Eveline uit Zeldegem zoekt herinneringen aan haar mama: wie heeft nog foto’s van Claudine Logghe?

Eveline Mortier (40) heeft haar mama Claudine Logghe, die al in 1987 op amper 26-jarige leeftijd overleed, nauwelijks gekend. Eveline groeide immers op bij haar grootouders aan vaderszijde. Nu de kinderen van Eveline, Kayden (10) en Kaitlyn (8) ook meer naar hun oma beginnen vragen, start de Zedelgemse de zoektocht naar mensen die haar moeder goed gekend hebben.

Eveline Mortier woont met haar gezin vlakbij CNH Zedelgem, in een straat waar haar ma ook nog moet gewoond hebben. In haar zoektocht naar herinneringen en foto’s over haar mama krijgt ze ook de steun van haar papa en van haar echtgenoot Kevin Van den Eede. “Ik kwam er 40 jaar geleden eigenlijk onverwacht. Mijn ouders zijn moeten trouwen, maar van een echte relatie was er eigenlijk geen sprake. Ze zijn dan ook snel uit elkaar gegaan, ik was nog geen jaar oud. Mijn moeder kreeg enkel bezoekrecht, ik mocht om de 14 dagen van zaterdag om 10 uur tot zondag om 18 uur bij haar op bezoek. Ik herinner me nog dat ik dat leuk vond. Ik zat bij mijn meter en peter, bij wie ik ook opgroeide, altijd op de uitkijk naar de wagen die me kwam ophalen. Bij mijn mama maakten we dan wandelingetjes naar de winkel, ze lakte mijn nagels ook altijd blauw.”

Onze zoon is geboren een dag voor de verjaardag van mijn mama. Ze zou nu 60 jaar geweest zijn

Hulp van familie

Maar op 30 april 1987 overleed Claudine Logghe in Roeselare. “Ze had een tijd in Zedelgem gewoond, was wellicht naar Veldegem naar school geweest, maar na de scheiding keerde ze terug naar Roeselare. Daar waren haar ouders ondertussen gaan wonen. Het weekend dat mijn moeder overleed, was ik overigens bij haar. Ze is een natuurlijke dood gestorven. Ik was te klein om dat te beseffen, ik dacht dat ze sliep. Het was trouwens mijn grootmoeder aan mijn mama’s kant die ze vond. Maar toen zat ik al voor de tweede dag bij haar. Ik heb me daar ook lang schuldig over gevoeld, maar op mijn 16de ben ik het dossier mogen gaan inkijken. Het was een geruststelling om te lezen dat ze een natuurlijke dood heeft gekend.”

Eveline ging opnieuw bij haar peter en meter wonen. “Ik ben die mensen uiteraard dankbaar. Ze hebben me opgevoed tot wie ik ben. Ook met mijn papa heb ik nog contact. Hij hertrouwde, maar met mijn stiefmama klikte dat niet zo goed. Met zijn nieuwe vriendin lukt dat een stuk beter. Mijn vader helpt me in mijn zoektocht, maar zelf heeft hij bijvoorbeeld ook geen foto’s. Daarom dat ik eerst via de lagere en de middelbare school in Zedelgem heb geprobeerd. Maar daar blijkt uit de archieven dat ze er niet op de schoolbanken heeft gezeten. Ik heb dan maar via Facebook een oproep gelanceerd. Zelf heb ik enkel nog een overlijdensbericht uit de krant, maar al snel kreeg ik foto’s doorgestuurd van de naaiklas in Veldegem. Een foto waarop mijn mama blijkt te staan. Maar alle andere extra foto’s of herinneringen zijn welkom. Ik ben eigenlijk ook op zoek naar een goede vriendin van destijds, mocht ze die gehad hebben.”

Graf verhuisd

Het leven heeft Eveline, die ondertussen ook al twee keer succesvol de strijd met borstkanker aanging, duidelijk niet gespaard. Maar ze heeft ook nog een extra reden om haar zoektocht te intensifiëren. “Mijn kinderen beginnen naar hun oma te vragen natuurlijk. En wat kan ik hen vertellen? In 1997 toen mijn mama tien jaar overleden was, liep de grafconcessie ten einde. Samen met mijn pa en zijn ouders hebben we toen besloten om haar te laten overbrengen van Roeselare naar Zedelgem. Mijn kinderen vragen zelf om haar daar te bezoeken. Ze leggen er bloemetjes en kunstwerkjes in strijkparels neer. Onze oudste zoon is een dag voor de verjaardag van mijn mama geboren. Ze zou nu 60 geweest zijn. Het is jammer dat het zo is moeten lopen, maar hopelijk zijn er nog mensen die ons fijne herinneringen aan haar kunnen bezorgen.”