“Graag zou ik mijn mama eens in de bloemetjes willen zetten”, schrijft dochter Xenia Alleweireldt in haar mail aan onze bloemenreporter. “Ze doet alles voor ons, haar kinderen en kleinkindjes. Dag en nacht staat ze paraat.”
Ken je ook iemand die een bloemetje verdient? Laat het ons weten via mail op bloemetje@kw.be.
“Mijn mama zorgt iedere ochtend voor de kindjes, brengt ze naar de opvang of school en haalt ze ook weer op. Als je haar nog maar opbelt, staat ze direct paraat om te helpen of af te komen. Ondanks haar spierziektes en dagelijkse pijn doet ze elke dag dubbel en dik haar best. Mama werkt ‘s namiddags ook nog als huishoudhulp. Ik heb heel veel respect dat ze dit nog allemaal kan. Mijn mama is echt de liefste en meest behulpzame persoon die ik ken. Soms veel te lief want ze durft zichzelf al eens weg te cijferen. Daarom vind ik dat ze het dubbel en dik verdient om eens in de bloemetjes gezet te worden.”
Als ik mijn kleinkinderen zie, bloei ik helemaal open
Het coronavirus slaat wild om zich heen wanneer we met een bos ruikers aanbellen bij Natacha Debeir (46) in Poperinge. We beperken het contact tot een foto en bellen elkaar wat later voor een babbel. “Die bloemen zijn een leuke verrassing maar dat is niet echt nodig. Je doet dat vanzelf voor je kinderen”, wuift de moeder van drie de lovende woorden weg.
Dochter Xenia vernoemde het al, die inzet van Natacha is nochtans niet zo evident. De fibromyalgie (chronische pijn in spieren en bindweefsel, red.) zorgt voor dagelijkse pijn. “Maar klagen en zagen is niet aan mij besteed”, gaat Natacha verder.
“Het is nu tien jaar geleden dat de diagnose gesteld is. Als ik pijn heb, dan bijt ik op mijn tanden. Mensen maken slechtere dingen mee in het leven. Ik ben er nog en ik kan nog van alles doen. Soms heb ik dagen aan een stuk pijn en moet ik veel naar de kinesist maar je sleurt je erdoor. En als ik mijn kleinkinderen zie, dan bloei ik helemaal open. Ik zie ze graag en zou er alles voor doen.”
In de bloemen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier