Het is intussen een traditie, het kersthuisje van Johan Henry (70) uit Lauwe. Ook dit jaar slaagt hij er weer in het aantal lichtjes op te drijven, nu naar 84.869 stuks. En dat ondanks een nieuwe heup begin dit jaar. “Al denk ik nu meer na als ik op een ladder ga.”
Elk jaar meer
Zoals altijd is Johan Henry in zijn nopjes als 6 december nadert. Sinterklaas komt, dat ook, maar vooral omdat hij om 17.30 uur officieel de lichtjes van zijn kersthuisje kan laten flikkeren. Zoals altijd is hij ook in zijn nopjes als hij erover kan praten. Ter voorbereiding krabbelde hij op twee kleine kladblaadjes enkele getallen. Buiten, carport, stal en serre, dat zorgde vorig jaar voor 83.165 lichtjes. Dezelfde som maakt een jaar later 84.869 lichtjes.
1.704 meer. Maar met een kanttekening. “Mijn slee die ik al lang heb en nog een ander figuur zijn kapot. Dat gaat ook over enkele duizenden lichtjes”, vertelt hij met lichte ontgoocheling. Zijn kersthuisje is zijn heiligdom, de lichtjes de iconen. Elk jaar een paar duizend lichtjes meer. “Maar ik heb geen bepaald doel, hoor. Als ik iets moois zie, dan koop ik het.”
“De verkopers kennen mij al. Ik krijg al eens iets gratis”
Zijn woning in de Waterstraat in Lauwe wordt elk eindejaar omgetoverd tot het kersthuisje. Dankzij al het moois dat hij intussen al kocht. “Hoeveel geld hier al in zit? Tgoh, in de carport alleen al staan beeldjes voor alles samen al rap 10.000 euro. Maar ik probeer altijd alles in korting te kopen. En de verkopers kennen mij al. Ik krijg al eens iets gratis.”
En hij krijgt al eens iets van zijn familie. De lichtjes zijn zijn leven. Dat weten ze ten huize Henry al lang. Kerstgeschenk, verjaardagscadeau? Geen onoriginele Bongobonnen bij de familie Henry. Een nieuw verlicht beeldje. Of een opblaasbare sneeuwman. “Die kreeg ik van mijn petenkindje”, glundert Johan naast de twee meter grote witte figuur.
Nieuwe heup
Johan is er 70. Of beter, wordt er 70. En dat – hoe symbolisch kan het zijn – op kerstavond. Maar de ouderdom tempert zijn enthousiasme allerminst. Integendeel. Begin dit jaar stak men een nieuwe heup bij de kranige Lauwenaar. “Na drie weken liep ik de trap al op. De dokter trok zo’n ogen”, vertelt hij. “Ik heb dan ook nooit gevreesd dat ik geen lichtjes zou kunnen hangen. Al denk ik nu meer na als ik op de ladder ga.”
Dat hij al heel zijn leven sport – elk voetbalweekend staat hij paraat in zijn arbitersuniform – zal er wel iets mee te maken hebben. Maar zijn hunkering naar de kerstsfeer en de volkstoeloop die dat teweegbrengt, zal er ook iets mee te maken hebben. “Ze komen echt van ver – Antwerpen, Aalst, noem maar op.”
Iedereen welkom
Van 6 december tot en met 6 januari – uitgezonderd op feestdagen – is iedereen welkom om zich te vergapen aan de flikkeringetjes in het donker. Van 17.30 tot 20.30 uur kan iedereen iets drinken in de winterbar en er zijn ook twee wandelingen uitgestippeld die er passeren. “Een maand lang is mijn oprit geen privéterrein. Al die verbaasde en lachende kindergezichtjes, het is eigenlijk dat dat mijn drijfveer vormt.” (JDr)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
