Elke woensdagavond, tussen 19 en 19.30 uur, verzamelen tientallen mensen in De Stroate aan de Zwevegemsestraat met potjes en zakjes om voedsel op te halen dat anders in de vuilnisbak zou belanden. Achter dat warme, kleinschalige initiatief schuilt Letssavefood! Kortrijk, een burgerbeweging die voedseloverschotten een tweede leven geeft.
“Eten hoort niet in de vuilnisbak te belanden. Er zijn genoeg mensen die het goed kunnen gebruiken”, zegt Mathias Marlier (28), die samen met Nick en Kenneth Lebon en Demi Mullie de Kortrijkse afdeling oprichtte. “We begonnen twee jaar geleden met een handvol enthousiastelingen. Intussen zijn we uitgegroeid tot een organisatie met heel wat vrijwilligers.”
“In Gent liepen ze daar op de koppen, dus dachten we: dat moeten we hier ook hebben”
Letssavefood! is een lokale tak van de Gentse vzw Let’s Save Food. “In Gent liepen ze daar op de koppen, dus dachten we: ‘dat moeten we hier ook hebben’“, vertelt Mathias. “We zijn volledig afhankelijk van vrijwilligers en van de goodwill van winkels. We gaan zelf langs bij bakkers, supermarkten of scholen en vragen wat ze doen met hun restjes. Meestal zeggen ze: wegsmijten. Wij halen die overschotten gratis op.”
“Zelfs mensen met een te grote oogst uit hun moestuin mogen iets binnenbrengen, zo kregen we ooit een hele zak pepertjes van een buurvrouw”
De variatie is groot: brood, groenten, fruit, taart, soms zelfs warme bereidingen van het PTI. “We nemen niets over datum. Alles is nog perfect eetbaar. Zelfs mensen met een te grote oogst uit hun moestuin mogen iets binnenbrengen, zo kregen we ooit een hele zak pepertjes van een buurvrouw.”
Iedereen is welkom bij Letssavefood!, ongeacht achtergrond of inkomen. “We willen niemand in hokjes duwen”, zegt Mathias. “Sommigen geven twee euro en nemen amper iets mee, anderen hebben het wat moeilijker. We zorgen dat iedereen iets krijgt, zonder overschot of verspilling.”
Waar Letssavefood! begon met zo’n twintig bezoekers, komen er nu wekelijks tot vijftig mensen langs. “Het mooiste moment is wanneer je ziet hoe blij mensen zijn met wat ze krijgen”, besluit Mathias.
