Diksmuide: “De leuke kanten van het toneel mis ik wel”

Toneel, Toverlantaarn, toneel, Toverlantaarn… Zowat 25 jaar heeft het theater het leven van Tom Durie beheerst. Het heeft hem evenwel geen windeieren gelegd, bewijs daarvan is zijn verkiezing tot Krak van Diksmuide. Toch gaf hij vorig jaar de fakkel door. Het was goed en genoeg geweest.

“Uiteraard ben ik heel blij met mijn verkiezing tot Krak van Diksmuide, maar tegelijk ook wel verrast”, begint Tom Durie. “Ik had wel wat reclame voor mezelf via Facebook gemaakt en ik heb een vrij uitgebreid netwerk. Toch was ik al verrast toen ik genomineerd werd. De verkiezing maakt me wel trots.”

Vorig jaar gaf Tom de fakkel van de Toverlantaarn door. “Ik blijf wel betrokken, maar niet langer als voorzitter en als trekker van de groep. Ik vond dat we met de Toverlantaarn heel veel mooie zaken verwezenlijkt hebben. Maar als voorzitter, regisseur, soms tegelijk als acteur en als trekker van de bende, ben je de eerste en laatste man. Er zijn niet alleen audities, tekstlezingen, repetities en voorstellingen, maar ook zoveel praktische beslommeringen zoals een zaal regelen, de affiches en kaarten… Ik stond op en ik ging slapen met de Toverlantaarn, en met mij eigenlijk mijn hele gezin. Dat was niet langer een gezonde situatie.”

“Maar ik mis het toneel wel en dan in het bijzonder het creatieve proces en het samenwerken met een groep. Toch mogen de toneelverenigingen nog altijd bij mij aankloppen voor een rol als acteur of zelfs regisseur. Ik zie wel of ik er zin en/of tijd voor heb. Tot vorig jaar heb ik nog bij de Toverlantaarn gespeeld en wellicht ben ik volgend jaar als acteur weer van de partij.”

Jeugdboek

Niettegenstaande Tom een grote stap terugzette, verveelt hij zich niet. “Ik heb nu meer tijd voor mijn gezin en ook voor mezelf, want naast het toneel is er echt nog heel veel wat ik ook graag doe. Ik geef fulltime les, lees ontzettend graag en hou van puzzelen. Af en toe ga ik een eindje lopen en dan is er ook af en toe ook nog wat werk aan huis en tuin.”

“Eindelijk vind ik nu de tijd om mijn jeugdboek te schrijven”

“Eindelijk komt er tijd vrij om een lang gekoesterde droom in vervulling te laten gaan. Ik ben volop bezig met het schrijven van een jeugdboek. Ik liep al lang met dit idee rond. Schrijven is een goed en waardig alternatief voor het toneel. Het is weliswaar een vrij eenzame bezigheid, maar ik voel me daar goed bij. De druk is veel minder groot. Het jeugdboek waaraan ik bezig ben, is eigenlijk een bewerking van een toneelstuk Sam, dat we ooit opvoerden. Ik ben nu zowat halfweg en ik stel mezelf het einde van de paasvakantie als finish voorop. Lukt dat niet, geen probleem. Ik hoef geen première meer te halen.”

“Van Diksmuide naar Hooglede en terug”

Tom en Inge zijn allebei geboren en getogen Diksmuidelingen. Toch trokken ze, toen ze trouwden, eerst naar Hooglede. Twaalf jaar geleden beslisten ze om weer naar Diksmuide te verhuizen. “We hebben vijf jaar in Hooglede gewoond toen we over verbouwingswerken aan ons huis begonnen na te denken. Het was mijn broer die het idee opperde om naar Diksmuide terug te keren. We hebben daarover nagedacht en zijn uiteindelijk blij dat we hier in een rustige wijk, dicht bij alles, een nieuwe woning hebben kunnen bouwen”, vertelt Tom. “Eigenlijk zijn we nooit echt van Diksmuide weggeweest. We werken hier, onze vriendenkring en sociaal leven liggen hier, de Toverlantaarn was hier, onze huisdokter en tandarts zijn in Diksmuide, we doen hier onze boodschappen… Het was een goede beslissing om terug te keren.”

Emotioneel

Wat als Tom burgemeester van Diksmuide zou zijn? “Eerst en vooral, ik heb wel een interesse voor politiek en het beleid, maar ik ben echt niet de persoon om mij voor een mandaat te engageren. Ik denk dat ik daarvoor te emotioneel ben. Een politicus krijgt nogal eens tegenwind en ik zou daarmee niet goed om kunnen gaan. Ik gooi me dus niet in het politieke strijdtoneel, al blijf ik wel mijn mening over beleidsbeslissingen en politieke hangijzers hebben. Maar ik vind dat ze dat hier goed doen in Diksmuide.”

“Als ik dan toch burgemeester was, zou ik het mobiliteitsprobleem veel drastischer en directer aanpakken. Dat blijft maar aanslepen. De stad zou veel toegankelijk zijn als die wat verkeersluwer was. Los van alle openbare werken aan de winkelstraat en de Grote Markt dat is gewoon een periode waar we doorheen moeten ben ik ervan overtuigd dat de mobiliteitskwestie het gros van de Diksmuidelingen bezig houdt. Er zijn al zoveel woorden gevallen over een ring rond Diksmuide, en of het dan een kwartring of een halve ring moet worden. Het is mijn mening dat ze veel te lang wachten om knopen door te hakken.”

Bio Tom Durie

Privé

Tom werd op 26 januari 1973 geboren en groeide in Diksmuide op. Hij is getrouwd met Inge Dewulf en samen hebben ze twee zonen: Lander (15) en Timo (13). Het gezin woont in de Lupinestraat in Diksmuide.

Opleiding en loopbaan

Tom behaalde het diploma van bachelor Nederlands-geschiedenis. Hij geeft les aan het college in Diksmuide.

Vrije tijd

Theater maken, regisseren, acteren, saxofoon spelen, lezen, lopen, puzzelen, schrijven (naast jeugdboek ook handboeken voor cultuurwetenschappen). Het gezin gaat ook graag naar Londen. Als het Londen niet is, dan trekken de Duries ook graag richting Ardennen.