Wie de koers volgt, heeft zeker al gezien hoe Rik Bossuyt zich vakkundig bekommert over de winnaar van de wedstrijd. Ook in de Ronde van Vlaanderen is hij zondag opnieuw op post. “Ik blijf de hele tijd bij de renner, zelfs tijdens de dopingcontrole.”
Rik Bossuyt (53) is een man uit de Vlaamse Ardennen. Zijn jeugd bracht hij door in Opbrakel, maar hij woont nu al sinds 1993 in Oudenaarde. De echtgenoot van An Renty is de vader van drie kinderen en belandde vijf jaar geleden professioneel in Kortrijk. “Ik ben toen directeur geworden van de Sint-Theresiaschool, mijn schoonouders wonen er vlakbij. Sinds drie jaar ben ik nu coördinerend directeur.”
Via Rock Torhout
Hij groeide op in een regio die koers ademt. “Zoals zowat elke gezonde Vlaming kijk ik graag naar de koers. Als jonge gasten maakten we er een sport van om met onsbrommerke te zorgen dat we het peloton zo veel mogelijk te zien kregen.” Maar hij kwam via een zijdeur het wereldje binnen. “Het begon in 1988 met een gele briefkaart die ik naar Humo stuurde, ik mocht zo Rock Torhout backstage gaan bezoeken. Ik raakte daar aan de praat met de verantwoordelijke elektricien en die sloeg me aan de haak. Hij was ook op Dranouter actief en zo belandde ik ook daar. En ook op wielerwedstrijden was hij van dienst, onder meer in de Ronde van Vlaanderen. En zo was ik vertrokken, ik ben nu al 27 jaar terug te vinden in de aankomstzone.”
Rik richtte ook mee vzw Mundo Events op waarmee hij op de koersen actief is. “Wij hebben een bestand van 300 stewards waaruit we kunnen putten. We doen heel wat events. Naast koersen zijn dat ook festivals en dit jaar bijvoorbeeld ook de Heksenstoet in Beselare. We helpen er logistiek en bij de beveiliging. Voor de Ronde van Vlaanderen zijn we met 150. Er vertrekt hier zondag ook een bus met onze vrijwilligers op de parking aan Vives in Kortrijk. Er zitten dus ook heel wat West-Vlamingen in ons medewerkersbestand.”
In De Ideale wereld
Met Mundo Events zijn Rik en co op post op de wedstrijden van Flanders Classics, maar ook Kuurne-Brussel-Kuurne, Nokere Koerse, Kortrijk Koerse… “Maar het aantal koersdagen bij mij blijft beperkt tot een achttal per jaar.” Maar niettemin loopt hij in de kijker. “Niet moeilijk ook. Ik vang de winnaar op, dat komt in beeld en als dat gebeurt door een persoon die driemaal zo breed is als de renner dan valt dat op natuurlijk”, lacht hij. “Ook de media hebben mij ontdekt. Tijdens Dwars door Vlaanderen volgden De Standaard en De Ideale Wereld mij.”
Maar het is de schooldirecteur niet om de aandacht te doen. “Het is mijn taak om de winnaar zo snel mogelijk af te zonderen. Bij de aankomst stel ik me voor als het om een renner gaat die me niet kent, maar er zijn er al heel wat die rechtstreeks naar mij toe rijden als ze me zien staan. Ik blijf dan ook de hele tijd bij de winnaar. Stel dat een Italiaan de Ronde wint… die gast kent zijn weg niet in Oudenaarde, hé. Ik loods hem dan onder meer naar de dopingcontrole, de podiumceremonie en de persconferentie. Het eerste interview is altijd voor Sporza, daarna is het de persverantwoordelijke van de organisatie die beslist. Maar als het een buitenlander is, dan krijgen de media van zijn land voorrang.”
De coureur gaat zich ook wassen. “Ik zorg daar voor zijn privacy. In principe mag daar niemand binnen komen, maar als iemand als Patrick Lefevere afkomt, kun je die niet buiten houden. Bij de dopingcontrole heb ik meestal wat tijd om te praten met de renner. Al zijn ze ook veel aan de telefoon. Ze moeten eens bellen naar hun moeder. (lacht) De dopingcontrole neemt al gauw een half uur tot drie kwartier in beslag. Ooit heb ik iemand 14 flesjes water moeten aanreiken voor hij kon plassen.”
Hartelijke Cancellara
Riks taak eindigt als de winnaar weer aan de ploegbus of het hotel is afgeleverd. “Dat hele ritueel ervoor neemt toch vaak 2,5 tot 3 uur in beslag. En soms leer je zo’n renner wat beter kennen, met sommigen is het contact moeilijker. Een Wit-Rus die geen Engels spreekt, daar kun je niet veel tegen zeggen. Maar meestal lukken korte gesprekjes wel. Zo leerde ik Peter Sagan kennen als een rustige, ingetogen man. Maar eens hij buitenkomt, verandert hij in een artiest die zijn publiek bespeelt. Fabian Cancellara had zijn gezin meegebracht, maar als winnaar moest hij de dag nadien op persconferenties aanwezig zijn. Wij trokken met ons gezin die dag naar Boudewijn Seapark en zijn vrouw en dochter hebben ons vergezeld. En als Fabian eens op de koers is, dan hebben we altijd een hartelijke babbel. Met Alberto Bettiol wissel ik nog vaak berichtjes uit. En ondertussen leer je ook hun partners kennen, meestal weet ik wel welke dame bij welke coureur hoort. En als Jasper Stuyvens grootmoeder in Kuurne haar kleinzoon wil begroeten, dan ken ik haar ook.”
Rik heeft na al die jaren ook leuke anekdotes. “Toen De Omloop nog op het Sint-Pietersplein in Gent arriveerde, had Luca Paolini beloofd een bezoekje brengen aan een 100-jarige superfan die daar in het rusthuis verbleef. Hij won die dag toch wel zeker en hij is zijn bloemen gaan afgeven aan die man. Zoals je ziet, leer ik ook de andere kant van veel renners kennen.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
