Twintig medailles: Patrick Ducheyne (52) en zijn siervogels waren een van de blikvangers op de Gouden Ring Show in Roeselare, de grootste genreshow in de provincie. “Nu mik ik op het wereldkampioenschap van 2025 in ons land”, glundert Patrick, die dag in, dag uit met zijn vogels bezig is. “Het is een speciaal wereldje, ja.”
De buit waarmee Patrick aan de haal ging, is bijzonder knap: tien keer goud, zeven keer zilver en drie keer brons. “Voor mij is de Gouden Ring Show de belangrijkste wedstrijd van allemaal”, zegt Patrick, die bij de stad werkt als coördinator van de werkliedenploeg. “Het is de grootste show van heel West-Vlaanderen, en de concurrentie is niet min, met ook Franse en Nederlandse kandidaten. Je moet je inbeelden: in Expo Roeselare doen, verspreid over twee zalen, tussen de 5.000 en 6.000 vogels mee. Sommige deelnemers gaan met veertig medailles naar huis, maar ik ben heel tevreden met mijn twintig stuks. De mooiste medaille? Dat zal toch de bronzen plak zijn in het eindklassement met een kruising van verschillende soorten.”
Stokzithouding
Maar waarover gaat zo’n wedstrijd nu precies? “Op de Gouden Ring Show – en eigenlijk elke vogelshow – is het een jury die elke vogel waardeert. Het gaat om siervogels: Europese, exoten, parkieten, kleur- en postuurkanaries, duiven en kwartels, en kruisingen van elke soort. Bij de keuring van de vogels kijken de juryleden onder andere naar een perfecte stokzithouding in hun kooi, de vogels mogen bovendien geen enkel veertje missen.”
“Ik kan dus nooit op reis gaan, nee”
Patrick noemt zichzelf een pure hobbyist. “Ik groeide op in een landbouwbedrijf in Oostende, gespecialiseerd in melkvee. Mijn ouders brachten de melk aan huis rond. Toen ik ouder werd en een huis kocht in Gistel, had ik een grote tuin met wat plaats voor bijvoorbeeld kippen en eenden. En als gevolg daarvan nam ik eens deel aan een neerhoftentoonstelling, zeg maar een expo van bijvoorbeeld eenden en duiven. Kortom: behalve dat ik op een boerderij opgroeide, heb ik de hobby volledig zelf ontdekt.”
Natspuiten
“Nu ben ik toch al een jaar of vijftien à zestien bezig met mijn vogels. Ik werk met vijftig tot zestig kweekkoppels en verzorg tussen de driehonderd en vierhonderd vogels. Nee, ik kweek niet voor het geld – je hebt weliswaar mensen die dat doen – ik doe het puur uit liefhebberij. Elke dag ben ik minstens één uur met mijn diertjes bezig. Alleen al daarom ga ik nooit op reis, ik ben zodanig met mijn vogels begaan. (lacht) Ja, mensen vragen mij wel eens: Patrick, waarmee ben jij in godsnaam bezig? Maar het is een hobby, zoals vele andere. Jaarlijks doe ik vijf tot zes expo’s, zoals de Gouden Ring Show. Als je met vijftig vogels naar zo’n tentoonstelling gaat, ben je een hele dag met van alles in de weer. Alleen al de vogeltjes wassen bijvoorbeeld: de diertjes zachtjes nat spuiten en laten drogen in een aparte warmtekooi. Maar kijk, het moet bovenal plezant blijven. Het is een speciaal wereldje, dat klopt. Vooral oudere mensen zijn met deze hobby begaan. Ik ben als prille vijftiger zelfs een van de jongste beoefenaars.”
Kansloos
Patrick is ook secretaris van de hobbyclub De Gistelse Rietmus. “Nu al lonken we naar onze 66ste vogeltentoonstelling, in zaal Ons Huis De Burcht, in het weekend van 28 en 29 september.”
In de sector weerklinkt soms kritiek op het kruisen van de vogels. “Sommige liefhebbers vinden dat een vogelsoort raszuiver moet blijven. Zolang de vogels gezond blijven, zie ik het probleem niet. Ik weet dat er ook mensen zijn die commentaar geven op het houden van vogels in kooien. Maar dan moet ik er meteen bij zeggen dat die dieren in perfecte gezondheid verkeren en in de vrije natuur volkomen kansloos zijn. Ze kunnen geen eten zoeken en slagen er niet in om te overwinteren. Alle dieren zijn ook geringd.”
Dromen van WK
Patrick blikt positief terug op z’n ervaring in Roeselare, maar droomt stiekem van meer. “Ik zou zo graag eens meedoen aan het wereldkampioenschap. In 2025 komt dat naar ons land, naar Marche-en-Famenne. Tussen de 20.000 en 25.000 vogels zullen daar van de partij zijn, en dat wil ik absoluut niet missen. Het komende WK vindt in januari plaats in Spanje, maar dat is voor mij niet haalbaar. Nooit eerder heb ik aan een mondiaal tornooi meegedaan. Het zou dus echt wel een speciale gelegenheid zijn.”
