Op 15 november 1925 werd Daniël Demoen geboren. Hij woont nog steeds zelfstandig thuis, heeft een hele resem hobby’s en is sinds zijn pensioen in 1987 een nieuwe man. “Zo oud worden is het gevolg van nooit klagen”, volgens Daniël.
Daniël Demoen werd als oudste van vier kinderen geboren in Esen. Hij was de helft van een tweeling. Zijn tweelingzus Martha overleed in 2020, op 95-jarige leeftijd. Op 3 april 1956 stapte Daniël in het huwelijksbootje met Irène Dewilde. Het koppel kreeg 2 kinderen: dochter Hilde, getrouwd met Lode Rossey, en zoon Stefaan, getrouwd met Ariane Vyvey. Er zijn 4 kleinkinderen en 5 achterkleinkinderen.
Beroepshalve was hij achtereenvolgens molenaar, chauffeur, arbeider in een rubberfabriek en hij eindigde zijn carrière in de MBLE, waar hij in 1982 op 57-jarige leeftijd met pensioen ging. Sindsdien is hij huisman geweest. Hij zorgde goed voor zijn echtgenote, zeker ook de laatste jaren van haar leven. Zijn vrouw Irène overleed in 2014.
Fietsen
Daniël is heel zelfstandig, want hij woont nog thuis en kookt en bakt graag, zowaar een nieuwe man dus. Hij houdt vooral van zoetigheden. Daarnaast houdt hij zich bezig met creatief knutselen, maar hij lost ook heel graag kruiswoordraadsels op. Rijmpjes schrijven, behoort tot zijn dagdagelijkse bezigheden, en hij volgt graag sportwedstrijden op televisie.
Daniël had een pak kameraden waarmee hij vaak afsprak op een bankje aan de Krekemeersen. Ondertussen zijn al zijn vrienden al overleden. Tot vorig jaar zag je hem zelfs nog rondrijden op de fiets. Volgens de eeuweling heeft 100 jaar worden te maken met tevreden zijn met de kleine dingen die je hebt, terwijl je ook zo weinig mogelijk moet klagen. Waarschijnlijk heeft hij de genen meegekregen van zijn moeder, want die werd ook 97 jaar oud. (JDK)
