Het Vlaams Compostelagenootschap regio Zuidwest pakt op vrijdag 7 februari uit met een muzikale pelgrimsontmoeting in oc De Troubadour in Bissegem. Dominique Vergote (57) zal er vertellen over haar ervaringen tijdens haar pelgrimstocht die ze vorig jaar ondernam.
“Ik wilde al lang eens naar Compostela stappen. Ik had er al veel over gelezen en ook de stilte en het spirituele trekt me aan”, begint Dominique die speciaal voor de tocht Spaanse les volgde. Dominique geeft les aan Vives HBO5 en aan CVO Miras.
“De concrete aanleiding om effectief de tocht te ondernemen kwam er tijdens een coachinggesprek op mijn werk waar de begeleider me zei dat het me goed zou doen er een tijdje uit te zijn. Ik dacht toen onmiddellijk: ‘ik moet naar Compostela’.”
Voor haar partner Jos Teuwen was het geen probleem. “Hij kan goed voor zichzelf zorgen. Het moeilijkste was mijn moeder achterlaten die in het woonzorgcentrum verblijft, maar mijn familieleden verzekerden me dat zij wel meer op bezoek zouden gaan.” Dominique had drie maanden verlof nodig want ze wou vertrekken vanuit Vézelay in Frankrijk, een startplaats van veel pelgrims. “Op school was het gemakkelijker als ik een semester thuis zou blijven. Ik nam dus verlof van februari tot juni, en dan had ik natuurlijk nog de grote vakantie die erop volgde. Ik sprak ook met Paul De Marez en Luc Demey van het Compostelagenootschap. Paul vertelde dat van thuis vertrekken nog een meerwaarde geeft aan de tocht. Omdat ik zeven maanden de tijd had, vertrok ik op 24 maart thuis, eerst naar het woonzorgcentrum waar ik afscheid nam van mijn moeder, dan tot in Moen met enkele wandelaars met wie ik elke zondag ga stappen. We dronken daar samen nog iets bij de geitenboer en enkelen wandelden nog mee tot in Bossuit. Dan stapte ik alleen verder. Mijn eerste slaapplaats was in Pottes, tussen Spiere-Helkijn en Celles. Ik sliep er bij vrienden, de enige slaapplaats die ik vooraf geboekt had”, zegt Dominique die de Via Scaldea volgde.
Tendinitis aan been
Toen Dominique in Epernay aankwam, ging het mis. “Ik had tendinitis aan mijn been. Ik had daarvoor twee dagen meegestapt met andere pelgrims en waarschijnlijk was het tempo niet goed voor mij. Van de dokter moest ik stoppen met wandelen. Ik heb een dag gerust maar dan is Jos me komen halen en ik ben drie weken thuis geweest. Dat waren de moeilijkste weken van mijn camino! Daarna bracht Jos me terug naar Epernay van waar ik mijn tocht verder zette. Jos stapte vijf dagen mee. Dat heeft me goed gedaan. Jos kan meer genieten dan ik, ik wou vooral kilometers maken.”
Op zo’n tocht kom je jezelf tegen, zowel in positieve als in negatieve zin
“Vanaf dan heb ik mijn tocht alleen verder gezet. In Bourges moest ik nog eens twee dagen stoppen door pijn in mijn been. Toen vreesde ik even dat ik nooit in Compostela zou geraken voor de school weer startte. Gelukkig kon ik weer verder, soms had ik nog pijn maar na een tijdje leer je daar mee om te gaan. Je hebt altijd wel ergens pijn, maar dat relativeer je op de duur.”
Nog 100 kilometer extra
Uiteindelijk kwam Dominique op 26 juli aan in Compostela. Daar wachtte Jos haar op. Het koppel stapte daarna nog negen dagen verder naar Fisterra en Muxia, dat was nog eens 100 km. “Voor mij was de aankomst echter in Compostela. Met Jos erbij was het geen pelgrimstocht meer maar eerder vakantie. Het was fijn om nog een overgang te hebben voor we weer naar huis kwamen. Ik zat thuis weer redelijk snel in mijn routine en na drie weken was het alweer school. Het was lastig om weer thuis te komen en hier weer te aarden. Op zo’n tocht kom je jezelf tegen, zowel in positieve als in negatieve zin. Het was zeker een verdieping en een verrijking voor mijn leven. Ik was vrij onzeker en dat is veranderd na mijn pelgrimstocht. Eigenlijk heeft mijn camino een denkproces in gang gezet waar ik nog altijd mee bezig ben. Ik heb er ongelofelijk veel vreugde ondervonden en ben nog op zoek hoe ik dat hier in het dagelijkse leven weer kan installeren. Mijn camino loopt dus nog altijd verder!”
Spaanse liederen
De pelgrimsontmoeting vindt plaats op vrijdag 7 februari om 18 uur in oc De Troubadour aan het Vlaswaagplein in Bissegem. Las Aceitunas, een Oost-Vlaams koor onder leiding van. Stefaan Delanghe brengt Spaanse liederen in de sfeer van de aloude Tunatraditie waar eeuwen geleden groepjes studenten in Spanje optraden in herbergen en op pleinen. Ze begeleidden zichzelf op gitaar en tamboerijn.
Dirk Robaey uit Menen en Dominique Vergote en brengen hun pelgrimsverhaal en Spaanse wijn en tapas worden voorzien. Inschrijven kan tot 3 februari via afdelingzuidwest@compostelagenootschap.be. Als deelnameprijs wordt ‘donativo’ gebruikt, dat is in pelgrimstaal geven wat je zelf wil.
