Dirk Decabooter uit Hoog Einde zorgde zeven jaar lang voor zijn vrouw Marleen Peperstraete, die sinds haar 56ste jongdementie had. Ze overleed op 11 juni 2023. “Ik was er altijd voor haar en ging ook meestal mee naar de activiteiten van Het Ventiel, de vereniging voor mensen met jongdementie”, zegt Dirk. “Marleen’s toenmalige buddy Carine De Jans had een sterke band had met haar en was nadien ook mijn steun en toeverlaat in de moeilijke dagen. Uit die sterke band groeide nu onze latrelatie.”
Marleen Peperstraete was amper 56 jaar toen een Leuvense professor atypische Alzheimer bij haar vaststelde. Ze overleed op 11 juli 2023. Al die jaren zorgde haar man Dirk Decabooter (70) voor haar. “Onze slaapkamer was gelukkig beneden, want ze moest soms 4 à 5 keer per nacht opstaan. De laatste twee weken van haar leven sliep Marleen in een ziekenhuisbed in de living met een morfinepomp. Ik sliep op een matras naast haar. In dat ziekenhuisbed is ze gestorven. Een moeilijke periode, maar ik kon gelukkig al die jaren altijd op de hulp van mijn dochters Karen (39) en Ruth (35) en de vier kleinkinderen rekenen.”
“In die zeven jaren Alzheimer gingen Marleen en ik ook regelmatig naar ‘Het Ventiel’ in Harelbeke dat opgericht werd door Gudrun Callewaert en 10 jaar bestaat. Vrijwilligers organiseren er allerlei activiteiten voor mensen met Alzheimer-jongdementie zoals paardrijden, schilderen, wandelen, muziek beluisteren, toneel spelen…. Mijn vrouw deed ook nog mee in het toneelstuk ‘De Loteling’ in de Schouwburg in Kortrijk, waarmee men het taboe rond jongdementie wilde doorbreken. Een jaar lang repeteerden de jongdemente acteurs en actrices, ook Marleen. Dat was heel lastig, maar meer dan de moeite waard!
In Het Ventiel begeleiden buddy’s (vrijwilligers) de mensen met jongdementie tijdens hun activiteiten.
Hoed af voor buddy’s
“Een buddy is een vrijwilliger die anders niets met de persoon die hij begeleidt te maken heeft. Op die manier probeert de vereniging de partner of een familielid even te ontlasten en rust te gunnen. Ik kon dus geen buddy zijn van mijn eigen vrouw. Carine De Jans, die ook al vele jaren lid is van Het Ventiel, was de buddy van Marleen.”
“Ik werk nog halftijds bij de verzekeringsmaatschappij ‘Piette en Partners’ waar ik de boekhouding en administratief werk doe”, zegt Carine. “Ik ben al 7,5 jaar buddy bij Het Ventiel waarmee ik via mijn osteopaat, die zelf buddy was, in contact kwam. In diens praktijk lag de activiteitenagenda van Het Ventiel. Toen mijn osteopaat mij vertelde wat hij als buddy deed was ik heel geïnteresseerd. Nog diezelfde avond stuurde ik een mail naar Gudrun Callewaert die de vzw oprichtte en de week erna ben ik er gestart als buddy.”
“Ik begeleid nu mensen met jongdementie bij allerlei activiteiten met de bedoeling hun verborgen talenten naar boven te halen en hen te tonen dat ze nog veel dingen kunnen doen en ook nog heel nuttig kunnen zijn. Die activiteiten zijn kunst, paardrijden, fitness, muziek en zingen, wandelen en nog andere zaken. Dat is ook wat ik bij Marleen deed. Bij activiteiten was ik vaak bij haar en we maakten ook écht plezier. Bij het paardrijden deed ik ook een paar keer een ‘duozit’ met haar. Omdat ze heel slechtziend was, was ik ook de enige die haar mocht begeleiden voor sanitaire behoeften. Ze was een toffe positieve vrouw en een goeie vriendin. Ik help ook evenementen organiseren bij Het Ventiel en probeer zoveel mogelijk mensen aan te spreken om de vereniging te steunen. Met mijn enthousiasme en liefde voor de vzw probeer ik hen warm te maken om vrijwilliger te worden.”
Meteen Een klik
“Vanaf de eerste dag dat Carine binnenkwam in de muzieknamiddag was er een klik met mijn vrouw. Zeven jaar lang vertelde Marleen aan Carine alles over mij, over de kinderen, de kleinkinderen… En Carine kon Marleen én nu ook de andere mensen met jongdementie nog altijd aan het lachen brengen, ondanks de miserie die ze meemaken.”
Dirk bleef na de dood van Marleen contact houden met Het Ventiel. “Ook het contact met mijn vrouw’s buddy Carine was er nog. Als ik het moeilijk had, was ze er altijd om mij er weer bovenop te helpen. En zo is onze relatie begonnen. Een lat-relatie waarbij ik haar vijf op de zeven dagen zie. Marleen en Carine zijn de twee vrouwen in mijn leven. Ik heb het hier nu over Carine, maar ik wil toch ook eens benadrukken dat alle buddy’s van Het Ventiel – en dat zijn er denk ik voor het ogenblik meer dan 80 – mensen zijn met het hart op de juiste plaats, die onbaatzuchtig mensen met jongdementie willen helpen.”
