van een petanqueclub. En Mieke is lid van een wandelclub en een schildersclub. Je ziet, het zijn geen verenigingen waar we snel zenuwachtig van worden (lacht). Weet je, dat is eigenlijk het leven waarvan we droomden. In België was Mieke kleuterjuf en was ik financieel verantwoordelijke van KSV Roeselare. Nu zijn we allebei uitbaters van een B&B met drie gastenkamers, een mooi terras met schaduwmogelijkheden en een leuk zwembad. Het leven gaat hier trager maar dat is zo veel leuker. Als je de knop kunt omdraaien tenminste. Als je een stielman vraagt en hij je zegt dat hij vrijdag komt, weet je niet direct welke vrijdag in welke maand het zal zijn. Maar het werkje zal uiteindelijk gedaan worden.”
Geen Belgisch ritme
“Dat is ook een manier om sneller te integreren. Laat je karweien en verbouwingen door lokale mensen doen. Dat zorgt voor heel wat goodwill en dat zien ze graag in het dorp. Na zes jaar Piolenc zijn we stilaan beginnen denken zoals de mensen hier. Waarom moeten we rennen en vliegen als het ook à l’aise of op het gemak kan? Wanneer we ‘s middags voor twaalf euro lunchen in het dorp krijgen we een bord charcuterie als voorgerecht, krijgen we de dagschotel of biefstuk-friet als we de dagschotel niet lusten en een dessert of kaas. En we drinken daar een glas wijn van anderhalve euro bij. Dat is toch super?”
“Piolenc ligt op 1.000 km van België en geniet van de warme Franse zomers. Dat is ook een van de redenen waarom de mensen het hier meer op hun gemak doen. Het is gewoon niet mogelijk om hier een ‘Belgisch ritme’ aan te houden als het tussen de 35 en 40 graden warm is.”
“De dichtste stad, Orange, ligt op slechts vijf kilometers van Piolenc. Orange was de stad van het Vreemdelingenlegioen en er is hier nog steeds een grote en belangrijke militaire luchthaven. Je vindt er ook een van de oudste Romeinse amfitheaters in Frankrijk waar 9.000 toeschouwers een plaatsje vinden. Nu worden er klassieke concerten opgevoerd. Op 40 kilometer van Piolenc is er ook Avignon en voor de Belgische gasten is er goed nieuws: er is nu een TGV-verbinding vanuit Rijsel die er slechts vier uur over doet. En tickets met de lagekostenmaatschappij OuiGo zijn te boeken vanaf vijftien euro per traject. En natuurlijk is ook de Mont Ventoux vlakbij en moet je de wijngaarden van Château-Neuf-du-Pape bezocht hebben én de wijnen geproefd hebben natuurlijk.”
Everzwijnen in de tuin
“Door de coronacrisis hebben we natuurlijk een heel mooi seizoen gemist. De lavendel komt in volle bloei in de lente, net als veel andere bloemen en planten en de temperaturen zijn aangenaam.”
“Maar we zijn gelukkig dat we terug zijn én dat we zulke goede buren hebben. Zij onderhouden ons gazon als wij in België zijn en ze hebben ook onze omheining hersteld toen er een maand geleden everzwijnen een bezoekje hebben gebracht aan onze tuin. We zullen hen zeker bedanken met een lekker hapje en een even lekker drankje (lacht).”
Info: www.leshautsdepiolenc.be
