Onverwacht kleurden drie huwelijksaanzoeken de laatste vaart van marineschip Godetia in Zeebrugge. Omdat het niet altijd de man moet zijn die voor de vrouw op de knie gaat, verraste Robinn Beyens uit Gistel haar varende vriend Ike Rosseel met een ring. We wensen het koppel minstens even lang geluk als de Godetia, die 55 jaar trouwe dienst gesloopt wordt.
Vrijdagmorgen kwam commando- en logistiek steunschip A960 Godetia voor de allerlaatste keer in de Marinebasis in Zeebrugge aan. “Dit is een bijzonder emotioneel einde”, zegt admiraal van de Marine Jan De Beurme, die de laatst zeemijlen meevoer aan de zijde van commandant van het schip Gianni Vangaever. “Er is niet alleen de gebruikelijke emotie van het weerzien met familie en vrienden, maar deze Navo-missie van bijna zes maanden op de Noordzee en de Oostzee was bijzonder lang.”
Moeilijke missie
“De missie verliep ook in moeilijke omstandigheden: door de coronamaatregelen kon de bemanning nergens van boord om zich te ontspannen. En uiteraard maakt de allerlaatste tocht van een schip heel veel emoties los. Definitieve afscheid nemen van een schip is voor de bemanning zeer pijnlijk. In al die jaren is dat een stuk van jezelf geworden, je draagt de naam ervan mee op je hart.”
Speciaal voor De Beurme is dat hij precies dezelfde leeftijd heeft. “De Godetia werd op de Boelwerf in Temse te water gelaten op 7 december 1965, twee dagen na mijn geboorte. Dit is ook het schip waarop ik leerde varen en mijn carrière als officier startte.”
Alle 95 een andere job
De Godetia wordt onherroepelijk gesloopt. “De kosten voor onderhoud en herstelling zijn niet langer te verantwoorden om dit schip nog in de vaart te houden. We kijken nu uit naar de nieuwe mijnenbestrijdingsvloot waarvan het eerste schip in 2024 geleverd wordt. Die schepen zullen ongeveer even groot zijn en net als de Godetia plaats bieden om een commandostaf te huisvesten. Intussen regelde onze personeelsdienst voor alle 95 bemanningsleden een nieuwe functie op een ander schip of aan wal.”
Zes maanden wachten was lang
De talrijke familieleden en vrienden die de bemanning langs de kade verwelkomden, werden verrast door maar liefst drie onverwachte huwelijksaanzoeken. Twee opvarende mannen – uit Charleroi en Eeklo – hadden zich in piekfijn militair kostuum uitgedost om voor hun geliefde op de knie te gaan.
Het moet niet altijd de man zijn die het aanzoek doet – Robinn Beyens
Maar voor opvarende tweede meester Ike Rosseel (33) kwam de verrassing uit een compleet andere hoek. Zijn vriendin Robinn Beyens (31), met wie hij al drie jaar in Gistel samenwoont, had minutieus haar initiatief voorbereid. “Het moet niet altijd de man zijn die het aanzoek doet”, lacht Robbin, in het dagelijks leven receptioniste bij fabrikant van zonwering en ventilatie Duco in Veurne. Haar ouders Carine Baert en Geert Beyens uit Bulskamp en toekomstige schoonouders Claudine De Wilde en Dirk Rosseel uit Oostende, zaten mee in het complot.
Tijd voor familie
Voor Ike was de verrassing compleet: “Een mooiere thuiskomst kon ik me niet inbeelden. De voorbije zes maanden heb ik Robinn hard gemist. Elke seconde duurde te lang, maar dat is nu eenmaal deel van de job. Het grappige is dat ik met mijn vrienden aan boord over trouwen sprak. Gelukkig stopt nu mijn varende opdracht en kan ik meer tijd met de familie doorbrengen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
