Een dochter uit de duizend. Zo kan je Heidi Mortier (56) uit Torhout wel noemen. Al haar vrije tijd gaat naar haar 84-jarige vader Valère die pal in de coronacrisis moest verhuizen naar een woonzorgcentrum. “Mijn pa is mijn god”, aldus Heidi.
Ken jij een vrijwilliger, behulpzame buur of vriend uit de duizend die een bloemetje verdient? Laat het ons weten via mail op bloemetje@kw.be.
Heidi heeft jarenlang de textielwinkel Siertex uitgebaat in Torhout. Ze kreeg het met de paplepel ingegeven want ook haar moeder Cecile Tailly stond 40 jaar lang achter de toonbank en vader Valère deed de markten met textiel. “Eens op pensioen kwam mijn papa iedere dag langs om te helpen met raad en daad”, getuigt Heidi.
Die zorgzaamheid typeert ook Heidi want eens haar ouders wat ouder werden, ging ze onvoorwaardelijk voor hen zorgen, tot de was en de plas toe. Haar moeder is twee jaar geleden gestorven. Vader Valère moest even later verhuizen naar een woonzorgcentrum, Blijvelde in Kortemark. “Dat was met de start van de coronacrisis en de lockdown”, zucht Heidi. “Drie maanden lang heb ik hem enkel mogen bezoeken van achter een venster. Na die vreselijke weken mochten we écht op bezoek. Ik wandelde dagelijks tot 30.000 stappen, toertjes doen met papa in de rolstoel. Ik nam soms zelfs andere bewoners mee.”
Maar Valère miste Torhout. Sinds enkele weken woont hij opnieuw in zijn stad, in wzc Sint-Augustinus. Ook daar is Heidi niet weg te slaan. “Ik hoor nogal vaak dat ik ook eens aan mezelf moet denken, maar ik heb beloofd voor hem te zorgen tot de laatste snik”, mijmert Heidi. “Ik zou dit allemaal niet kunnen doen zonder mijn gouden echtgenoot Marc Ollivier.” En haar dochters Joyce en Jilly, die ons tipten om Heidi op een bloemetje te trakteren. “Mijn dochters zijn ook uit het goede hout gesneden hoor. Toen we hier thuis ziek waren door corona, hebben ze heel goed voor ons gezorgd.”
In de bloemen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier