In de jaren 90 maakte Dirk Denoyelle furore als stemmenimitator en cabaretier, vandaag leeft hij van en voor LEGO-blokjes. Beroepshalve maakt hij maquettes en organiseert hij tentoonstellingen met imposante werken. De geboren Roeselarenaar heeft nu ook een boek uit, waarin hij zijn kennis, tips en tricks bundelt.
Dirk Denoyelle, geboren in Roeselare maar vandaag wonend in Antwerpen, mag zich sinds een aantal jaar LEGO Certified Professional noemen. Concreet werkt hij niet voor de wereldberoemde speelgoedfabrikant, maar hij mag er wel zijn beroep van maken. Dat doet hij door allerlei zaken te bouwen in opdracht. Dat gaat van bustes tot huizen en landschappen. Zijn ander creatief werk is vaak te zien op tentoonstellingen, zoals vorige zomer nog in Koksijde. De voormalige cabaretier brengt nu ook een boek uit. “Ik ben altijd al een verhalenverteller geweest, maar een boek maken was nog niet in mij opgekomen. Ergens tussen twee lockdowns in, kreeg ik de vraag van een uitgever. In het boek deel ik mijn eigen verhaal en dat van LEGO, maar geef ik ook tips voor mensen die zelf aan de slag willen gaan.”
De verkoop van LEGO deed het niet onaardig in de coronaperiode, met dank ook aan het programma LEGO Masters (op VTM, red.). “Daarvoor had je The LEGO Movie. Bovendien bekijkt het bedrijf heel goed op voorhand wat er kan werken. De markt in West-Europa raakt verzadigd, maar in China is er nog veel groeipotentieel. Ook Afrika is op dat vlak nog onontgonnen.”
Ik droom ervan om Europa rond te trekken met LEGO-expo
Wat goed nieuws was voor het bedrijf zelf, was dat niet zozeer voor Amazings, het bedrijf van Dirk. “Wat we doen werkt, omdat LEGO een sympathiek product is, dat veel volk trekt. Alleen mocht je tijdens die coronaperiode geen volk trekken. Ik had het grote geluk dat de expo’s in Koksijde, Maasmechelen en Antwerpen konden blijven bestaan én dat ik twee grote opdrachten uit Zwitserland kreeg. Wie deze job doet en enkel binnen de Benelux wil blijven, heeft het lastig.” Sinds kort doet Dirk het opnieuw met twee, aangevuld met jobstudenten en vrijwilligers. “We moesten noodgedwongen herorganiseren. Het was fijn om met zeven mensen te kunnen werken, maar ik wil het liefst bouwen en geen manager zijn.”
Muzikant
Het klantenbestand van Dirk is bijzonder uitgebreid, van Brusselse ziekenhuizen tot sjeiks in Abu Dhabi. “Ik probeer altijd mee te denken. Niet alleen met wat ze willen, maar ook wat ze nodig hebben. Al heb ik ook geleerd om niet altijd te vinden dat ik gelijk heb. (grijnst) Veel van mijn klanten worden vrienden na een tijdje. Je moet jezelf ook constant heruitvinden. Of zo’n coronaperiode me geen schrik aanjaagt? (blaast) Ik ben al 35 jaar zelfstandig. Je moet altijd rekening houden dat iets eindig is. Ik zou het wel opnieuw willen doen, werken in de media, maar of ik het nu ook echt mis? Ik vergelijk het soms met in een fanfare stappen. Die trekt door het dorp en op een gegeven moment sukkel je in een zijstraat. Ofwel kom je de fanfare nog eens tegen en pik je weer in, ofwel doe je je eigen ding. Ik heb nog heel wat ideeën. Tegenwoordig zijn er ook veel meer mogelijkheden dankzij sociale media. Ik heb ook een tijdlang opgetreden als muzikant, maar sinds mijn pianist overleden is, vind ik dat een lastige.”
Vloeken
De coronaperiode bracht ook goede zaken met zich mee. “Ik had eindelijk tijd om nog eens zelf te spelen. Er zit altijd wel iets in mijn hoofd. Soms duurt het drie jaar voor een idee ook effectief gerealiseerd wordt. Zo heb ik nu een stuk gemaakt dat een ode is aan architect Antoni Gaudi, waar in het bouwwerk ook het gezicht van de man verwerkt is. Ik deed eerder al iets gelijkaardigs met Marilyn Monroe. Dat is technisch een huzarenstukje, maar wel heel fijn als het lukt. Daartussen is het vaak wel eens vloeken en opnieuw beginnen.”
Dirk ziet zichzelf nog een tijdje tussen de stenen vertoeven. “Ik ben een grote talenliefhebber en wil daar ook nog graag iets mee doen. Ik zie wel waar dit naartoe gaat. Ik heb genoeg bedrijven gezien die groeien om te groeien. Dat is niets voor mij. Als ik verder was gegaan met mijn stemmetjes, was ik nu misschien een wereldimitator met een chique villa in Californië. Maar wat ik vandaag doe, is ook heel fijn en biedt veel variatie. Als ik een nieuw project aanneem, stel ik altijd de drie F’en voorop. Ik vraag me af of het fun is, daarna of het mij ook fame kan opleveren en pas als laatste ben ik bezig met fortune. Als ik het puur commercieel zou bekijken, dan zou de goesting snel wegebben, vrees ik. Ik wil me de komende periode wat meer focussen op teambuildings en tentoonstellingen. En die tentoonstelling moet dan door heel Europa reizen, dat is mijn volgende droom.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
