Het nieuwe album Pleasure is niet één van de ontboezemingen die we kennen van veel vrouwelijke singer-songwriters.
Feist brak een tiental jaar geleden door als breekbare zangeres met nummers als 1234 en My Moon My Man, vaak vergelijkbaar met de stijl van Lana Del Rey en Florence & The Machine. Extra naambekendheid verkreeg ze dankzij James Blake’s cover van haar pakkende Limit To Your Love. Haar nieuwe album Pleasure is niet één van de ontboezemingen die we kennen van veel vrouwelijke singer-songwriters. De Canadese zangeres brengt elf nieuwe songs over haar recente verleden door middel van eenvoudige clichés. Veel takes werden op een do-it-yourself manier opgenomen, waardoor de titeltrack bijvoorbeeld een heel rauw kantje krijgt. Dat wil niet zeggen dat het album niet toegankelijk is. I Wish I Didn’t Miss You bevat een prachtig refrein en een zeer herkenbaar gevoel van kwetsbare frustratie. Deze liedjes over volwassenheid en interne hardheid worden echter ook afgewisseld met speelse nummers, waardoor veel ruimte vrijkomt voor Feist’s oefengitaarwerk en een sfeer die echt ademt. Verder verrast ze nog met een parlando van Jarvis Cocker in Century en haalt ze in A Man Is Not His Song zelfs een sample binnen van de metalband Mastodon. Feist laat haar hitgevoelige songs uit The Reminder achter zich en kiest met Pleasure voor een eerlijke, persoonlijke plaat die lang blijft boeien.
(PADI)
De schijf van PADI
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier