Feest- en Handelsgroep Dorpsvrienden Beernem viert dit jaar haar 75-jarig bestaan en dat liet het gemeentebestuur niet zomaar gebeuren. Onlangs werd de vereniging op het gemeentehuis feestelijk ontvangen.
De Dorpsvrienden Beernem zag het levenslicht op 23 juli 1950. Het initiatief begon kleinschalig, maar groeide snel uit tot een vaste waarde in het lokale verenigingsleven. “Beernem had meerdere kermissen, maar het centrum rond de Sint-Amanduskerk bleef daarvan verstoken. Toen plannen gemaakt werden om de nieuwe verbindingsweg met Oedelem – tevens de eerste Beernemse betonbaan – in te huldigen, grepen de herbergiers, handelaars en enkele mensen van rond de Sint-Amanduskerk deze gelegenheid met beide handen aan om met een groot feest uit te pakken”, vertelt voormalig voorzitter Martin D’haeninck.
Eerste bestuur
“Bakker-herbergier Camiel Persyn en herbergier Basiel De Muynck polsten bij Gerard Claeys, onderwijzer in de gemeentelijke jongensschool. Hij was bereid het voorzitterschap op zich te nemen. Daarrond schaarden zich Jules Duthoit, Isidore Engelrest, Marcel Vandenneste, Henri Decuyper, Lucien Vanhulle, Menten Lambert en Fons Vanrie. Het eerste bestuur van de Dorpsvrienden, zoals zij zich noemden, zat in de startblokken.”
Doorheen de jaren kende de vereniging verschillende bestuurders. André Zutterman gaf het programma meer vorm en inhoud, waardoor een breder publiek werd aangesproken. Later zorgde Martin D’haeninck met zijn vernieuwende visie voor een frisse impuls. Hij introduceerde nieuwe ideeën en evenementen en slaagde erin om traditie te combineren met vernieuwing. Martin was maar liefst 50 jaar bestuurslid. Vandaag staat zijn dochter Nathalie D’haeninck aan het hoofd.
Indrukwekkend
Dorpsvrienden Beernem organiseerden in 75 jaar tijd liefst 48 avondmarkten, meer dan 30 sneukeltochten, tal van playbackshows, kindernamiddagen, verkiezingen van Rozekoningin, jumpings, marathons en nog veel meer. “Dat is indrukwekkend”, vertelt schepen van Cultuur Patricia Waerniers. “De Dorpsvrienden tonen hoe een vereniging de gemeente echt kan laten bruisen. Zo zorgen ze voor een warme en hechte gemeenschap.” (AVH)
