Schrik niet als je de komende tijd een vreemde fiets op de Oostendse zeedijk ziet passeren. Oostendenaar Chris Lowyck (66) creëerde het vehikel en wil ermee aandacht trekken voor de renovatie van de Watson III-boot. “Ik heb onderschat wat voor een impact het op de mensen heeft.”
De Watson III is een Brits reddingsschip dat in de 20ste eeuw gestationeerd werd in Oostende. Vzw Restart wil de boot restaureren en is daarvoor op zoek naar sponsoren. Chris Lowyck, materiaalmeester en lid van het bestuur van Restart, zocht naar een manier de boot extra onder de aandacht te brengen. “We zitten in een half afgelegen plaats in een hangar tussen de stad en de Vuurtorenwijk waar geen mensen passeren. Dus toen dacht ik, als er dan geen mensen kunnen passeren, dan moeten wij naar de mensen gaan. Ik speelde al langer met het idee om een houten fiets te maken en aanvankelijk zou dat een sportmodel zijn, maar uiteindelijk werd het de Dracovelo. De bedoeling is om naamsbekendheid te geven aan we Watson III. Er staat een telefoonnummer op waarmee mensen een afspraak kunnen maken om langs te komen.”
Spelen met gevoelens
De Dracovelo bestaat uit een fiets en strijdkar waarop een contactnummer staat. Chris heeft zijn fiets met geduld en zorg in elkaar gestoken. Als ik iets wil ontwerpen, dan denk ik daar altijd lange tijd over na. Meestal zie ik het ontwerp al voor me, maar eenmaal je begint te bouwen, komen er altijd zaken bij die je kan verbeteren. Als ik rondrijd draag ik een Romeinse helm en ben ik anoniem. Als oplossing heb ik mijn eigen gezicht op de Dracovelo geplaatst, waardoor voorbijgangers mijn gezicht toch nog kunnen zien. Voor mij is het eigenlijk een normale fiets, maar ik weet dat het voor andere mensen iets speciaals is als ze een drakenhoofd op een fiets zien. Ik probeer een beetje met de mensen hun gevoelens zonder dat ze het beseffen. Het idee van de Dracovelo is ook driedubbelgezind. We lokken mensen, maar daarnaast is het ook een mooi voorwerp en krijgt het ook nog eens aandacht.”
Enthousiaste reacties
Om de fiets voldoende in de kijker te zetten, fietst Chris regelmatig over de Oostendse zeedijk. “Ik heb onderschat wat voor een impact het op de mensen heeft. Regelmatig als ik voorbijrijdt, hoor ik mensen al van ver enthousiast roepen: ‘moet je daar eens kijken, zeg.’ Dat geeft me heel wat voldoening, meer dan wanneer ik enkel geld zou geven aan de vzw voor de renovatie”, besluit Chris. (MP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
