“Linda is mijn nicht en heeft mij al veel geholpen”, schrijft Els Gheysens. “Mijn man en ik zijn vroeg onze mama’s verloren waardoor het soms puzzelen was voor de opvang van onze kinderen. Linda heeft ons altijd heel veel uit de nood geholpen.”
“Linda sprong ook in de bres als we het moeilijk hadden bij de zorg van onze vaders”, gaat Els verder. “Een schouderklopje, een babbel, een verstoring om ons moed te geven… Als mijn kinderen naar school gingen, mochten ze ’smiddags gaan eten bij Linda. Ze zeiden dan ook al snel tante Linda en nonkel Geert, ze vervingen hun grootmoeders als het ware. Het was ook altijd veel lekkerder eten daar dan thuis lieten de kinderen al eens vallen. Linda is een Duracell-konijn, ze zit nooit stil. Overal gaat ze helpen. Zelfs nu nog zorgt ze voor mij. Ik kan haar niet genoeg bedanken wat ze voor mij gedaan heeft.”
Linda Gheysens (57) is geen onbekende in Sint-Eloois-Winkel. Ze is samen met Geert De Buyck (58). Beiden werken bij de gemeente Ledegem. Linda als poetsvrouw van de openbare gebouwen, Geert als rattenvanger en klusjesman. Linda en Geert zijn de trotse ouders van Debora die samen is met Detlev. Linda is ook al twee keer oma: Noor (9) en Robbe (7) zijn haar oogappels.
“Niets is me te veel voor familie. We hangen goed aan elkaar”
“Ik werk halftijds en woensdag is mijn vrije dag. Ideaal als ik op de kindjes moet passen”, steekt Linda meteen van wal. “Niets is me te veel. En al zeker niet voor familie. Mijn ouders zijn vorig jaar overleden en toen heb ik ook veel gehad aan mijn broer en zussen. We hangen heel goed aan elkaar. Ik heb altijd een goede band gehad met Els. Dat ik haar kindjes ’s morgens meenam naar school en op de middag naar huis om te eten, was een kleine moeite. Sint-Eloois-Winkel is een droom op dat vlak. Ik werk vooral in de sporthal en de muziekschool en de school ligt vlakbij. Haar kinderen Tjardo en Ayla zijn intussen twintigers maar ik ben nog altijd hun tante. Ik vind dat wel tof.” (mlt)
