Op haar 23ste werd Elodie Delplace (25) eigenares van Main Street Hotel in de Rijselstraat. Na twee jaar zweten en zwoegen had ze net haar draai gevonden toen de coronacrisis toesloeg. “Financieel is het heel moeilijk, maar ik ben hoopvol”, vertelt ze.
Toen Carine Declercq twee jaar geleden besloot haar Main Street Hotel te verkopen, werkte Elodie Delplace er als jobstudent. Hoewel ze pas 23 was geworden, waagde ze haar kans om het hotel te kopen en zelf uit te baten. “Het is altijd een mijn droom geweest om ooit een hotelletje te runnen”, zegt Elodie. “Weliswaar niet op zo’n jonge leeftijd. Maar de kans was er toen en ik wou ze niet laten liggen.”
Kon je snel je draai vinden?
“Ik werd erin gesmeten. De dag na de overname was het Anzac Day en hadden we een vol huis, het was spannend… Ik heb wel enorm veel hulp gehad van Carine, de vroegere eigenares. In een tweetal maanden heeft ze me alles geleerd. Voordien werkte ik er wel, maar als kamermeisje. Ik poetste gewoon de kamers, maar wist niets over boekingen en inchecken. Vooral op administratief vlak moest ik dus nog veel leren.”
Je doet alles alleen?
“Ik heb nog een kamermeisje in dienst, maar voor de rest doe ik alles alleen: het inchecken, administratie, het ontbijtbuffet… Het is veel werk. Ik heb het moeten leren met vallen en opstaan en, ben nog altijd aan het leren. Iedere dag kom ik wel nog iets nieuws tegen dat ik moet oplossen. Dingen die kapot gaan, herstellingen… Het is wel stressen soms. Ik heb ook veel hulp van mijn ouders, waarvoor ik hen trouwens heel dankbaar ben.”
Heb je al je eigen toets kunnen geven aan het hotel?
“De kamers heb ik niet veranderd. Het zijn echt unieke kamers. Het is echt huiselijk. Het is alsof je overnacht in een huis waar je je eigen kamer hebt. Het is ook daarom dat ik beslist heb om het over te nemen. Mocht het een gewoon hotel geweest zijn, dan had ik het waarschijnlijk niet gedaan.”
Had de coronacrisis een grote impact?
“Financieel is het enorm moeilijk. Ik ben nog jong en ik moet nog een zware lening afbetalen. Ik ben wel hoopvol en merk dat het beter wordt. Ik merk dat er ondertussen ook al Britten de voornaamste klanten aan het boeken zijn voor volgend jaar. Voor 2021 ben ik wel hoopvol. Er zal veel te doen zijn en ik denk dat veel Britten de schade zullen willen inhalen van de dingen die ze in 2020 gemist hebben. Van de Brexit ben ik niet bang. Het is misschien een beetje meer moeite om hier te geraken maar dat houdt de Britten blijkbaar niet tegen.”
Waarom komen de Britten naar Ieper?
“Ik vind Ieper zelf heel rustig en vredevol. Het is heel aangenaam om hier te wandelen. Er is enorm veel te doen: Menenpoort, musea… Als de Britten komen hebben ze al een heel plan met wat ze allemaal willen doen. Vaak willen ze ook een familielid die opzoeken. Dat leeft daar wel over het Kanaal. Er zijn zeker genoeg redenen om naar Ieper te komen.”
Hoe ziet een dag voor jou eruit? Ben jij 24 uur op 24 in het hotel?
“Bijna wel. De dag start om 5.30 uur, ontbijt organiseren tot 10.30 uur, opkuisen, uitchecken is om 11 uur. Dan de kamers controleren en poetsen. Ik heb dan wel een kamermeisje maar om nu in de coronacrisis de kosten te drukken probeer ik zo veel mogelijk zelf te doen. Het is lastig, maar het is nog rustig nu. Ik woon er vlak naast, want ik moet paraat zijn als de gasten ‘s nachts problemen hebben. Soms gebeurt het wel eens dat ik uit mijn bed gebeld word, of mensen die plots voor de deur staan en nog op zoek zijn naar een plaats om te overnachten. Het is wel een voordeel dat ik dichtbij kan wonen.”
Wat is er leuk aan een hotel uitbaten?
“Het is veel werk, maar de gasten – en dan vooral de Britten – tonen enorm veel appreciatie. Dat is leuk. De reacties van de gasten en hen content maken, daarvoor doe ik het. Ook de reviews die sommige mensen schrijven kunnen je dag goed maken. Je moet veel werken en er is minder vrije tijd, maar ik vind toch iedere keer de motivatie om door te doen. Dankzij corona weet ik nu dat ik het misschien ook een beetje rustiger aan kan doen. Want ik zit rap te springen voor de mensen, terwijl je ook moet beseffen dat mensen soms een beetje kunnen wachten. Ik ben iemand die echt wil helpen en kijken wat ik kan doen. Dat bezorgt me veel stress, maar dat maakt het ook leuk. Ik zie het als een uitdaging en als je erin slaagt, krijg je veel voldoening.
Zie je dit doen voor de rest van je leven?
“Ik weet het niet. Financieel is het moeilijk. Misschien zal ik moeilijke beslissingen moeten nemen. Ik wil het zeker proberen. In het begin was het de bedoeling om het een aantal jaar te doen. Ik zie het nog steeds zitten, maar door de coronacrisis zijn het moeilijke tijden. Het is afwachten.”
Bio Elodie Delplace
Privé
Elodie Delplace werd geboren op 6 maart 1995 in Poperinge. Ze is de dochter van Sabine Capoen en Frederik Delplace, die een garage uitbaten in Vlamertinge. Ze heeft nog twee broers Matthias en Guillaume. Ze heeft een relatie met Edouard Lamiroy.
Opleiding
De lagere school volgde ze in Wijtschate. Het middelbaar deed ze drie jaar in het Immaculata in Ieper en drie jaar in het OLVi in Poperingen, waar ze eindigde in de richting gezondheid- en welzijnswetenschappen. Daarna studeerde ze nog Ergotherapie in Gent.
Loopbaan
Tijdens haar studies werkte Elodie al als jobstudent in Main Street Hotel. Twee jaar geleden kon ze het hotel kopen en sindsdien is ze zaakvoerster. Het hotel heeft zes kamers.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier