Emiel Joye, de West-Vlaming met de meest originele studentenwoonst: “Mijn kot is… een zeilboot”

De paasvakantie is voor toekomstige studenten en hun ouders traditioneel het startsein om studentsteden af te schuimen op zoek naar een geschikt kot. Een pand dat in orde is, niet te duur en het liefst niet te ver van de campus ligt… Stress? Niet voor Emiel Joye (18) uit Blankenberge. Zijn kot is een zeilboot in het Willemsdok in Antwerpen. “Goedkoper en toffer”, lacht hij. “Deze zomer trek ik met mijn kot op reis naar Noorwegen. Welke student kan dat zeggen?”

Een compact kamertje met een basic keukenblok, een zetel, een sanitaire ruimte, een bed, hier en daar een beetje rommel… en een boel foto’s van knappe blondines in weinig verhullende outfits. Binnen heeft het kot van Emiel Joye alles van een traditioneel studentenwoonst. Maar het leukste plekje van zijn kot is, zeker onder het zachte lentezonnetje, het dek. Emiels kot in Antwerpen is dan ook… een zeilboot die ligt in het Willemsdok, met uitzicht op het MAS.

In september vertrok de eerstejaarsstudent aan de Hogere Zeevaartschool met zijn ‘kot’, de zeilboot de Take Five vanuit Zeebrugge via Vlissingen naar Antwerpen. “Mijn broer, die een jaar ouder is, had een echt kot in Antwerpen. Maar dat was duur. Al speelde hij twee jaar geleden ook al met het idee van een ‘mobiel kot’. Hij dacht aan een mobilhome. Maar dat bleek uiteindelijk niet haalbaar.”

Zee in bloed

“Een vriendin had op een bepaald moment een boot te koop. Toen we die boot gingen bekijken, groeide het idee om een boot als kot te gebruiken. Mijn vader, boordmachinist op baggervoertuigen, zag dat ook meteen zitten. De zee zit ons in het bloed. Mijn moeder, die hoofdverpleegster is in het AZ Zeno in Knokke, had iets meer bedenkingen, maar we kregen haar toch mee ‘aan boord'”, lacht Emiel.

De boot kostte 13.000 euro. Daarbij kwam nog eens 2.800 euro om hier een jaar te liggen. Niet supergoedkoop, maar je vindt er in Antwerpen geen kot voor

De boot die te koop was, bleek niet geschikt. Dus begon de zoektocht naar een goede kotboot. In mei vorig jaar vonden ze de Take Five, een zeilboot uit 1972, die al twintig jaar in de haven van Blankenberge lag. “Het was een goed onderhouden boot. Mijn papa heeft die gekocht. We hebben hem uit het water gehaald en opgeknapt, helemaal opnieuw ingericht zodat ik en mijn broer de boot als kot zouden kunnen gebruiken.” De boot kostte 13.000 euro. Daarbij kwam nog eens 2.800 euro om het plekje aan het Willemsdok vast te leggen voor een jaar. “Water en elektriciteit zijn inbegrepen. Supergoedkoop is het niet, maar je vindt er in het centrum van Antwerpen geen kot voor, hoor.”

Gezellige bedoening

Uiteindelijk besliste Lowie, Emiels broer, om de studies te stoppen en een opleiding via de VDAB te volgen. Dus zit Emiel nu alleen in zijn hippe kot. “Alhoewel, alleen. In het Willemsdok is het dikwijls een gezellige bedoening. En er zitten daar nog studenten op een boot, hoor. Zeker bij ons in de Zeevaartschool is een boot vaak een logische keuze als kot. Er kruipt wel redelijk wat werk in. Elk jaar moet heel de onderkant opnieuw onderhouden worden. En we overwegen ook nog wat extra aanpassingen te doen aan de Take Five om er deze zomer mee op reis te gaan. Mijn broer en ik plannen een zeiltocht naar Noorwegen. Oefenen om hopelijk ooit eens de Atlantische Oceaan over te steken. Welke student kan dat zeggen, dat hij met zijn kot op reis gaat? Ik zou nooit meer anders willen.”

Opgegroeid aan onze kust, zit het varen de jonge Blankenbergenaar in het bloed. Hij leerde zeilen bij de zeescouts. “Daar kreeg ik de smaak te pakken. Ik heb nog een aantal cursussen gevolgd en geef nu zelf les in de catamaranschool van Blankenberge.”

Ondertussen is Emiel, met de andere eerstejaars van de Zeevaartschool op weg naar Vigo in Spanje met de Poolse driemaster Dar Mlodziezy. “Van daaruit varen we terug naar Antwerpen. “Dat wordt super. Veel bijleren en ons natuurlijk ook amuseren. De Antwerpenaars wat plagen met hun accent. En dat doen ze op hun beurt natuurlijk ook bij ons.”

Aperitieven op het dek

Op 26 april komen de studenten terug aan in Antwerpen. “En dan is het volop lente, dus ga ik nog wat meer van mijn boot kunnen genieten. Als het mooi weer is, is mijn kot de uitvalsbasis voor een feestje. Eerst gezellig aperitieven op het dek en dan op stap in ‘t stad.” Om dan vroeg in de ochtend na een nacht zwaar doorzakken, net niet in het water te sukkelen als hij zijn varend kot terug opzoekt? “Ik ben gelukkig nog niet in het water gevallen. Ervaring, concentratie en evenwicht”, zegt hij lachend. “Al is mijn fiets wel eens in het water gevallen. We hebben hem er met een haak terug uitgevist. Antwerpen is verrassend leuk als stad. Iets minder een studentenstad dan Gent natuurlijk, maar ik amuseer me hier.”

“Na mijn drie jaar bachelor wil ik ook nog mijn master halen. En daarna net als mijn vader, opa en nonkel gaan werken op een baggerschip. Al wil ik ook wel eens de lange vaart proberen. Het wordt sowieso iets op zee”, knipoogt Emiel. De examens in januari waren alvast goed. In de lente niet té veel aperitieven op het dek van de Take Five… en het komt in juni ook wel in orde.