Els neemt afscheid van ‘haar’ Van Damme
Na een carrière van meer dan dertig jaar bij Van Damme Reinigingstechnieken, het Waregems bedrijf opgericht door haar man Ignace en zijn broer Paul, neemt Els Blomme (62) afscheid. Ze was sinds de jaren tachtig actief als administratief bediende bij de firma die reinigingstoestellen verkoopt.
“In 1979 ben ik afgestudeerd als onderwijzeres en in 1983 kreeg ik mijn vaste benoeming”, begint Els haar verhaal. “Ondertussen waren onze twee kinderen, Lode en Karen, geboren en waren wij verhuisd naar Waregem, waar mijn man Ignace en zijn broer Paul een leegstaand gebouw met een stuk bouwgrond konden kopen om hun firma, Van Damme Reinigingstechnieken, in onder te brengen.”
“Na de geboorte van ons tweede kindje nam ik vijf jaar loopbaanonderbreking. In die tijd hielp ik al volop met de administratie van de firma. Na die vijf jaar moest ik een beslissing nemen: ofwel opnieuw les gaan geven, ofwel helpen als administratief bediende in de firma. Ik heb geen moment getwijfeld en werd officieel ingeschreven als bediende. Tot op de dag van vandaag heb ik daar geen minuut spijt van gehad.”
Nu aan de kinderen
Ook al omdat Els haar werk en privéleven goed wist te combineren: “Mijn kantoor bevond zich in onze privéwoning, naast het firmagebouw. Dat had zo zijn voordelen, toen de kinderen nog jong waren: ik moest zelden voor een oppas zorgen, ook niet tijdens de vakantieperiodes. Uiteindelijk werd de firma zodanig groot, dat we op 21 juli 2003 zijn verhuisd naar een groter stuk grond in de Maalbeekstraat – waar we nu nog altijd gehuisvest zijn.”
“Mijn schoonbroer Paul is al een paar jaar met pensioen, en mijn man volgt ons voorbeeld op 1 november. De firma is nu in de goede handen van de vijf kinderen: de drie zonen van Paul en onze zoon en dochter. Mooier kan ik het me niet voorstellen.”
En dan is er nu dus dat pensioen, sinds eind april. Hoe kijkt Els daartegenaan? “Ik hoop dat mijn pensioen me wat minder stress en kopzorgen zal geven, want ik ben iemand die zich vlug zorgen maakt en zich dingen snel aantrekt. Gelukkig kan ik mij volledig ontspannen tijdens het fietsen of wandelen. Ik ben de laatste jaren bovendien een fervent fotograaf geworden.”
“Eens corona voorbij is, hoop ik met mijn vriendinnen nu en dan op stap te kunnen gaan, en uiteraard kijk ik zeker ook al uit naar het pensioen van mijn man. Ik hoop dat we nog vele en gezonde jaren samen van het leven zullen kunnen genieten.”
Graag samen gevierd
Maar dat bedrijf, gaat Els dat niet toch een héél klein beetje missen, nu? “Missen? Ik weet het niet. Ik vermoed van wel, in het begin althans: het is tenslotte toch een stuk van mezelf dat ik vaarwel zeg. Het contact met die fantastische medewerkers die ons bedrijf hielpen tot waar we nu staan: het zal zeker raar doen. Ik vind het vooral jammer dat we niet met zijn allen samen het afscheid kunnen vieren. Maar uitstel is geen afstel, en ik zal zeker nog af en toe binnenspringen.” (GDW)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier